Staatsburgers zonder staat (2)

Te gast: Trees uit Sakhnin, een Arabisch stadje in Galilea, wilde reageren en nog wat aanvullen op het stuk van gisteren, over de Palestijnen in Israel.

Hoi Anja, ik wil ook nog wel even iets vertellen over mondigheid en repressie.

Misschien een stukje geschiedenis. Zoals Sultany al zegt, na 1948 hielden de Palestijnen binnen Israel zich rustig. Om de redenen zoals jij die beschrijft, geen kader meer, iedereen was weg, angst, maar eigenlijk ook omdat men dacht dat: dit is de zoveelste bezetting, eerst hadden we de Turken, daarna de Britten. Men verwachtte eigenlijk dat men, ondanks de Nakba, toch door zou kunnen gaan met het gewone “boeren” leven (1). Maar helaas, Israël ging ook al gauw naar de Negev en Galilea, waar nog Arabische dorpen waren en ook die verloren veel grond aan de nieuwe joodse staat. (Sakhnin had in 1948 2500 inwoners en 70.000 dunum grond, nu is dat 25000 inwoners en 9000 dunum grond). Dit land is op allerlei smerige manieren afgepakt. Ik ga daar niet verder over uitweiden (2).
Lees verder

Staatsburgers zonder staat

080602-sultany.jpg

Het is niet zo simpel om een naam te geven aan de status van Palestijnen die in Israel wonen. Ze wonen er in hun eigen land. Maar de staat waarin ze wonen noemt zich Israel, definieert zich als een joodse staat – en Palestijnen zijn geen joden. In naam is Israel een democratie, en zou dus gelijke rechten moeten bieden aan alle burgers, in werkelijkheid is het dat een kwestie van all animals are equal, but some are more equal than others. Nimer Sultany is zo’n Palestijnse staatsburger van Israel. Hij schreef een artikel voor Electronic Intifada, en ik volg zijn betoog.
Lees verder

Feest in New York

newyorkmarch.jpg

Vijftigduizend mensen namen deel aan de feestelijke tocht door New York om het zestigjarig bestaan van Israel te vieren. Dat waren er minder dan in voorafgaande jaren. Vooral één groep liet het afweten, volgens de New York Times: en dat waren de Israelische expats zelf. Amerikaanse joden zijn veel positiever over Israel dan de Israeli’s die er net vandaan komen. En die niet voor niets in de VS zitten.

Haaretz, hier.

Geboorterecht

300degel.jpg

In Israel hebben ze het ook maar moeilijk. Een van de belangrijkste problemen, ten minste zoals Israel dat zelf ziet, is hoe ze er voor kunnen zorgen dat er voldoende joden naar Israel komen om een meerderheid in de regio te behouden. Het is geen geheim meer dat er de laatste jaren meer mensen vertrekken dan er komen, en landen waar de economische of politieke situatie zo slecht is dat de er nog wonende joden overgehaald kunnen worden naar Israel te emigreren zijn er niet meer. En die uit landen als de VS maken niet erg veel aanstalten om hun veiligheid en welvaart in te ruilen voor drie jaar dienstplicht in Israel.
Lees verder

40.000 dode kippen

Al Zeitoen, een vrouw die haar huis kwijt is

Dagelijks krijg ik een deprimerend lijstje door met wat er in de afgelopen 24 uur in Palestina heeft plaatsgevonden aan invasies, vernielingen, razzia’s, verwoestingen, doden en gewonden. Op een gewone dag worden minderjarigen opgesloten, kinderen verwond – we tellen gisteren negen aanvallen, op de grond en vanuit de lucht, 28 razzia’s, 27 mannen meegenomen, 3 mannen mishandeld, 15 gewonden, een rustige dag: geen doden gisteren.
Lees verder

Mensenrechten en Israel

De Israelische organisatie Physicians for Human Rights (Artsen voor mensenrechten) probeert op te komen voor de patienten in Gaza die medische hulp nodig hebben en er niet uit mogen. Omdat medische hulp hoort bij de mensenrechten, ook van burgers die onder bezetting leven, begonnen ze een proces bij het Israelische Hooggerechtshof, met petitities voor 13 patienten. De uitspraak was negatief: het Hooggerechtshof bemoeit zich niet met de beslissingen van het leger wanneer het gaat om ‘veiligheid’.
Lees verder

A change needs to come

Een vraag die zo vaak wordt gesteld: hoe kan het dat Israeli’s zo blind zijn voor wat ze Palestijnen aandoen. Een Israelische vrouw die er geheel in is ondergedompeld, maar er inmiddels afstand van heeft kunnen nemen legt het uit: joodse Israeli’s blijven geloven dat een joodse staat het enige is dat hen veiligheid kan geven na een lange geschiedenis van vervolging. Ook als je ondertussen kunt waarnemen dat joden in de VS of Europa veiliger zijn dan in Israel, ook als dat permanente oorlog betekent, en ook als dat vergaand ten koste gaat van een ander volk. Lees het artikel van Avigail Abarbanel, van Electronic Intifada.
Lees verder