Tussen de stapel post die wekelijks op het Binnenhof op me ligt te wachten zit ook maandelijks het blaadje van het Cidi, de Israel Nieuwsbrief. Fijn dat ik dat even gratis kan lezen, want ik zou er geen dubbeltje voor willen betalen.
Lees verder
Kijk. Hier.
Hoe maak je duidelijk wat bezetting is aan mensen die dat niet weten? Lastig. Het gaat zelden om fotogenieke veldslagen met veel bloed en slachtoffers, er zijn weinig dramatische hoogtepunten en als ze er zijn moet er maar net een fotograaf bij zijn. Bezetting voor Palestijnen is dag in dag uit weten dat je in je eigen land niet vrij bent.
Lees verder
Met Anneke in een rolstoel vanwege een gebroken heup naar de nieuwjaarsborrel van drie verwante groepen: SIVMO (dat vredesgroepen en mensenrechtenorganisaties in Israël ondersteunt), EAJG (Een ander joods geluid) en de mensen van Gate 48, kritische Israëli’s in Nederland, die onder andere filmfestivals organiseren. Anneke is ten slotte de grootmoeder van twee van die groepen, Sivmo en EAJG. Goed volk dus. Prettig om naartoe te gaan. En we hadden gasten, Adam Keller en Beate Zilversmid, uit Israël.
Lees verder
Alsof het in Gaza niet al rampzalig genoeg is: de regenval heeft een voor fikse overstromingen gezorgd. Maar het was niet alleen de regen: Israel heeft zonder waarschuwing een dam geopend om zelf van de wateroverlast af te zijn, waarmee een golf water naar het laagste punt in het midden van Gaza vloeide: twee dorpen onder water. Gewonden, er zijn nog mensen vermist maar goddank nog geen doden gemeld. Wel bouwland verwoest, huizen onder een laag modder, auto’s die vast kwamen te zitten, kippen dood. En natuurlijk weer opnieuw mensen dakloos. Hier.
Lees verder
Een heel sobere expositie van Rula Halawani, in de Galerie van Selma Feriani in Maddox street in Londen (tot 6 maart) getiteld Presence and Impressions. Steeds twee foto’s bij elkaar: een uitvergroting van een oude foto, vaak van rondom 1900, van een oud Palestijns dorp, en een foto van nu, van dezelfde plek. De verdwijning, de verwoesting van Palestina. Haar werk lijkt steeds strakker te worden: hoe emotioneler wat inhoud betreft, hoe stiller ze fotografeert. Er is geen mens te zien in de landschappen. Maar ze zijn er wel, zegt ze, de mensen die zijn verdwenen, ik voel ze als ik op zo’n plek ben waar ze hebben gewoond. Ik groet ze.
Lees verder
Even tussendoor over een bericht in Haaretz dat laat zien hoe Israël te werk gaat. Dat de Israëlische regering zwaar in verlegenheid is gebracht door het Goldstone rapport weten we. Dat ze er alles aan hebben gedaan om dat rapport weer in de la te krijgen ook. Vandaag een artikel van Akiva Eldar, een Israëlische journalist die niet over een nacht ijs gaat als hij iets na veel diepgaande research boven tafel krijgt, schrijft nu over de manier waarop Abbas onder druk werd gezet om de VN te verzoeken het rapport niet ter stemming te brengen in de Raad voor mensenrechten.
Lees verder
‘Een heel bizarre situatie.’ Willemijn Leenhouts van hulporganisatie Cordaid bezocht Gaza meerdere malen na de bombardementen van vorig jaar. Wat is er sindsdien gebeurd? Hoe gaat het met de mensen in Gaza? ‘Het is vechten tegen de bierkaai.’ Jan Willems probeert als theatermaker de jongeren van Gaza een lichtpuntje te geven door ze even uit de ellende van alledag te halen. Maar hoe gaan zij om met de blokkade en de situatie in de Gazastrook?
O en buurman Pessoptimist, ook wel Maarten Jan Hijmans genaamd, zit ook in de uitzending lees ik net op zijn weblog – namens Een Ander Joods Geluid. Kun je daar ook even mee kennismaken.
Lees verder
)
Foto expositie van Rula Halawani in Londen. Foto’s naast elkaar: oude foto’s van voor 1948, de dorpen van Palestina. En nu: dezelfde plekken. Ik schreef een inleiding voor de catalogus. (Foto hierboven is van een vorige expositie. Lifta. Eens een welvarend dorp, nu een verlaten.)
Disappearing Palestine
1.
I first met Rula Halawani in 1997, when she was working as a news photographer for Reuters. I had come to Palestine for a conference, and some of us went to Silwan, a village on the outskirts of East Jerusalem. We had heard that there were some Palestinian families being thrown out of their houses by settlers, and we wanted to see for ourselves and join the protest. The Palestinians know only too well how soldiers rough them up. We were soon to discover, however, that this was the first time that internationals were being handcuffed, dragged over the sharp stones and beaten with batons. Rula took photographs throughout the ordeal. As she snapped away, I noticed tears flowing down her cheeks. Another thing struck me. She pointed her camera not only at the action unfolding before us, but also at the woman standing on the balcony watching, crying and shouting: “don’t beat them! don’t beat them”!
We became friends.
Lees verder
B’Tselem, deed al eerder een video project: Shooting back, waarbij bewoners van de Westoever een videocamera kregen waarmee ze vooral konden filmen als er weer een aanval van kolonisten plaats vond. Nu zijn er ook een paar camera’s in Gaza. Vooral tieners filmen hun leven. Hoe ze proberen het vol te houden. Kijk naar de filmpjes, hier. (en nu goed)
(foto maakte ik jaren geleden in Gaza)