Even tussendoor, we krijgen net het bericht van onze onvolprezen Helma (die de enige is van de ploeg van Kifaia-mensen die met Erez kan blijven bellen over onze toestemming om Gaza in te komen zonder a. te gaan schreeuwen, b. te gaan huilen, c. aan de drank te gaan) dat we toestemming hebben.
Lees verder
(Op de Gay Pride in Jeruzalem)
Een van de ergernissen waar ik het wel eens over heb, hier bijvoorbeeld, is hoe rechts de vrouwenemancipatie en de homorechten heeft gekaapt, en vooral gebruikt als stok om hond mee te slaan. Wij zijn zo geweldig voor homo’s, zij (moslims) niet. Waarmee maar weer eens duidelijk wordt hoe superieur onze cultuur is vergeleken met die van hunnie, dat idee.
Lees verder
(Bij een demonstratie voor homorechten in Ankara)
Dat is natuurlijk fijn om te horen: Nederland staat helemaal bovenaan de lijst van landen wat betreft homo-acceptatie. Dat is niet helemaal zomaar tot stand gekomen, weten we, daar was een stevige beweging voor nodig, maar het is aardig gelukt. Kunnen we lezen in het rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Zie hier. Vergelijken we een paar landen, dan zien we Nederland voor 90% positief op het statement dat homo’s, mannen en vrouwen, hun eigen leven moeten kunnen leiden, tegen Israël ruim 60%, en Turkije 35%. Rusland staat helemaal onderaan.
Lees verder
Een stap voorwaarts: de werkelijke (kleine) linkerkant van politiek Israël en linkse Palestijnse organisaties hebben samen een statement geschreven waarin ze de Israëlische opstand voor ‘social justice’ ondersteunen maar er tegelijk op wijzen dat die nooit zal komen, tenzij er ook gerechtigheid komt voor de Palestijnen.
Komt van het Alternative Information Center, van oa Michael Warschawski, een Israëli die altijd al principieel met Palestijnen samenwerkt. Zie hier.
Lees verder
(Dennis Bos)
Mooie manier om een zondagmiddag door te brengen: een socialistische wandeling door de Jordaan, met een club socialisten die niets hebben met parlement en sociaal-democratie, en dus geheel in het verhaal pasten dat we gingen horen van Dennis Bos, onze voorganger.
Lees verder
De grootste demonstratie in Israël ever – maar de onderlinge verdeeldheid is groot. De demonstranten die de vooruitziende blik hebben dat er niks terecht gaat komen van de ‘sociale rechtvaardigheid’ in Israël zolang je het daar niet mag hebben over de kosten van de nederzettingen, en die ‘sociale rechtvaardigheid’ met enige moeite nog voor de Palestijnen binnen Israël mag gelden, maar al helemaal niet meer voor de Palestijnen die onder bezetting, onder de heerschappij van Israël moeten leven – die demonstranten zijn in de minderheid, en die wordt het niet makkelijk gemaakt.
Maar lees even Avika Eldar, die een internationale crisis voor Israël voorspelt. Turkije loopt voorop maar zal niet de enige blijven. Er komt een dag dat ze wel zullen moeten.
Lees verder
Ik weet het, leedvermaak hoort niet bij ’s mensens aardigste eigenschappen, maar ik kan het niet helpen dat ik ongenadig plezier heb bij het verbijsterde artikel in Ha’aretz dat veertig Israeli’s die Turkije in zijn gevlogen apart zijn genomen voor een stevig gesprekje. Kijk hier.
Lees verder
Ik rekende al op Yousef Munayyer, en werd niet teleurgesteld. Hij heeft snel gewerkt. Munayyer is een Amerikaanse Palestijn, gevestigd in Washington, politicoloog en politiek commentator en directeur van het Jerusalem Fund. En hij is vooral erg goed in de haarfijne analyse van het soort rapporten dat ook ik het liefst door anderen laat lezen.
Lees verder
De conclusie van de commissie Palmer, over de rechtmatigheid van de Israëlische aanval op het Turkse schip de Mavi Marmara, waarbij negen opvarenden werden gedood, was al uitgelekt, en is dus geen verrassing. De wijze waarop het Israëlische leger het schip enterde wordt disproportioneel gewelddadig genoemd, maar het feit zelf wordt als legaal aangemerkt, op grond van het argument dat de zeeblokkade van Gaza legaal was en Israël het recht zou hebben om zich te verdedigen en dus niet kan toestaan dat er via de zee wapens Gaza ingesmokkeld kunnen worden.
Lees verder