Ik schreef al eerder over het nieuwe aan een persoonlijkheid opgehangen glansblad, Maarten! (Hier) Beetje als grap begonnen, want bij Maarten van Rossem denk je niet aan glamour, met die nurkse kop en die slordige baardgroei die een wat slappe kin moet verbergen die op geen manier weg valt te photoshoppen. Niemand zou tegen Van Rossem zeggen: wat kijk je lief. Maar voor een nurks is hij opvallend populair en niet voor niks. En het blad zelf is geen grap. En nu gaat Maarten door, na het nulnummer dat een succes was gaat er nu elke twee maanden een nummer verschijnen.
Lees verder →

Arnonneke snapt als wel meer heren niet wat er mis mee is als een politicus tegen een vrouwelijke interviewer zegt – duidelijk om een vraag te ontwijken – je kijkt zo lief. De proef op de som is natuurlijk of hij dat ook zou zeggen tegen een man. Balkenende niet in ieder geval. De mensen zouden er eens wat van kunnen denken. Lijkt mij verder geen zaak om ontzettend veel reuring over te maken, een beetje seksisme zeg, kan je de halve mensheid wel naar Rottumeroog sturen op dwangarbeid. Wat ik met Balkenende best zou willen doen hoor, maar dat is nu even niet aan de orde.
Lees verder →

Ik ben vast niet de enige die blij zal zijn als het 10 juni is, en daar zullen de lijsttrekkers die van discussiekermis naar debatcircus worden gesleept het ook wel mee eens zijn. En de media die maar weer wat leuks moeten verzinnen bij de zoveelste uiteenzetting tussen een zwik gecolberteerde witmannen (uitdrukking die ik van een Surinaamse vriendin uit een ver multiculti verleden overnam) en gelukkig één dame – zodat er behalve de kleur van de stropdassen nog iets is om naar te kijken. Want die heeft elke keer tenminste een leuke nieuwe jurk aan.
Lees verder →

Michael is boos op me en noemt me ‘hooghartig’. De reden: dat zijn reactie niet is geplaatst bij het item over Rhythm against Racism toen er gedoe ontstond over de deelname van Jihad Alariachi aan manifestatie zondag van Rhythm against Racism. Hij stuurde zijn boze mail naar de partij. Die stuurt dat natuurlijk weer door naar mij, want klagen bij de baas doen er wel meer, en zoals dat na vele jaren duidelijk mag zijn: dat helpt niet.
Lees verder →

Anja Meulenbelt

Okee, na Hedy (hier) doe ik de test om mijn mate van ‘fundamentalisme’ te meten. (Als je zelf de test wilt doen: hier.) Dat is nog niet zo eenvoudig, omdat ik veel vragen niet goed kan antwoorden en ik veel liever ‘dat hangt er van af’ zou hebben gezegd. Maar behalve dat je die keuze meestal niet krijgt – het is bijna altijd of-of – zou dat een vreemde score hebben gegeven: in dat geval was ik een typische relativist, in de test gezien als het tegendeel van een fundamentalist, en als relativist zie ik mezelf bepaald niet. Of liever gezegd: dat hangt er nogal van af. Waar het over gaat, bijvoorbeeld.
Lees verder →

Hedy d’Ancona

Na een testje op Trouw waarbij je je score kon nagaan op religiositeit en Calvinisme, nu ook eentje waarbij iedereen de eigen mate van fundamentalisme kan meten. Hedy d’ Ancona deed de test, en haalde een F-factor van 21% – dat wil zeggen: 31% op fundamentalisme in het algemeen, en nul op religieus fundamentalisme.
Lees verder →