Disappearing Palestine

rula.jpg)

Foto expositie van Rula Halawani in Londen. Foto’s naast elkaar: oude foto’s van voor 1948, de dorpen van Palestina. En nu: dezelfde plekken. Ik schreef een inleiding voor de catalogus. (Foto hierboven is van een vorige expositie. Lifta. Eens een welvarend dorp, nu een verlaten.)

Disappearing Palestine

1.
I first met Rula Halawani in 1997, when she was working as a news photographer for Reuters. I had come to Palestine for a conference, and some of us went to Silwan, a village on the outskirts of East Jerusalem. We had heard that there were some Palestinian families being thrown out of their houses by settlers, and we wanted to see for ourselves and join the protest. The Palestinians know only too well how soldiers rough them up. We were soon to discover, however, that this was the first time that internationals were being handcuffed, dragged over the sharp stones and beaten with batons. Rula took photographs throughout the ordeal. As she snapped away, I noticed tears flowing down her cheeks. Another thing struck me. She pointed her camera not only at the action unfolding before us, but also at the woman standing on the balcony watching, crying and shouting: “don’t beat them! don’t beat them”!
We became friends.
Lees verder

Gaza: an inside look

meisjesgaza-1-of-1.jpg

B’Tselem, deed al eerder een video project: Shooting back, waarbij bewoners van de Westoever een videocamera kregen waarmee ze vooral konden filmen als er weer een aanval van kolonisten plaats vond. Nu zijn er ook een paar camera’s in Gaza. Vooral tieners filmen hun leven. Hoe ze proberen het vol te houden. Kijk naar de filmpjes, hier. (en nu goed)
(foto maakte ik jaren geleden in Gaza)

Rabbijn Evers overspeelt zijn hand

Wederom te gast: Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid. Spreekt rabbijn Evers namens alle joden? Hamburger dacht van niet.
Het stuk verscheen ook op de Volkskrant website 6 januari 2010, hier.
Hamburger verschilde al eerder met Evers van mening: hier.

Rabbijn Evers overspeelt zijn hand

Er bestaan in de joodse gemeenschap tal van opinies. Niemand kan zich opwerpen om namens dé gemeenschap te spreken bij herdenkingen. Het belangrijkste zijn de waarden waar het op de Dam om gaat: zoals de gelijkwaardigheid van alle mensen.
De website van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap (NIK, de koepelorganisatie van het orthodox-joodse leven) vermeldt onder het hoofd: ‘Ik ben Rabbijn Evers’: ‘Het is onder meer zijn taak de Joodse opinie over uiteenlopende maatschappelijke thema’s uit te dragen.’ Ook velen buiten de joodse wereld denken dat rabbijn Evers ‘de joodse opinie’ vertegenwoordigt.
Lees verder

No army can stop us

bilin-abdallah.jpg
(Abdellah Abu Rahman wordt opgepakt door de politie)

Steeds vaker laat Israël de mensen oppakken die protesteren tegen de muur, ook al gebeurt dat principieel geweldloos. Abdellah Abu Rahman is een van de mannen die nu in de gevangenis zitten. Een onderwijzer en boer uit Bili’in, dat een bekend centrum is geworden van principieel vreedzaam verzet. Abu Rahman kreeg in Berlijn een prijs van de World Association of Human Rights, en waarschijnlijk is dat waarom hij zo nodig moet worden opgesloten.
Lees verder

Shaffy

Haha, de PVV is beledigd. Een kleine persiflage over hoe ze naar Ramses Shaffy zouden kunnen kijken:

Tweede Kamerlid Hero Brinkman bestempelt Shaffy als ‘halfislamitische drinkebroer’. Brinkman beklaagt zich over de ‘doorgeschoten salonsocialistische hippiecultuur’ waarin een Egyptisch-Russische avonturier als Shaffy een paspoort heeft kunnen bemachtigen. Ook vestigt de parlementariër de aandacht op Shaffy’s tweede voornaam: Achmed.
“Deze van een islamistisch Egyptische vader afkomstige hangjongere uit de jaren zeventig is te typeren als een wegbereider van de islamisering”, aldus Brinkman. Het Kamerlid legt een verband tussen het lied ‘Wij zullen doorgaan’ en de internationale Islamitische jihad. “Bij het achterstevoren beluisteren van de zogenaamde Shaffycantate hebben onafhankelijke deskundigen vastgesteld dat er onmiskenbaar La Illah Allah, Allah is groot gezongen wordt.”

Lees verder

Voetnoten

voetnoten-5-of-1.jpg

De laatste loodjes van mijn boek. (Het heet “Oorlog als er vrede dreigt”.) De voetnoten. Verkijk ik me altijd op – altijd meer werk dan je dacht, vooral omdat ik altijd weer vergeet dat ik alles vergeet, en ik al drie dagen op zoek ben naar het artikel waarin staat door wie de tomatenkassen in Gaza zijn opgekocht, en ook ben ik een citaat van Moshe Dayan kwijt. En het erge is dat ik op zoek naar die ene voetnoot weer tig interessante dingen tegenkom die er ook in moeten.
Lees verder