Een bijdrage van Daan Beekers aan de discussie. Dank je Daan.
Over de starre verdediging van onze cultuur
In aansluiting op Anja’s interessante stukken over de angst voor moslims, wil ik graag iets kwijt over de verstarrende angst voor verandering in het algemeen. Deze angst is volgens mij het onderliggende patroon van al die oproepen tot de verdediging van ‘de Nederlandse cultuur’, waar we de laatste tijd zo mee worden doodgegooid.
Lees verder
Gisteravond op R.A.M een mooie uitzending over Arabische literatuur. (Dank je, Daan) Een interview met Fatama Mernissi. Een fascinerende vrouw. Ze is een leidende figuur in de kritische scene in Marokko, kritisch zowel naar de eigen cultuur als naar de zichzelf zoveel superieurder vindende Europese cultuur. Ze ontkent niet dat in veel Arabische vrouwen beperkt worden in hun bewegingsvrijheid, en ze vecht er tegen. Tegelijk houdt ze ons een spiegel voor: kijk eens naar jezelf. Die strijd van vrouwen om jong en dun te blijven, te voldoen aan de eisen van de mannenwereld, om nog mee te mogen tellen, dat is een vorm van een verinnerlijkte harem, zegt ze.
Lees verder
Trees schreef een reactie in een voorafgaande track. Ik vond het belangrijk genoeg om het even naar voren te halen.
Jan, rassenhaat vind je overal, en wordt vaak inggeven door angst voor het onbekende, door onwetendheid en door stupiditeit. Ik woon in een Arabische gemeenschap en ook hier vind je racisme naar elkaar toe. Lees verder
‘Moslims zijn niet eng’ luidt de kop boven een artikel van Fokke Obbema in de Volkskrant van deze zaterdag. Wie het nog te pakken kan krijgen: een interessant artikel. Weldadig nuchter. Ik geef hieronder mijn, subjectieve, samenvatting.
In Nederland denken sommige critici van de islam dat ze het in Frankrijk beter doen: zie het verbod op hoofddoekjes in de scholen. Het ziet er inderdaad naar uit dat ze het in Frankrijk beter doen, maar niet speciaal omdat ze daar strenger zijn. Obbema heeft de moeite genomen om de verschillende aspecten van het beleid, hier en daar, naast elkaar te leggen.
Lees verder
Voor de Nederlanders die de Nederlandse Moslimomroep nog niet kennen en nog moeten ontdekken dat die er niet alleen is voor moslims: al een tijdje zendt de NMO een mooie serie interviews uit onder het kopje De Dialoog. Ze interviewen medestanders en tegenstanders, stevig, maar respectvol. Er komt weer een nieuwe serie aan, interviews door Radi Suudi. Morgen is er een interveiw met Hans Dijkstal. Kan interessant worden.
Alleen jammer dat die interviews altijd plaats vinden op de zondag en ik als moslimvriendelijke, kerkelijke politica altijd moet kiezen tussen NMO, kerk of Buitenhof. Gelukkig is er een herhaling op de zaterdag erna.
Radi Suudi tijdens een heftig debat
Lees verder
Zachary, het zoontje van Michael Kimmel was drie weken toen de ceremonie werd uitgevoerd. De hele joodse familie was aanwezig, er was wijn en champagne, terwijl iedereen wachtte op de mohel, degene die in de joodse traditie de besnijdenis van jongetjes uitvoert. Alles was precies zoals het hoorde, op één ding na. Lees verder
‘Vroeger was een antisemiet iemand die niet van joden hield; nu is het iemand waar de joden niet van houden’.
Citaat uit Het einde van het jodendom, Hajo Meyer
‘Hedendaagse joden hebben meer te vrezen van linkse groepen als NOVIB en de SP, dan van de neonazi’s’, zei Dan Cohen, psychiater en voorzitter van de Nederlandse Zionisten Bond in een interview in NRC. Dat kan ik me dus aantrekken. Want ik ben van de SP. Ik heb bovendien uitgesproken kritiek op de politiek van de huidige staat Israël, en daarmee val ik volgens Cohen onder de ‘nieuwe antisemieten’.
Lees verder
Korte inhoud van het voorafgaande, in deze leeswijzer gaat het over de multiculturele samenleving, het integratiedebat, hoe je het noemen wilt.
Ik heb een serie artikelen, als een soort cursus geschreven onder de titel de angst voor de migrant. Ik geef hier de linkjes weer (op de rode woorden klikken) en een korte inhoud, zodat je niet hoeft te zoeken.
Lees verder
Er zouden duizenden positieve reacties binnengekomen zijn bij VVD en VPRO naar aanleiding van het filmpje Submission van Ayaan Hirsi Ali en Theo van Gogh, en sommige inloggers hier wisten me ook te vertellen dat er meer mensen achter Hirsi Ali stonden dan ik dacht. Dat zal met de tijd blijken, schreef ik. Ik had al eerder gezegd dat de achterban van Hirsi Ali vooral bestaat uit autochtonen die toch al tegen de islam waren en dat ze feitelijk de allochtone vrouwen die ze zegt te willen bevrijden niet bereikt. Dat maakte ik op uit de reacties van moslimvrouwen (en mannen) die ik ken, en van de reacties op websites en weblogs, waaronder de mijne. Ik krijg meer gelijk dan ik zou willen hebben.
Lees verder
Zondag. Mijn linkse kerk. Vandaag is het verhaal uit Genesis aan de beurt, over Hagar en Ismaël. Een politiek verhaal, maar ook een menselijk verhaal, zonder simpel zwart wit.
Het gaat over Abram, de aartsvader van joden, moslims en christenen. Ze zijn weggetrokken uit de slavernij en de ballingschap, naar het land Kanaän. Een nieuw begin. Maar Abrams vrouw Sarai is onvruchtbaar. Dat is meer dan de persoonlijke tragedie die het voor ongewenst kinderloze mensen in onze tijd kan zijn. Hier gaat het om het voortbestaan. Na tien jaar gewacht te hebben is Sarai’s geduld op. ‘Kom in mijn slavin’, zegt ze tegen Abram, ‘misschien word ik gebouwd uit haar’. De slavin is Hagar, een Egyptische. Abram doet wat hem gevraagd wordt, ‘hij komt in Hagar’ en ze wordt zwanger.
Lees verder