Onder druk van Obama gaan Israël en de Palestijnen weer eens aan tafel voor de voortzetting van wat al zestien jaar duurt en nergens heen gaat: dat wat eufemistisch ‘het vredesproces’ heet. Gelooft iemand er nog in? De mensen in Gaza in ieder geval niet, want zij zijn niet vertegenwoordigd.
Lees verder
Vanzelf ben ik tegen het stenigen van vrouwen, een gruwelijke vorm van doodstraf. Ik ben overigens ook tegen de doodstraf als die ‘netjes’ met een injectienaald wordt uitgevoerd zoals in beschaafd Amerika. Ook ik heb me aangesloten bij de wereldwijde actie om de Iraanse Sakineh te redden van de straf die haar te wachten staat: steniging dan wel ophanging. En iedereen opgeroepen om mee te protesteren. Zie hier.
Lees verder
Ik heb het er op dit weblog al vaker over: de democratie in Israël wordt nog verder uitgehold. Met een uiterst rechtse regering, en met gesubsidieerde bewegingen als Im Tirzu, die zwaar aangezette smeercampagnes voeren tegen mensenrechtenactivisten, academici die voor boycotacties zijn, en verder iedereen die niet voldoende blijk geeft van patriottisch zionisme, wordt het steeds riskanter en moeilijker om binnen Israël nog van je burgerrechten gebruik te maken om te mogen protesteren tegen onrecht en ongelijkheid. Vandaar een goed initiatief: een bijeenkomst: verdedig de verdedigers. Aanbevolen!
Verdedigers in de verdediging
Opkomen voor mensenrechten in Israël en Palestina steeds riskanter
Lees verder
“Sinds de brief van Klink heeft Nederland weer een linkse meerderheid.”
En wie dat zegt is Geert Wilders.
Nou mochten we willen dat hij gelijk had, maar heerlijk om te horen.
Het is hier op dit moment erg vredig, in verpleeghuis Kobus. Ik lees natuurlijk de kranten en kijk tv, en volg alle bizarre gebeurtenissen rondom de pogingen om ons land aan een regering te helpen, maar ik verklaar me op dit moment tot onbevoegd om daar verstandige dingen over te zeggen – en ook de lange lijst met onderwerpen rondom Israel/Palestina moet nog even wachten.
Lees verder
Dokkie was niet ontevreden met de patient. De wond heelt, het duurt wel nog een week voordat zijn kapje afmag. Met engelengeduld heeft ze zijn kontje schoongepeuterd, en met nog meer geduld heeft ze pleistertjes geplakt zodat de rand van zijn kapje niet zo scherp is, als hij weer op het idee komt dat hij zijn kontje echt schoon moet likken. Daar moet ik dus op blijven letten.
Lees verder
Het gaat wel, hier in verpleeghuis Kobus.
Gisteren stond hij goed op zijn pootjes, en had een geweldige plas gedaan, wel met een boog over de rand van de bak heen. Hij is er nog niet aan gewend dat hij met een krachtige straal kan pissen. Ik wilde zeggen: met een krachtige mannenstraal, maar dat is nu juist een verschil tussen poezen- en mensenmannetjes en vrouwtjes, qua plas hebben de vrouwtjes het makkelijker. En dus ook de trans-gender poezenmannetjes. Geen gewurm om er een dun straaltje uit te krijgen. Ik probeer dit te zeggen zonder de medemens met prostaat te kwetsen. Sommige van mijn beste vrienden hebben een prostaat.
Lees verder
(Hans Dijkstal)
Een paar jaar geleden besloot een groep (oud)politici – onder de bezielende leiding van Hans Dijkstal (vrede zij met hem) – een initiatief te beginnen onder de titel Eén land, één samenleving. Het bijzondere er aan is dat je zelden een politiek zo breed initiatief tegen zult komen, zulke verschillende mensen met één gedeelde visie: in ons land horen mensen van verschillende achtergronden en religies bij elkaar. Ook nu Dijkstal er niet is, en we missen hem, vond de groep het nodig om van zich te laten horen. Nog meer ‘oude olifanten’? Het zij zo. Laat het niet zo zijn dat we later het verwijt krijgen ons mond te hebben gehouden. Joris Voorhoeve en Gijs de Vries hebben de plaats ingenomen van Hans Dijkstal.
Lees verder
