Ik heb de boeken van Willem Arondéus in mijn kast staan. (Hier). Mijn oma was zijn uitgeefster, en noemde hem Tiky, en raakte met hem bevriend. In zijn laatste boek heeft ze de datum van zijn executie geschreven. Het is terecht dat er lezingen worden georganiseerd, in zijn naam. De man die zijn leven gaf voor het recht van mensen om in vrede te leven – die is een voorbeeld voor mensen nu, die het aandurven om hun nek uit te steken.
Lees verder
Toen ik een paar van mijn Palestijnen te logeren had in Amsterdam zag ik het: als er het geluid te horen was van een helikopter of een vliegtuig schrokken ze, of werden onrustig, of liepen naar het raam om naar de lucht te kijken. Een reflex. Want in Gaza is dat geluid altijd slecht nieuws. De enigen die over Gaza heen vliegen zijn de Israëli’s, en niet met goede bedoelingen. Het kunnen verkenningsvliegtuigjes zijn, onbemande drones, die elke loslopende kip in de gaten houden, maar het kan ook een bombardement betekenen, of een gerichte moord, een bom op een auto of een huis.
Lees verder
Leila vroeg of ik meeging naar een kookworkshop van de Libanees Michel Yammine. Goed idee: ik houd van koken, van eten, van goed gezelschap, en ik had een beetje heimwee naar de mezze in Gaza – waar ik nog niet in mag. Veel mensen die nu in Gaza wonen als vluchteling komen uit het noorden van wat nu Israël is, en woonden dus dicht bij Libanon – zelfde dialect, zelfde smaak in voedsel.
Lees verder
“Ik weet niet welke bezetting er erger was, die onder de Israeli’s of die onder mijn schoonmoeder”. Schrijfster Saoud Amiri werd opeens beroemd toen ze een boek schreef over hoe het is om onder bezetting te leven – Sharon and my Mother in Law. Eindelijk succes in mijn leven, zegt ze. Als je zo oud bent als ik ben je eigenlijk al afgeschreven, maar ondanks mijn PhD in architectuur ben ik nu pas iemand: dankzij de bezetting en mijn schoonmoeder.
Lees verder
Ik had het over een onderzoek waaruit blijkt dat in Israël jongeren steeds rechtser worden. Terwijl hun leeftijdsgenoten in de omringende Arabische landen vechten voor meer democratie, interesseert hen dat steeds minder. (Hier)
Lees verder
Arnonneke doet het weer. Hij deed het al eerder, het kleine taalseksisme, hier.
Wat wordt er van de burger verwacht, vraagt hij zich vandaag af in zijn voorpagina stukje. Nou, behalve geld uitgeven en mooi zijn, moet hij begerig kijken naar de vrouwen van anderen.
Lees verder
Het is nu 63 jaar geleden, dat in het Palestijnse dorp Deir Yassin tussen de 110 en 130 inwoners in koelen bloede werden afgemaakt. Het waren voornamelijk vrouwen, ouderen en kinderen. De daders waren twee joodse terreurgroepen, de Stern Gang en de Irgun (van Menachem Begin) die hulp kregen van de Palmach, de elite van de voorloper van het Israelische leger, de Haganah.
Lees verder
The Guardian (hadden wij maar zo’n krant) publiceert een kort interview op video met Juliano Mer Khamis, over de filosofie achter zijn werk. Zie hier.
Lees verder
In veel Arabische landen zijn het met name de jongeren die meer vrijheid en meer democratie willen. Behalve in dat ene land dat zich zelf beschouwt als de enige democratie in het Midden Oosten.
Lees verder
