Bericht van de Tweede Kamer fractie van de SP: Fenna Vergeer, woordvoerder integratie.

18-05-2005 • In een debat over vrouwen en kinderen die worden achtergelaten in het land van herkomst heeft minister Verdonk aan SP-Kamerlid Fenna Vergeer toegezegd dat ze gaat werken aan een zelfstandige registratie van vrouwen bij de gemeente. Ook komt er een herbezinning over de periode waarin een vrouw afhankelijk is van haar partner. “Naast de suggesties van de adviescommissie ACVZ was nog een aantal maatregelen nodig om problemen in de komende zomervakantie te voorkomen,” aldus Vergeer.
Lees verder →

Goed stuk van Khadija Arib, lid Tweede Kamer voor de PvdA vanochtend in de Volkskrant. Ik probeer nog de hele tekst te pakken te krijgen voor dit weblog.

Nederland heeft de Marokkaanse vrouwenorganisaties die pleiten voor hervormingen van het Marokkaanse familierecht nooit willen ondersteunen. Maar ook de wetgeving in eigen land is niet bevorderlijk voor de emancipatie van vrouwen van Marokkaanse afkomst hier. Zo houdt de Vreemdelingenwet nog geen enkele rekening met de emancipatie van vrouwen.
Lees verder →

Een middag over vrouwenbesnijdenis, of meisjesbesnijdenis of anders gezegd: VGV, vrouwelijke genitale verminking. Plaats: Akantes, voorheen het Vrouwenhuis in Amsterdam. Meerdere organisaties die meewerkten, maar het voortouw vooral genomen door VON, Vluchtelingen-Organisaties Nederland. Dus veel vrouwen uit Somalië, Sudan, Eritrea, Liberia, Ethiopië. Ik zag Stella weer, van African Sky, die de bijeenkomsten meeorganiseert, en een paar andere vrouwen die ik al had leren kennen op een vorige bijeenkomst.
Lees verder →

In 1990 schreef ik een boek, getiteld Casablanca, of de onmogelijkheden van de heteroseksuele liefde. Daarin had ik het over de partnerkeuze van zich emanciperende vrouwen, en hoe moeilijk het voor veel van hen was om een (mannelijke) partner te vinden die niet verwachtte dat ze zich wat kleiner zou maken, dat ze haar ambities op zou geven voor hem. Ik deed ook een minionderzoekje in de contactadvertenties van toen, naar de vrouwen en mannen die een partner zochten. Wat bleek: het waren vooral de vrouwen die zochten naar een partner op gelijkwaardig niveau die het moeilijk hadden. Want de mannen die een partner zochten hadden liever een vrouw die een beetje tot aanzienlijk jonger waren dan hij, vooral niet zo’n ‘geëmancipeerd type’, of een vrouw met een carrière. Er was, kortom, een scheefgroei op de ‘partnermarkt’. Aan de bovenkant goed opgeleide noderne vrouwen die geen gelijkwaardige partner konden vinden, aan de onderkant laag opgeleide en traditioneel ingestelde mannen die ook geen partner konden vinden. Voor dat laatste probleem was een oplossing: je zag de opkomst van de huwelijksbureau’s die bruiden gingen halen uit de Filipijnen en Polen. Importbruiden kortom, voor autochtone mannen.
Niets nieuws onder de zon dus.
Lees verder →