Vincent die met ons mee was in Gaza maakt mooie foto’s.
Het is leuk mee te maken dat we soms hetzelfde zagen, ja, dat kind, dat net om de hoek keek, en soms zag hij wat anders dan ik, terwijl we altijd in dezelfde situatie waren.
Kijk hier: zelfde deur, zelfde familie, zelfde uur, ander kindje.
Lees verder
Tony Judt is overleden. Het was bekend dat hij niet lang meer zou leven, toch ben ik er stil van. We gaan hem ontzettend missen.
Lees verder
Wie, zoals ik, actief is voor de rechten van Palestijnen (en uiteindelijk ook voor het behoud van Israël – een werkelijk democratisch, rechtvaardig, mensenrechten respecterend Israël) kan erop rekenen stelselmatig bestookt te worden door de ‘andere kant’ – degenen die niets willen weten over de rechten van Palestijnen, die weigeren zich in het verhaal van de Palestijnen te verdiepen, en er kennelijk geen bezwaar tegen hebben dat Israël op grote schaal het internationaal recht blijft schenden.
Lees verder
De internationale activisten die de blokkade van Gaza willen doorbreken geven het niet op. Het volgende schip dat op weg gaat komt uit Libanon, en de opvarenden zijn vrouwen. Zie de Guardian, hier.
foto vorige week gemaakt in Gaza
Laila El-Haddad, who recently visited Gaza, comes to the same conclusions I do. The siege is only partly about food. There is food in Gaza, even a new shoppingmall, the question is who can buy those goods that either come in through Israel or through Egypt.The real problem is much larger.
Lees verder
En dan komt er weer zo’n onnozele propagandist langs op mijn weblog die wil vertellen dat de Palestijnen op moeten houden met hun kinderen van haat te vervullen tegen Israël. Dacht iemand werkelijk dat dat nodig was? Kijk naar dit korte filmpje van een jongetje van vijf dat meemaakt dat zijn vader wordt afgevoerd door Israëlische soldaten. Het is voor Palestijnen dagelijkse kost. Kan iemand zich voorstellen wat er met dat joch gebeurt? Kijk.
(Met dank aan Abu Pessoptimist, hier.)
vissershaventje in Gaza-stad
We gaan weer over op zomerschema. Ik verwerk geen reacties meer, behalve misschien een paar die geen commentaar behoeven. En dan is het weer: tot vrijdag!
De nieuwe gang bij grensovergang Erez, dit is nog aan de Palestijnse kant
Ik ben weer terug. Wat heerlijk, zo’n grijze, koele, regenachtige dag na de moordende hitte in Gaza, het liep daar echt in stralen over je lijf en je kon nauwelijks genoeg water naar binnen gieten om dat bij te houden.
Lees verder
We zitten op het kantoor. Laatste ochtend. We genieten van de ene ruimte waar het koel is, het kantoor van Khaled (die in Egypte zit en niet op tijd terug kon komen) we genieten van de ventilatoren want de elektriciteit doet het weer. Verder is het overal bloedheet, zelfs de mensen hier die wat gewend zijn noemen het een hittegolf en we lopen te zweten als otters. We krijgen koffie, en koel water, en sap en koekjes en fruit. Fatma geeft Vincent een geborduurd werkje met Palestine erop, omdat hij hier voor het eerst is, en allemaal krijgen we ook zo’n geborduurd ding met God bless our home erop, wat ik nogal ontroerend vind als je bedenkt dat ze hier een dubbele reden hebben om God’s zegen over hun huis te vragen. Een op de vijf Gazanen is in de afgelopen aanval dakloos gebombardeerd.
Lees verder
Het was 10 januari, de oorlog duurde al twee weken. De Israeli’s zeiden dat ze elke dag even een hudna, een wapenstilstand zouden houden, zodat mensen eten konden kopen of naar het ziekenhuis konden gaan, maar ze deden niet wat ze zeiden, ze gingen gewoon door met schieten. Lees verder