Demonstratie voor Khadr Adnan in Gaza

Honderden mensen de straat op in Gaza voor Khadr Adnan, de man die nu in zijn 63ste dag van zijn hongerstaking is. Het interessante is de samenstelling van de demonstratie: kijk naar de verschillende kleuren van de vlaggen. Natuurlijk de zwarte vlaggen van de Islamitische Jihad, waar Adnan van is, maar je ziet ook de groene van Hamas, de gele van Fatah die ik in Gaza al lang niet meer gezien heb, en de rode van het Volksfront. Plus de witte van een nieuwe partij. Het was dus eigenlijk net zo goed een demonstratie van Palestijnse eenheid. Dat is bemoedigend voor de toekomst die verder niet erg bemoedigend is.
Lees verder

Even weg

Zit in Oost-Jeruzalem, afspraakje hier, vanmiddag klus in Tel Aviv, en dan wordt het spannend: a. komen we Gaza in, b. heeft het zin, nu er geen benzine is in Gaza, en dus geen elektriciteit, geen internet, mobieltjes niet op kunnen laden, maar erger, ik denk dat de mensen met wie we werken moeten, onder wie veel mensen in rolstoelen, niet kunnen komen. Dus het is even afwachten wat er morgen gaat gebeuren.

Gaza: de jongeren met een handicap

Overal in de Arabische wereld zijn het met name de jongeren die in opstand komen. Ze zijn – in verhouding – beter opgeleid dan ooit, ze hebben als jongeren contact met de hele wereld, dankzij de nieuwe sociale media die grensoverschrijdend zijn, en ze zijn het zat dat ze geen kansen krijgen en er niet naar hen geluisterd wordt.
Lees verder

Gaza: vrouwen met een handicap

De huisbezoeken aan mensen met een handicap zijn de core business van het NCCR, de organisatie in Gaza die wij – Stichting Kifaia – ondersteunen. Het doel: hulp en steun aan huis voor gehandicapten die al zijn ‘uitbehandeld’, maar nog van alles nodig hebben – dat ze gezond en in leven blijven, dat ze ergens heen kunnen met hun praktische en emotionele problemen – ik schreef er pas nog over, hier en hier.
Lees verder

Huisbezoeken, nog eens

Om Mark die voor ons filmt de gelegenheid te geven nog wat meer van Gaza te zien, hebben we het zuid team gevraagd of we mee konden op huisbezoek in Rafah. Ze hadden een paar cases voor ons uitgezocht, een man die gewond was geraakt in een van de vele tunnelongelukken, eentje die gehandicapt was geraakt van een van de vele nieuwe verkeersongelukken die vooral worden veroorzaakt doordat Gaza tegenwoordig vergeven is van de motoren die via de smokkeltunnels binnenkomen – dat voor de mensen die zich geen auto kunnen veroorloven en zich niet voort willen bewegen op het vervoersmiddel van de armen, achter een paardje of een ezelskarretje. En een meisje van zeven dat bij de bevalling te weinig zuurstof had gekregen en spastisch was.
Lees verder

Werk gedaan

Gisteren zo’n volle dag dat ik er niet aan toegekomen ben om nog een bericht te schrijven. Huisbezoeken, bij een man die gehandicapt was geraakt door zijn werk in een tunnel, we reden naar Rafah zodat Mark ook het zuiden kon zien, de platgebombardeerde bufferzone, de ingangen naar de tunnels. Toen om weer vrolijk te worden bezoek aan een spastisch meisje van zeven, met wie het dankzij het werk van het NCCR heel goed gaat.
Lees verder

Op huisbezoek

Zo’n volle dag gisteren, waar zal ik beginnen? In de ochtend heb ik me beziggehouden met het vrouwenproject, terwijl Joes boven aan de training bezig was met de huisbezoekenteams. Gesprekken met mensen die langskwamen, met Fatma, met Ramadan, er valt nog veel over te zeggen. Eerst de huisbezoeken dan. ’s Middags stapte het Kifaia-team met het team van het NCCR in het busje, we bezochten drie patiënten in het noorden.
Lees verder