Een jongetje van vijf

En dan komt er weer zo’n onnozele propagandist langs op mijn weblog die wil vertellen dat de Palestijnen op moeten houden met hun kinderen van haat te vervullen tegen Israël. Dacht iemand werkelijk dat dat nodig was? Kijk naar dit korte filmpje van een jongetje van vijf dat meemaakt dat zijn vader wordt afgevoerd door Israëlische soldaten. Het is voor Palestijnen dagelijkse kost. Kan iemand zich voorstellen wat er met dat joch gebeurt? Kijk.
(Met dank aan Abu Pessoptimist, hier.)


Lees verder

Laatste ochtend in Gaza

We zitten op het kantoor. Laatste ochtend. We genieten van de ene ruimte waar het koel is, het kantoor van Khaled (die in Egypte zit en niet op tijd terug kon komen) we genieten van de ventilatoren want de elektriciteit doet het weer. Verder is het overal bloedheet, zelfs de mensen hier die wat gewend zijn noemen het een hittegolf en we lopen te zweten als otters. We krijgen koffie, en koel water, en sap en koekjes en fruit. Fatma geeft Vincent een geborduurd werkje met Palestine erop, omdat hij hier voor het eerst is, en allemaal krijgen we ook zo’n geborduurd ding met God bless our home erop, wat ik nogal ontroerend vind als je bedenkt dat ze hier een dubbele reden hebben om God’s zegen over hun huis te vragen. Een op de vijf Gazanen is in de afgelopen aanval dakloos gebombardeerd.
Lees verder

Huisbezoek in Gaza

Met het team mee op huisbezoek bij de gehandicapten – deze keer twee families met ‘gewone’ gehandicapte kindertjes. Hersenbeschadigingen, spastisch, deels verlamd, wonden doordat ze kruipen over de grond en niet voelen dat het pijn doet. Onze verpleegsters verzorgen de wonden en praten met de kinderen en de familie, de fysiotherapie doet oefeningen met ze en de kinderen vinden het heerlijk. Een meisje in een rolstoel kwettert enthousiast aan een stuk door. Ze was eerst depressief omdat haar vader met een andere vrouw is getrouwd en ze het gevoel kreeg dat hij zijn nieuwe dochtertje veel liever vond dan haar. Maar door alle aandacht is we weer vrolijk.
Lees verder