Oom Jan

Mijn oom, Jan Meulenbelt is gisteren overleden. Hij was al negentig. Eens stond hij aan het begin van het Utrechtse Kindercomité dat een paar honderd joodse kinderen redde. Ik had het nog over hem toen ik op de herdenking van het Kindermonument mocht spreken, afgelopen donderdag, op 3 november. Ik wist toen al dat hij de volgende dag dood zou gaan. Het was nogal emotioneel, alsof het twee herdenkingen tegelijk waren. Ik kom er nog op terug.

Offerfeestactie voor gehandicapte kinderen in Gaza

Traditioneel sturen we elk jaar vlak voor Kerst een ‘bedelbrief’ naar de donateurs van Stichting Kifaia, want dan geven christenen en de voormalig christelijke heidenen nog wel eens wat extra. En toen dachten we, multicultureel als we zijn, dat we ons wel eens aan konden passen aan de islamitische feestdagen, want ook moslims willen met de heilige dagen nog wel eens wat extra geven aan de ‘wezen en weduwen’ – de zakaat, een van de vijf pijlers van de islam. Kortom: we zijn op faceboek en via e-mail een offerfeestactie gestart, want we weten dat veel islamitische Nederlanders een warm hart hebben voor Gaza.
Lees verder

Mauro moet blijven (2)

Van dat CDA congres, wat ik er althans van begrepen heb, werd ik ook al niet vrolijker. Een onduidelijke motie uit Drenthe, die door iedereen naar believen op eigen wijze werd geïnterpreteerd, zou betekenen dat in de toekomst dit soort uitzettingen van minderjarigen niet meer voor mogen komen, omdat ze niet zouden stroken met de CDA-uitgangspunten. Nou mooi, maar in dat geval strookt de uitzetting van Mauro ook niet met de CDA-uitgangspunten, maar daar ging de motie niet over. Het was een poging om tijd te kopen, en om het overgrote deel van de partij (en van Nederland) dat Mauro er niet uit wil gooien een beetje tevreden te stellen.
Lees verder