Ik bel de taxi voor Schiphol.
Als alles goed gaat ben ik vanavond in Gaza.
Jullie horen van me.
Dagboek 31 oktober 2007
6
Maandelijks archief: oktober 2007
Red Al Mansouri!
Samen voor Palestina
Twee redenen waren er voor de bijeenkomst in Vlaardingen, zei Benji de Levie, van de Rotterdamse afdeling van het Palestina Komitee, om de stem van de Palestijnen in de diaspora te laten horen, en als start voor een nieuwe campagne, Gaan voor Gaza.
Lees verder
Khaled Hroub
Samenvatting van de lezing van Khaled Hroub, in Vlaardingen, 28 oktober 2007.
De Palestijnse diapora is op zoek naar haar eigen stem. We willen gehoord worden. We willen meebeslissen over wat er gebeurt. Vooral moeten we terug naar de basics, naar waar het werkelijk om gaat.
Lees verder
Tutu over het heilige land
Realizing God’s dream for the Holy Land
By Desmond Tutu
The Boston Globe, October 26, 2007
WHENEVER I am asked if I am optimistic about an end to the Israeli/Palestinian conflict, I say that I am not. Optimism requires clear signs that things are changing – meaningful words and unambiguous actions that point to real progress. I do not yet hear enough meaningful words, nor do I yet see enough unambiguous deeds to justify optimism.
Lees verder
Dagboek 28 oktober 2007
Veel nakwaak over de lopende kwesties in de dikke weekeindkranten. Elk dagblad heeft nu een eigen psychiater die een variant afgeeft op de analyse van Jean-Paul Selten over wat er allemaal aan de hand is met de Marokkaanse jongens die niet willen deugen. Het lijkt mij vooral belangrijk dat er oog komt voor omgevingsfactoren, en voor psychische stoornissen, en dat er verder over nagedacht wordt hoe je daar mee om moet gaan, en daar heeft Selten een hele goede aanzet voor gegeven.
Lees verder
Wake voor Uruzgan
Harry van Bommel zit in Quantanamo Bay. Dus of ik wilde komen spreken bij de wake in Rotterdam, over de actie om ons leger terug te trekken uit Afghanistan. Graag.
Lees verder
Kut (2)
Joes (verpleeghuisarts) nam een stukje mee uit het Medisch Contact (5 oktober 2007):
Het genitale uiterlijk
Dertig jaar geleden schreef Anja Meulenbelt Voor Onszelf. Hierin beschreef zij hoe zij samen met een tiental vriendinnen op het idee kwam om hun eigen vagina te fotograferen, de foto’s naast elkaar te leggen en er vervolgens met z’n allen naar te kijken. De opmerking: ‘Hé, die met het OB-touwtje is van mij!’ kan ik mij nog goed herinneren. Verder maakte het boek korte metten met de beeldvorming van vrouwen in de media.
Dus: adviseer dit boek aan al uw patiëntes die grotere borsten, kleinere schaamlippen, buikwandcorrecties, liposuctie et cetera wensen en bij wie het niet lukt om deze ingrepen uit het hoofd te praten. U bent dan in één klap klaar en het lezen van dit boek is veel leuker dan een opsomming van plaatjes van mogelijke vulva’s.
Inez de Vries, huisarts, Groningen.
Leuk, zo’n recensie dertig jaar later.
Enig verschil: wij hadden het toen niet over vagina’s en vulva’s.
Wij zeiden kut.
En voor wie geen zin heeft in kut: ga hier niet verder.
Lees verder
Wake up call
Alsof die cartoonist mijn Josephientje kent.
Gejat van Hannie Groenie.
Hier.
De andere kant opkijken
(De muur om Gaza, Israelische troepen trekken zich terug na een inval)
In de categorie ‘nu horen jullie het ook eens van een ander’: een opinieartikel van vandaag in Trouw. Want zo werkt het: zogauw iemand, voormalig minister Van Agt, bijvoorbeeld, of ik, of historicus Pappé of journalist HaCohen bekend staan als voorstander voor de rechten van de Palestijnen en als critici van Israël, worden we weggezet als zijnde fanatiek, eenzijdig, antisemiet, in ieder geval, niet ‘objectief’. Al kun je alles wat je zegt met vele feiten staven. Dus is het belangrijk als iemand die nog niet ‘besmet’ en weggezet is zijn mond open doet. Al kan die niets anders doen dan nog eens, in iets andere bewoordingen, zeggen wat al zo vaak gezegd is en bekend zou mogen zijn. Dus hulde voor Maarten Barends, jurist voor de Verenigde Naties, die zijn nek uitsteekt.
Lees verder