Opzij: feminisme en oriëntalisme

Het is goed dat ik het klassieke werk van Edward Said weer eens lees, Oriëntalisme, uit 1978. Said, als Palestijnse Amerikaan die zich oorspronkelijk vooral bezighield met literatuur, beschreef daarin de recente geschiedenis van de westerse blik op ‘het oosten’. Die blik wordt onder andere gekenmerkt door alles wat ‘Arabisch’ is te zien als achterlijk, en/of exotisch. We nemen waar: woeste, maar woest aantrekkelijke mannen en onderworpen, maar zwoele vrouwen. Liefst gesluierd, maar verder zo bloot mogelijk afgebeeld.
Lees verder

Said conferentie 4: Hoe verdwijn je een land


(Robert J.C.Young)

Lezing van Robert J.C. Young, op de tweede dag van de conferentie ter ere van Edward Said, de Palestijns-Amerikaanse geleerde. Ik bleek Young ook in mijn kast te hebben staan, maar het was niet tot me doorgedrongen: een klein, bescheiden boek: Postcolonialism, A Very Short History. Kom ik nog op. Onderwerp voor zijn lezing: de verdwijning van Palestina.
Lees verder

Tears of Gaza: de film

We hebben gerouwd om de drieduizend doden van 9/11. Terecht. Andere doden zijn we al haast weer vergeten, anderhalf duizend doden tijdens de aanval op Gaza, twee en een halfjaar geleden. Nee, het is niet om te vergelijken wat er erger is – ik ben het eens met Edward Said die zei: “Dit is niet een kwestie van wie er meer heeft geleden, of wie er meer heeft verloren: zulke vergelijkingen zijn wezenlijk onfatsoenlijk.” Maar we moeten het wel weten.
Lees verder

De tranen van Gaza zijn onze tranen

Dit is een speech van Chris Hedges tijdens een evenement voor fondsenwerving ten bate van een Amerikaans hulpschip voor Gaza.
(http://www.ustogaza.org) Ik vind het een prachtige statement. Engelbert vond het stuk en vertaalde het voor ons, waarvoor dank. Hier het origineel, in het engels.

De tranen van Gaza moeten onze tranen zijn
Lees verder

De paradigmastrijd: hoe we naar het conflict Palestina/Israël kijken

(Voor de vaste gasten op dit weblog is het onderstaande stuk al gesneden koek. Ik heb het op dit weblog gezet als service voor de mensen die het idee ‘paradigmastrijd’ nog niet kennen en er mogelijk wat aan hebben.)

Denkraam

Wanneer meningen botsen en emoties hoog oplopen gaat het vaak om meer dan dat mensen toevallig ergens een andere opinie over hebben. De kwestie Israël/Palestina is zo’n kwestie: een vergaand gepolariseerd debat – als je het nog een debat kunt noemen – waarin de posities meestal vast staan en niet gauw zullen verschuiven. Een hulpmiddel om te begrijpen waarom de discussie zo polariseert is het begrip ‘paradigma’. Te vertalen als: een kijkhouding, een bril waardoor we de werkelijkheid bekijken. Een ‘denkraam’ noemde Marten Toonder dat eens. Het verschil tussen een mening en een paradigma is dit: bij een mening zeggen we: dat vind ik zo. Bij een paradigma: dat is zo.
Lees verder

Why Bombing Ashkelon is The Most Tragic Irony

Te gast: Robert Fisk

How easy it is to snap off the history of the Palestinians, to delete the
narrative of their tragedy, to avoid a grotesque irony about Gaza which – in
any other conflict – journalists would be writing about in their first
reports: that the original, legal owners of the Israeli land on which Hamas
rockets are detonating live in Gaza.
Lees verder