Door Anja Meulenbelt op 4 December 2020, gepubliceerd door Rekto:Verso

Elke vrijdag pent een van onze vijf vaste online correspondenten een brief. Deze week schrijft Anja Meulenbelt een brief aan Rachida Lamrabet, die voor een tweede keer aan de kant wordt gezet. ‘Je ontslag en de afwijzing van je tekst illustreren wat je zegt: dat je in een land leeft waarin het kompas dat decennialang op mensenrechten was geijkt, wordt losgelaten.’

(Rachida Lamrabet)

Zoals je zei: daar gaan we weer. Wat een bittere ironie dat jij het weer moet meemaken. Uitgesloten worden.
Lees verder →

Elke maand schreef ik een artikel voor het Belgische Rekto:Verso, dat altijd een briefvorm moest hebben. Deze maand schreef ik een brief gericht aan Seppe de Meulder, die op facebook een kritisch stuk schreef over een interview met Griet Vandermassen, van wie ik ook de boeken heb gelezen. Ik ging daar bij hem op zijn facebooksite al over in gesprek. Naar aanleiding daarvan schreef ik mijn maandelijkse brief dus aan Seppe. De redactie van Rekto:Verso was het er niet mee eens, die vond dat als ik kritiek heb op Vandermassen ik de brief aan haar moest richten. En ik vind van niet, ze zegt al jaren hetzelfde en ik vind dat zinloos. Ik heb meer aan een gesprek met een linkse man, want in de nieuwe socfem ligt de toekomst. Niet bij Vandermassen die ik behoorlijk reactionair vind. Dus plaatsten ze mijn brief niet. Oké, dan hier.

Lees verder →

Twee indrukwekkende mannen die elkaar voor het eerst ontmoetten, zij het op zoom.

De eerste is Farid Esack, een Zuidafrikaanse geleerde in de islamitische bevrijdingstheologie, die in de regering Mandela functioneerde als adviseur over gender. Altijd, behalve geleerde, ook activist tegen racisme en tegen seksisme, bestrijder van Aids. Ook maakt hij deel uit van een organisatie genaamd Africa4Palestine. Ik mocht hem ontmoeten tijdens een tweeweekse cursus moslim bevrijdingstheologie in Granada. De andere is Gideon Levy, een Israëlische jood, een verslaggever die er zijn zaak van heeft gemaakt om elke week opnieuw verslag te doen van de misdaden van Israel tegen de Palestijnen. Ik ontmoette hem meer dan eens toen hij in Nederland kwam spreken. Zulke journalisten zijn in Israel zeldzaam, de andere is Amira Hass, die in Gaza woonde tot haar dat verboden werd.

(Farid Esack)
Lees verder →

DRIES VAN AGT IS VANDAAG NEGENTIG JAAR GEWORDEN!
2 februari 2021

Dries van Agt is een bijzondere man. Het zal niet vaak gebeuren dat iemand zo’n politieke ommezwaai maakt als hij. Nou helpt het om uit de politiek te stappen, daar knappen wel meer mensen van op. Maar toch, hoe bestaat het dat een conservatieve politicus, die nog minister van Justitie is geweest, en minister-president, op een goede dag een vlammende voorstander is geworden van de rechten van Palestijnen? Het is eigenlijk heel eenvoudig, alleen gebeurt dat niet zo vaak. Hij nam deel aan een oriëntatiereis en ging zelf kijken. En met zijn grote gevoel voor rechtvaardigheid verdroeg hij niet wat hij zag. En vond het zijn taak om daar luid en duidelijk uiting aan te geven.
Lees verder →

Verscheen op Rekto Verso, door Anja Meulenbelt op 30 October 2020
Elke vrijdag pent een van onze vijf vaste online correspondenten een brief. Deze week schrijft Anja Meulenbelt een brief aan Peter Mertens en Paul Verhaeghe, die beiden een boek schreven over de huidige crisis. Maar Meulenbelt mist daarin één ding. ‘De werkende klasse bestaat ook uit mensen die werken zonder loon. Het persoonlijke is nog steeds politiek.’

Beste Peter Mertens, beste Paul Verhaeghe.

We kennen elkaar een beetje. Peter, wij hebben elkaar meermaals ontmoet op ManiFiesta. Paul, ik heb eens in het publiek gezeten toen je in Amsterdam optrad. En ik kwam mijzelf tegen in een boek van je, over intimiteit, waar je me min of meer bedankte omdat ik eens heb geschreven over het onderscheid tussen verschillende soorten orgasmen. Ik wist dat niet eens meer.
Lees verder →

Een brief aan vriendin Fréderike Geerdink, over de vraag waarom het maar niet opschiet met de diversiteit in de media. ‘Zolang witte mannen denken dat ze beter geschikt zijn om ‘evenwichtig’ verslag te doen zullen redacties geen afspiegeling zijn van de maatschappij waarin wij leven.’ Geplaatst op Rekto Verso, 23 september 2020.

