De twee teams bij elkaar. Veel nieuwe mensen, naast de vertrouwde gezichten. Di’a, Hiba, Raida, Asma, Sabrin, Ratiba, Wa’el, Sarhan, Asam, Samar, Ghada, Faten, Hassan, Yahya, Ramsy. Ik deel de fietslampjes uit, deels symbolisch, licht in de duisternis, en deels gewoon praktisch, met hun problemen met de elekrticiteit. We horen wie er kinderen hebben gekregen, in de maanden dat we er niet waren, en bij wie er kinderen op komst zijn. Iedereen zit met jassen aan vanwege de kou.
Lees verder
Tsjonge wat is het stil. Geen storm meer, geen vallende dakpannen en sirenes van ambulances en brandweer, geen klapperende ramen, geen zwaaiende lampen op straat, geen takken tegen de ruiten. En iedereen slaapt. Inclusief de zenuwachtige poezen.
Ik ga de taxi bellen.
Ik ga naar Gaza.
Abir Aramin, ten years old, who was wounded by an Israeli border policeman Tuesday the 16th was announced brain dead this morning at the Haddasa Ein Karem hospital and is being examined by a committee to determine whether or not to unplug her from life support machines.
Lees verder
We are ready to travel to Gaza once again – if only the weather will help a little… Holland is always a country of rain and wind, but now we have a true storm. It is an emergency, the wind is so strong that people can’t go on their bicycles, cars blow of the roads, trees fall over, parts of roofs fly through the air and we need all the lamps on because it is so dark. And there is al lot of noise, wind and things falling down and sometimes ambulances – like in Gaza, only with us it is nature and not an army. The weather forcast said it will be finished by nine this evening and our plane leaves very early in the morning. So I think we will be okay.
Now if the border of Rafah opens and Khaled can come home and we can meet again in Gaza all of us will be happy, insha’Allah.
See you soon!
Walid and Wasim I have a little surprise for you!
Er ligt weer eens een Palestijns meisje in het ziekenhuis. Ze heet Abir Aramin en is tien jaar. Het was in Anata, vlak bij de muur, waar vaak demonstraties zijn. Ze ging met haar vriendinnetjes in de schoolpauze naar een winkel om snoep te kopen. Er klonk een knal, en een van de vriendinnetjes zei dat ze de lucht in vloog en toen neerviel, met een bloedend hoofd. Nu ligt ze bewusteloos aan de beademing. Het is nog niet duidelijk of ze het gaat redden.
Lees verder
Once Bitten
Written by Dr. Mustafa Barghouti
Sunday, 14 January 2007
Met Anneke naar het Volksoperahuis. Ik ben een erge fan. Ik hou erg van hun combinatie van volks en subtiel, van schmieren en diepgang, van hun eigen teksten, politiek zonder dat je het merkt, alles wordt op de hak genomen. Met intelligentie en humor. En de muziek is ook nog heel lekker. En ze spelen de sterren van de hemel. Ze werken zich letterlijk voor ons in het zweet.
Lees verder
Toen ik jaren geleden in Hebron was heb ik het zelf gezien. In het midden van de stad huist een groep kolonisten, en wel van het meest agressieve soort. Stelselmatig waren ze bezig de Paslestijnen die nog in de omgeving woonden weg te pesten. Rotzooi gooien op de huizen beneden, stenen gooien en schelden naar de kinderen die er langs moesten op weg naar school. Palestijnse winkels onder de Davidsterren kalken. De kinderen raakten geheel verzenuwd en de ouders durfden ze niet meer buiten te laten spelen.
Lees verder
Vandaag weer Eerste Kamer na het Kerstreces. Vanwege nog geen regering hebben we een plenaire van tien minuten. Gelukkig heb ik nog meer te doen, fractieoverleg, buitenland, commissie sociale zaken. Ik zal me niet vervelen.
Lees verder
Ik had het op dit weblog al over de kritiek in een redactioneel in Trouw, over de vermeende eenzijdigheid van UCP, United Civilians for Peace. Zie hier. UCP heeft nu geantwoord. Tekst hieronder. Ook zonder het woord paradigma te gebruiken is het een illustratie van dat denken: er is geen ‘neutrale’ positie in een zaak die zo ongelijk is als de strijd tussen Israel en de Palestijnen.
Lees verder
