Ik heb me toch vanochtend gigantisch verslapen. Gebeurt me nooit. Vanzelf word ik vroeg wakker omdat ik mijn weblog moet bedienen voor ik aan mijn eigenlijke werk kan, en als ik niet zelf wakker word zijn het de poezen die me wekken met gepor en geknetter, omdat hun maagjes rammelen, en als dat niet helpt is het nog het Klep! Plof! van de ochtendkranten tussen half zes en zes. Vanochtend hielp niets. De poezen waren maar weer mismoedig naar beneden gegaan. Toen ik wakker werd, dacht ik nog even wat heerlijk, het wordt al weer vroeger licht. Tot ik zag dat het al negen uur was. Holy shit. In de kleren, rennen naar de trein, een contactlens er binnenstebuiten in, wat voelt alsof je je rechterschoen aan je linkervoet hebt maar dan in je ogen, koffie in de trein, bellen dat ik te laat zou zijn…
Ik ben in Den Haag.
De actualiteiten die ik vandaag op mijn weblog wilde zetten, Arib, gedoe over de Eerste Kamer, die komen nog, tussen de plenaire en de commissievergaderingen in.
Update: dat lukte dus niet. We hadden naast de gewone werkzaamheden een Irakese delegatie op bezoek, en de media waren erg aanwezig. Nu het er heel misschien naar uitziet dat de coalitie morgen geen meerderheid krijgt in de Eerste Kamer zijn de oppositiepartijen opeens heel erg interessant. Dus het was druk, en van even achter de computer gaan zitten kwam niks meer. Morgenochtend. Ik zet de wekker.