Ik heb het wel eens verteld, ik ben ontzettend stads. Ik kan nog net een sijsje van een drijfsijsje onderscheiden, en de natuur vind ik prachtig, vooral als je ernaar kunt kijken vanaf het terras van een gezellige uitspanning waar ze korenwijn en bitterballen serveren.
Lees verder
Ik geloof dat we nu ondertussen wel iedereen hebben gehad, die een commentaar heeft op de kwestie Goldstone. Het stof gaat enigszins liggen. Veel nieuwe argumenten zijn niet meer te verwachten.
De belangrijkste punten:
1. Er zijn niet voldoende nieuwe feiten bekend die maken dat het Goldstone-rapport ongeldig zou zijn: de onderzoeken die het Israëlisch leger uit laat voeren (ná het verschijnen van het Goldstone-rapport) laten zeer te wensen over, en er zijn maar heel weinig veroordelingen. Er wordt bovendien alleen gekeken naar de ‘incidenten’ en er is geen onderzoek naar de voorbereiding en de planning van de aanval op Gaza. De werkelijke verantwoordelijken worden dus niet ter verantwoording geroepen. De vraag of er oorlogsmisdaden zijn gepleegd door Israël staat nog steeds open, en het is zeer waarschijnlijk van wel, zegt o.a. John Dugard, voormalig VN-rapporteur.
Lees verder
(Een paar vergissingen)
Ik dacht al, waar blijft de reactie op de Goldstone-onthullingen in het opiniehoekje van Ome Henk in de Volkskrant, wie van de usual suspects die zo fervent Israël verdedigen haalt Tante Chris nu weer uit de kast?
Lees verder
Er stierven 29 mensen van de Samouni-familie tijdens de aanval op Gaza. In zijn op-ed stuk in de Washington Post zegt Goldstone dat Israël de zaak heeft onderzocht, en dat er sprake was van een vergissing, een inschattingsfout. De beschieting was klaarblijkelijk het gevolg van een foutieve interpretatie van de beelden die door een drone – een onbemand vliegtuigje – waren doorgestuurd, en de verantwoordelijke commandant zou nu ter verantwoording zijn geroepen. Daarmee zou bewezen zijn dat de familieleden niet opzettelijk waren gedood. En daarmee zou het bloedbad waarbij zoveel burgers omkwamen geen oorlogsmisdaad zijn.
Lees verder
(Rouwposter van Juliano Mer Kamis in Jenin, daags na de moord)
Prachtig stuk van Amira Hass, hier.
Lees verder
Niet meteen gaan speculeren over ‘die is omgekocht, of bedreigd’, zei ik. Maar het ziet er wel degelijk naar uit dat Goldstone de druk niet aankon – en die druk was gigantisch, juist voor een man die altijd loyaal aan Israël was gebleven, daar familie had, en nu behalve haatmail en bedreigingen ook te maken kreeg met vrienden die hem niet meer wilden zien. Er is een zware campagne tegen hem gevoerd door Israël, zeggen anderen, en Israël heeft deze slag gewonnen.
Lees verder
Het werk van Juliano Mer Khamis
(Juliano Mer Khamis)
Een bijzondere man in zoveel opzichten: theatermaker in Jenin, werkende met jonge Palestijnen, theater als verzet. Zoon van een joodse moeder en een Palestijnse vader: dus jood en Palestijn. Thuis in Israel en toch niet – hij nam het vaandel over van zijn moeder Arna, die ook met kinderen werkte (zie de film “Arna’s children”) toen zij was overleden. In geteisterd Jenin bouwde hij opnieuw een theater op, het Freedom Theatre. Met zijn jongeren reisde hij de wereld door. Hij zou binnenkort weer naar Nederland komen.
Lees verder
Veel ophef dit weekeinde na het verschijnen van een op-ed in de Washington Post van rechter Richard Goldstone, naar wie het VN-rapport over de mogelijke oorlogsmisdaden en schendingen van mensenrechten tijdens de aanval op Gaza in de winter van 2008/09 is genoemd. Schendingen zowel door Israël als door Hamas. En nu suggereert Goldstone in zijn artikel dat als hij toen had geweten wat hij nu weet, met name door de informatie die er uit Israël is gekomen – Israel dat weigerde om aan het onderzoek mee te werken – het rapport een ander document was geworden.
Lees verder
Tuurlijk, in Israël juichen ze, tuurlijk, voor de mensen die de mensenrechten en het internationaal recht hoog hebben zitten en al jaren proberen het internationale publiek te informeren over de Israëlische behandeling van de Palestijnen is het een teleurstelling – de beroemde rechter Goldstone van het Goldstone rapport neemt zijn conclusies van destijds deels terug. Deels! Hij deed dat in de Washington Post, hier. Lees het vooral zelf.
Lees verder