Mijn vaderland is geen bundel verhalen
Geen herinnering, geen veld met halve manen
Mijn vaderland is geen lied of vertelling
Geen licht dat valt op takken van jasmijn
Mijn vaderland is de woede van een balling over zijn verdriet
Een kind dat verlangt naar een feestdag, een kus
Windvlagen beklemd tussen gevangenismuren
Een oude man die weent om zijn zonen, zijn grond
Dit land is de huid over mijn botten
En mijn hart
Zweeft over de velden als een bij.
Lees verder
Te gast: Gershon Baskin van IPCRI
Is it all lost?
A Palestinian friend who is a senior official in the Palestinian Authority in Ramallah spoke with me this morning. Usually optimistic and positive, this morning she said to me “We lost it all; it is just a matter of time before the West Bank turns into Gaza”. That is the overall mood and sense of reality held by most Palestinians today. Over the past month I have participated in international conferences with senior Palestinian leaders at the European Parliament, in a regional meeting in Athens, in several Israeli-Palestinian Track II meetings held in Israel – all of the Palestinian participants, officials and non-officials voiced expressions of pessimism and despair. The same message can be heard on the grass-roots as well throughout the West Bank and even East Jerusalem.
Lees verder
Een paar duizend kolonisten hebben gedemonstreerd: ze willen weer terug naar Gaza. Zie foto hierboven.
Ondertussen neemt het kolonistengeweld nog steeds toe. Regelmatig worden nu ook de aanwezige observators van het TIPH in Hebron aangevallen, er worden stenen naar hun auto gegooid, wat levensgevaarlijk is als zo’n steen door een ruit gaat. Een paar Duitse parlementariërs die kwamen kijken werden ook aangevallen, gelukkig reden zij in een gepantserde auto met gewapend glas in de ruiten. De kolonistenbeweging is bezig om het Wilde Westen te herscheppen, waarbij iedereen het recht in eigen handen kan nemen en kan doen wat hij wil. Het leger staat er vaak bij en doet niets, of helpt de kolonisten. Zie hieronder, het laatste filmpje van B’Tselem, waar te zien is hoe een kolonist, onder de ogen van de soldaten, de camera vernielt van een van de medewerkers van B’Tselem, die ook steeds meer gevaar lopen. Kolonisten worden zelden bestraft, zie hier.
Lees verder
Voor de mensen die voor het eerst op dit weblog komen: je reacties worden niet automatisch geplaatst. Dit is geen open forum, dit is mijn persoonlijke weblog. Je wordt geacht je aan de spelregels te houden, die vindt je hier.
Dat houdt dus in dat je het volstrekt met mij oneens mag zijn, maar dat je je wel houdt aan de inhoud, aan argumenten, en je je verder fatsoenlijk gedraagt. Wie mij – of anderen – uitmaakt voor antisemiet of racist maakt geen enkele kans om hier geplaatst te worden. Schelden strekt niet tot aanbeveling. Zeuren als je niet geplaatst wordt ook niet. Verveel ons niet.
En als dit erg streng klinkt, omdat ik de kwaliteit van mijn weblog erg bewaak, je bent wel erg welkom.
Heerlijk. Onze vaste ‘medewerkster’ Clara Legêne is een eigen weblog begonnen. Ik had er al vaker om gezeurd, want ze is een meester in grapjes over taal, en verrassende stukjes over alledag met een pastoraal of links moraaltje aan het verhaaltje. Heerlijk, want ik wil ook wel eens ergens heen, en graag ook waar het niet elke dag over Palestijnen en Israel gaat, want daar heb ik er al 327 van. En Wim de Bie was er al mee opgehouden.
Lees verder
In 2005 was ze er ook, bij de demonstratie tegen de uitsluiting, in Rotterdam. Samen met dominee Visser voorop. Twee idealisten die opkwamen voor de verworpenen der aarde. De verslaafden, daklozen en hoeren. Visser en Storm hadden besloten dat junks meer waren dan probleemgevallen, maar mensen, mensen met problemen. En die die mensen hielpen om hun gevoel van eigenwaarde weer terug te vinden. Nora Storm runde een soort uitzendbureau, waar verslaafden konden werken, schoonmaken op straat, in trams, zelfs voor de politie. De mannen (en vrouwen) droegen haar op handen.
Lees verder
Een Schots echtpaar probeert Gaza te helpen, door eigenhandig noodzakelijke medicijnen te gaan brengen. Ze staan nu met hun vrachtautootje voor de grens bij Rafah en komen er voorlopig nog niet in.
Lees hun relaas op Electronic Intifada, hier.
Lees verder
Als je een Israelische burger bent die op de Westoever woont, een kolonist dus, en een Palestijn in elkaar slaat of hem zelfs doodt, heb je een kans van negentig procent dat je er mee weg komt, is de conclusie van de Israelische mensenrechtenorganisatie Yesh Din.
Lees verder
Voor de verandering heel wat anders. Ook belaagd door een stel boeven die proberen toegang te krijgen tot je postbank-rekening om die vervolgens leeg te gaan hengelen? Het leukste is de knullige poging om een officieel lijkende oproep rond te sturen, kennelijk gaat het met de boeven niet zo goed dat ze even een native speaker konden betalen om een stukje Nederlands proza te produceren. Hier:
Lieve klant van Postbank
Lees verder
Ik ken de mensen van de CPT, de Christian Peace Teams, nog van vele jaren terug toen ik in Hebron was en een kolonistenmevrouw mijn camera uit mijn handen wilde slaan, en de soldaten vervolgens mijn paspoort in beslag namen. De CPTers stonden erbij en hadden alles gezien. Misschien hielp dat, dat ik na een uurtje mijn paspoort weer terug kreeg. De teams bestaan uit vriendelijke oudere christelijke mensen, met petjes op, die in Hebron observeren wat er gebeurt, en daarmee, net als de vrouwen van Machsom Watch, hopen dat de kolonisten en de soldaten zich een beetje fatsoenlijker gedragen. Ook begeleiden ze vaak Palestijnse kinderen van en naar school, om ze enigszins te beschermen tegen de aanvallen van de kolonisten en hun kinderen. Soms tevergeefs, ze zijn ook zelf aangevallen. Uiteraard zou het leger op moeten treden tegen de kolonisten, en de kinderen beschermen tegen geweld. Maar ja, daar komt het dus vaak niet van. Uiteraard willen de kolonisten die lastige pottenkijkers graag weg hebben. Hier.
Hieronder: een verslag van het CPT.
Lees verder