Israël gebruikt zieken als collaborateurs

080808-phr-i-gaza.jpg

(Na’im al-Kurd, een kankerpatiënt, die geen toestemming heeft gekregen om Gaza te verlaten Wissam Nassar/MaanImages)

Vrijwel de enige Palestijnen die nog toestemming kunnen krijgen om Gaza te verlaten via Erez checkpoint zijn zieken, mensen die afhankelijk zijn van medische behandeling die in Gaza niet te krijgen is en toestemming krijgen om die behandeling in Israel te krijgen. (De andere ‘uitgang’ is bij Rafah, bij de grens met Egypte. Vandaaruit zou het wel mogelijk zijn om medische behandeling in Egypte te krijgen, of verder te reizen naar een ander land, ware het niet dat die grensovergang vrijwel permanent gesloten is. Voor degenen die denken dat het Egypte is die daarover gaat: ook deze grensovergang staat onder toezicht van Israel).
Lees verder

Herinneringen aan een verdwenen vaderland

tropenmuseum-22-120.jpg

Het is een sobere, ingetogen tentoonstelling in het Amsterdamse Tropenmuseum, getiteld Palestina 1948. We zien foto’s van het Palestina van voor 1948, we kunnen er de videofilmpjes zien en horen van de Nakba Archive, van oude mensen die het zelf nog hebben meegemaakt. We zien foto’s van vluchtelingen, waar ze vandaan komen, waar ze nu wonen. Een paar toelichtende teksten, van Benny Morris, een paar gedichten van Machmoud Darwish. Zorgvuldig heeft curator Mirjam Shatanawi er voor gezorgd dat er geen politieke uitspraken te vinden zijn, de schuldvraag wordt niet gesteld, en het bij de tentoonstelling (op de website) genoemde achtergrondsmateriaal is zowel van Benny Morris als van Ilan Pappé, verwijst zowel naar websites als Palestine Remembered, als naar het Cidi en het Israelische ministerie dat hun visie geeft op de geschiedenis van het ontstaan van de staat Iasrael, die tegelijk de ondergang was van Palestina. Het wordt geheel aan de toeschouwers overgelaten om hun eigen conclusies te trekken.
Lees verder

Jaffa

jaffa-1.jpg

Naar aanleiding van het bericht hierboven, over de tentoonstelling in het Tropenmuseum over Palestina 1948, “Herinneringen aan een verdwenen vaderland”, een korte film over Jaffa, eens een bruisende kuststad in Palestina. Khaled’s familie komt uit Jaffa, maar zijn vader en moeder zijn overleden, en hij werd zelf in Gaza geboren. Hij is nog een keer terug geweest, toen het nog kon, met zijn zoons. Ze namen voor hun oma een cadeautje mee, een stukje zeep uit Jaffa. Het werd bij de grens door de Israeli’s in beslag genomen.
Lees verder

Soldaten mogen burgers doden

En nog een voorbeeld, hoe niet alleen kolonisten maar ook Israelische soldaten er mee weg komen als ze op Palestijnen schieten, in dit geval ging het om ongewapende demonstranten bij het protest tegen de muur bij Ni’lin: een jongen van tien werd door het hoofd geschoten, Ahmed Musa, en een dag daarna werd bij de begrafenis Yousef Amia, van 17, eveneens doodgeschoten. Zie hier. en hier.
Lees verder

Twee rechtssystemen

Een grap: komen een Israeli en een Palestijn elkaar tegen nadat ze voor de rechtbank zijn geweest.
Vraagt de Palestijn aan de Israeli wat voor straf hij kreeg. “Ik kreeg drie jaar, maar de rechter was heel soepel, hij hield er rekening mee dat de man die ik neerschoot bij de bankoverval niet aan zijn verwondingen is overleden. En jij?”
“Zeven jaar voor rijden zonder mijn koplampen aan”, zegt de Palestijn.
“Tsjonge, dat is heftig”, zegt de Israeli.
“Valt wel mee hoor”, zegt de Palestijn, “mijn rechter was ook heel soepel, want als dat ’s nachts was geweest had ik wel vijftien jaar gekregen”.
Lees verder

Is it all lost?

Te gast: Gershon Baskin van IPCRI

Is it all lost?

A Palestinian friend who is a senior official in the Palestinian Authority in Ramallah spoke with me this morning. Usually optimistic and positive, this morning she said to me “We lost it all; it is just a matter of time before the West Bank turns into Gaza”. That is the overall mood and sense of reality held by most Palestinians today. Over the past month I have participated in international conferences with senior Palestinian leaders at the European Parliament, in a regional meeting in Athens, in several Israeli-Palestinian Track II meetings held in Israel – all of the Palestinian participants, officials and non-officials voiced expressions of pessimism and despair. The same message can be heard on the grass-roots as well throughout the West Bank and even East Jerusalem.
Lees verder

Meer kolonistengeweld

settlers.jpg

Een paar duizend kolonisten hebben gedemonstreerd: ze willen weer terug naar Gaza. Zie foto hierboven.

Ondertussen neemt het kolonistengeweld nog steeds toe. Regelmatig worden nu ook de aanwezige observators van het TIPH in Hebron aangevallen, er worden stenen naar hun auto gegooid, wat levensgevaarlijk is als zo’n steen door een ruit gaat. Een paar Duitse parlementariërs die kwamen kijken werden ook aangevallen, gelukkig reden zij in een gepantserde auto met gewapend glas in de ruiten. De kolonistenbeweging is bezig om het Wilde Westen te herscheppen, waarbij iedereen het recht in eigen handen kan nemen en kan doen wat hij wil. Het leger staat er vaak bij en doet niets, of helpt de kolonisten. Zie hieronder, het laatste filmpje van B’Tselem, waar te zien is hoe een kolonist, onder de ogen van de soldaten, de camera vernielt van een van de medewerkers van B’Tselem, die ook steeds meer gevaar lopen. Kolonisten worden zelden bestraft, zie hier.
Lees verder

Nederlanders positiever over moslims

071011iftar-125.jpg

Het schijnt op het tv nieuws geweest te zijn, in geen van de dagbladen vind ik terug wat toch wel nieuws mag heten: de gemiddelde Nederlander denkt positiever over moslims dan twee jaar jaar geleden. Eigenlijk zou er moeten staan: de autochtone Nederlanders denken positiever over de islamitische Nederlanders, want de kop suggereert nog steeds dat je Nederlanders hebt – en moslims – alsof die toch nog een soort buitenlanders zijn, in plaats van Nederlanders met een ander geloof.
Lees verder

The Lies Of Hiroshima Are The Lies Of Today

Te gast: John Pilger
Aug 06, 2008

When I first went to Hiroshima in 1967, the shadow on the steps was
still there. It was an almost perfect impression of a human being at
ease: legs splayed, back bent, one hand by her side as she sat waiting
for a bank to open. At a quarter past eight on the morning of August 6,
1945, she and her silhouette were burned into the granite. I stared at
the shadow for an hour or more, then walked down to the river and met a
man called Yukio, whose chest was still etched with the pattern of the
shirt he was wearing when the atomic bomb was dropped.
Lees verder