Ha Fréderike Geerdink!

Eerder liet ik je via Facebook al weten dat ik je stuk over het gebrek aan diversiteit in Nederlandse journalistiek in Vrij Nederland met veel plezier heb gelezen (hier). Omdat het stuk lang in mijn hoofd bleef spoken, schrijf ik je nu deze brief om mijn overpeinzingen wat genuanceerder met je te kunnen delen. In dat essay onderzoek je waarom ‘diversiteit’ zo moeizaam tot stand komt in redacties – zowel van kranten als van tv-programma’s. Sommigen zeggen dat ze wel proberen om meer mensen van kleur aan te nemen, maar dat die moeilijk te vinden zijn. En als ze er een paar te pakken hebben, dan verdwijnen die ook vaak weer.
Lees verder →

Het is tijd voor verandering in mijn leven. Begin oktober wordt wederom het bestuur voor de afdeling Amsterdam BIJ1 gekozen, en ik heb me niet opnieuw kandidaat gesteld. En daarmee heb ik geen functie meer in de partij. Ik heb in een woelige corona zomer besloten dat het tijd wordt om minder hard te werken, en eindelijk tot me door te laten dringen dat ik een leeftijd heb bereikt waarin ik weliswaar actief blijf – ik kan niet anders – maar met minder verplichtingen en meer vrijheid om te doen wat ik op dat moment wil en kan doen. Ik zal daardoor ook zeker dingen en vooral mensen van BIJ1 gaan missen. Het waren vier intense jaren waar ik met liefde op terug kijk.

(foto van het Amsterdam BIJ1 bestuur, twee jaar geleden, samen met partijvoorzitter Sylvana Simons)
Lees verder →

21 August 2020, verschenen in Rekto Verso

Ik ben oud.

Als ik dat zeg beginnen er altijd mensen te sputteren, en te zeggen dat het wel meevalt met mij. Iemand zegt steevast dat je zo oud bent als je je voelt. Ik weet allang dat dat een leugen is. Ouderdom springt stiekem bovenop je, als je er het minst verdacht op bent. Wat is dat met mijn knieën, waarom doen die niet wat ik wil? Hé, hallo, wie is er hier de baas?
Lees verder →

Rekto Verso, Belgie, 17 juli 2020

Elke vrijdag pent een van onze vijf vaste online correspondenten een brief. Deze week richt Anja Meulenbelt zich tot Mohammed Saiah, de D66-politicus die het beu is om de karikaturale man te zijn die de wereld ons voorschrijft. ‘Ik hoop dat er nog veel mannen doorkrijgen dat ze een veel leuker leven kunnen hebben als ze begrijpen dat “echte” mannelijkheid een mythe is.’

Lieve Mohammed Saiah

Je hebt een prachtig stuk geschreven op Joop. Daarin stel je dat geweld tegen vrouwen niet zomaar een uitwas is van ‘gewone’ mannelijkheid, maar voortkomt uit een meestal onbesproken cultuur die voorschrijft hoe mannen zich horen te gedragen. Een man is stoer en sterk, toont geen zwakte, is altijd in controle, is vast wel eens bang maar mag dat niet laten zien.
Lees verder →

Rekto Verso België, Brief nr 2. 12 juni 2020

Elke vrijdag pent een van onze vijf vaste online correspondenten een brief. Deze week richt Anja Meulenbelt zich tot Liesbeth*, een goedbedoelende witte vrouw uit haar online meditatieles die de Black Lives Matter-betogingen polariserend vindt. ‘Je moet beseffen dat we, om een deel uit te maken van de oplossing, ook moeten begrijpen dat we deel zijn van het probleem.’

Lieve Liesbeth*,

We zaten deze week in onze meditatieruimte, waar we les krijgen en ook samen mediteren. Dat wil zeggen: jij zat in de ruimte, op anderhalve meter afstand van de anderen en ik nam deel via Zoom. Onze les van deze week was: maak je hele leven tot oefening. Onze leermeester maakte ons er van bewust hoe vaak we bezig zijn om ergens wat van te vinden, en dan vervolgens weer iets te vinden van wat we vinden. Kunnen wij ons nog verplaatsen in de schoenen van een ander?
Lees verder →