Ik kom uit een andere tijd, ik zou haast zeggen uit een andere cultuur, waarin het nog vanzelfsprekend was dat ‘integratie’ een wederzijds proces was, dat groepen mensen zich aan elkaar aan zouden passen, aan elkaar zouden wennen – en dat je er als ontvangende samenleving helemaal niet slechter van werd als je je verdiepte in overeenkomsten en verschillen met anderen. Een manier van denken en handelen, die nu graag schamper wordt afgedaan als ‘naïeve multucul’.
Lees verder →

Nu over de gedachte dat de ene cultuur in zijn geheel superieur zou zijn aan een andere cultuur in zijn geheel.
In het denken daarover zijn twee polen: aan de ene kant zou je de ‘cultuurrelativisten’ hebben, die zeggen dat alle culturen evenveel waard zijn, aan de andere kant heb je de Knuvelders, die met groot gemak, op grond van één islamitisch congres weten te vertellen dat nu eens en voor altijd vaststaat dat ‘onze’ cultuur superieur is aan die van moslims. Een ‘cultuurabsolutist’, zeg maar. Nu denk ik dat er tussen die twee polen nog vele schakeringen mogelijk zijn.
Lees verder →