Een beetje ouderwets ben ik wel, dat ik graag wil weten waar we voor en waar we tegen zijn, en ook wie we zijn. Maar dit was in navolging van de Occupy-beweging elders een losse groep die het Beursplein bezette, zonder duidelijke aanvoerders en zonder duidelijk programma.
Lees verder
Ze’ev Sternhell is een bejaarde man. Hij is oud genoeg om nog herinneringen te hebben aan het getto in Lvov, in Polen. Hij werd verstopt en werd gered, anders dan zijn moeder en zusjes die werden vermoord. Toen de staat Israël werd uitgeroepen beleefde hij dat als een wonder. Opeens waren er joden die minister waren, en officieren, er waren paspoorten, uniformen, een vlag. Eindelijk hadden de joden wat de gojim ook hadden. De joden konden niet langer als beesten behandeld worden. Ze vochten terug. Sternhell ging in 1951 naar Israël, vocht in verschillende oorlogen. En werd gaandeweg steeds gedesillusioneerder in het land waar hij zijn hoop op had gevestigd. In 1967 werd Israël met de bezetting van Westoever en Gazastrook een koloniale onderneming. Wat er nu gebeurt is een tragedie. Mijn wereld stort ineen, zegt hij.
Lees verder
Ik heb het op mijn weblog vaak over de drie paradigma’s die mensen hanteren als ze een mening formuleren over Palestina/Israël (zie hier): of ze gaan uit van Israël als veilige haven voor de joden te midden van vijandige Arabieren (paradigma 1), of ze gaan uit van Israël als bezettende mogendheid die de Palestijnen onder de voet loopt (paradigma 3), of ze proberen ‘neutraal’ te blijven volgens de aloude slogan ‘waar er twee vechten hebben er twee schuld’ (paradigma 2). Het punt is dat er vrijwel geen gesprek mogelijk is tussen de aanhangers van die diverse paradigma’s, omdat alles, elk feit, elke gebeurtenis, verschillend wordt geinterpreteerd.
Lees verder
(De ouders van Shalit, foto Haaretz)
Soldaat Gilad Shalit, die 19 was toen hij gevangen werd genomen bij de grens met Gaza, en nu vijf jaar ouder is, mag naar huis. Het is hem verteld, begrijpen we, hoe hij reageerde weten we niet. Het is hem en zijn ouders van harte gegund, want de spanning of ze hem ooit nog levend terug zouden zien moet nauwelijks te dragen zijn geweest en het gevoel dat ze hem aan zijn lot overlieten moet voor Shalit ook vreselijk zijn geweest.
Lees verder
Gevraagd of ik op een scholingsavond voor de SP’ers uit Zeist, de Bilt en de Utrechtse Heuvelrug wilde komen spreken over integratie. Dat wilde ik wel, maar ik waarschuwde dat ik me niet erg aan de papieren zou houden: wat er over integratie staat in het SP-document Heel de mens. Niet dat ik het er niet mee eens ben, hoor, want het sterke punt van de SP is altijd geweest dat we ook in alle discussies over migranten en integratie bleven beseffen dat het ook voor hen grotendeels een kwestie is van opleiding, werk, wonen. En dat migranten in veel opzichten dezelfde belangen hebben als een flink deel van wie we autochtonen noemen. En ook maar gewone mensen zijn.
Lees verder
Het hoort bij de nieuwe mythen die Israël graag verspreidt: die afscheidingsmuur op de Westoever is er vanwege de veiligheid van Israël. Want waar of niet, er zijn praktisch geen terroristische aanslagen meer. En dat komt natuurlijk door die muur, zeggen ze.
Lees verder
Heeft God echt een hekel aan homo’s? Dit vind ik nou een geestige foto: actie en tegenactie. De foto werd op facebook verspreid maar wordt steeds verwijderd. Dan zet ik ‘m maar hier, uit solidariteit. Fuck facebook.