Ik benijd burgemeester Cohen en wethouder Aboutaleb van Jeugdzaken niet. Het was een naar bericht, dat het stel Marja en Bert uit de Amsterdamse Diamantbuurt uiteindelijk hebben moeten vluchten voor de aanhoudende intimidatie van een groepje Marokkaanse jongeren. Dit is de eerste vraag die opkomt: had er niet meer gedaan kunnen worden? Dit is geen plotselinge gebeurtenis, iedereen wist dat er mot was, hadden die jongens niet beter aangepakt kunnen worden, was er niet meer politiebewaking mogelijk geweest, had er niet een groter beroep gedaan kunnen worden op de familie van die jongens? Lees verder
Categorie archieven: Diversiteit
De angst voor de migrant (12)
Het anti-islam paradigma

(Frankrijk, leerlinge wordt door een bewakingsdienst de hijab van het hoofd getrokken)
Langzamerhand worden voor mij de contouren duidelijk van wat ik maar het anti-islam paradigma zal noemen.
Onder een paradigma, ik verklaarde dat in de serie De paradigmastrijd die over het Palestijns/Israëlische conflict gaat, versta ik een ‘kijkhouding’, of je zou het op z’n Bommels een ‘denkraam’ kunnen noemen. Een paradigma wordt ervaren als de waarheid, en staat als zodanig voor de drager er van niet ter discussie. Door dat paradigma heen wordt de waarneming van feiten gefilterd en de waargenomen feiten geïnterpreteerd zodat ze blijven passen binnen het paradigma. (Voor wie dit te abstract klinkt, ga even terug naar dat eerste artikel over de paradigmastrijd) Een paradigma is meer dan een mening, het is een systeem van opvattingen met een interne consistentie, dat meestal moeilijk doordringbaar is. Feiten die er niet in passen worden ontkend, wegverklaard of als uitzondering gezien die de regel bevestigt. Wie probeert met een andere mening binnen te dringen is een tegenstander die moet worden verslagen, niet zelden door diegene persoonlijk in discrediet te brengen. Een sterk ontwikkeld paradigma, is als een fort dat verdedigd moet worden tegen de andersdenkenden.
Lees verder
Europe’s silent revolution
For those who read English, this is an interesting article, and interview, about and with Tariq Ramadan, in Al Ahram, the Egyptian weekly that can be read in English online. The paper usually has interesting political comments, for instance by Azmi Bishara, and regular articles and news on Palestine, by journalists like Graham Usher, Jonathan Cook and Khaled Amayreh. Al Ahram can be viewed as a critical and progressive viewpoint from the Arab world. Edward Said used to write for it regularly. Recommended.
“Who is Tariq Ramadan?” a British journalist asked me recently, reflecting the debate currently raging in certain European media circles over the young Muslim intellectual. But this question also reflected the general sense of confusion, often verging on scepticism, as to what to make of Ramadan and the intellectual project he has been developing for almost two decades now.
Lees verder
Ed van Thijn in Dialoog
Aanbevolen: D e D i a l o o g
met Ed van Thijn
Ed van Thijn was vijf jaar oud toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Gescheiden van zijn ouders dook hij onder. Op het achttiende adres werd hij verraden en afgevoerd naar Westerbork. Maar de eindreis naar het Oosten maakte Van Thijn niet. De treinen staakten, en kort daarop werd Westerbork bevrijd. De kleine Van Thijn werd weer met zijn ouders verenigd. De gebeurtenissen in de oorlog bepaalden veel later Van Thijns politieke drijfveren. Hij beschrijft dit zelf in zijn boekje “Het Verhaal” (1999) waarin hij voor het eerst openlijk zijn persoonlijk relaas doet.
Lees verder
Filosofe Baukje Prins
Baukje Prins schreef een interessant boek, Voorbij de onschuld. Het debat over de multiculturele samenleving. In Contrast, het opinietijdschrift over de multiculturele samenleving van 24 september verscheen een interview met haar. Erg de moeite waard, vind ik.
Hierbij twee stukjes uit dat interview.
‘Als er iets is wat ik vermijd dan is het wle het spreken in “wij” en “jullie”. Daar had ik als kind al een hekel aan. Tussen de Molukkers die bij ons in de buurt woonden en de autochtonen uit het dorp werd met dat wij en jullie een scheiding anagebracht waartegen ik niet bestand was. Omdat ik bevriend was met een aantal Molukse meisjes trok ik het me enorm aan als gesuggereerd werd dat wij van totaal verschillende soorten waren. Zodra dat “jullie”valt, wordt iemand gereduceerd tot een wandelend exemplaar van een grote groep waarover dan meestal allerlei oppervlakkige inzichten of platvloerse vooroordelen worden opgehoest. Mij is dat ook wel eens overkomen. Lees verder
Vian uit Irak

Vian al Shekh Ali
We waren het er snel over eens, de hoofddoekendiscussie deden we in drie minuten. Daar was Vian uit Irak, waar een groep fundamentalisten het dragen van de hoofddoek verplichten wil voor alle vrouwen, zelfs de christelijke, en daar was Ceylan uit Nederland, met hoofddoek. Moslim geworden. Vian zegt dat ze er ook niet voor is om het te verbieden, en Ceylan zegt dat ze er erg tegen is als de hoofddoek verplicht gesteld wordt. Daar zouden ze makkelijk in elkaars land actie voor kunnen voeren. Waar het om gaat is de keuzevrijheid. Zo, dat hebben we gehad.
Lees verder
Islam kan bijdragen aan ethiek

Hij figureerde al eerder op dit weblog: Tariq Ramadan. In april van dit jaar was hij in Nederland. Twee dingen verbaasden me toen ik naar zijn lezing ging: dat er een zaal vol zat met voornamelijk jonge Nederlandse moslims, en dat ik nog niet over hem had gehoord. Terwijl in de anti-islam rhetoriek zo vaak gezegd wordt dat de islam geen ‘verlichting’ kent was hier een stille revolutie aan de gang onder de Europese moslims. Want Ramadan is onder de moslims onmiskenbaar een inspirerende en motiverende figuur. Zo kan hij zelf zonder valse bescheidenheid vertellen dat een artikel van hem op zijn website een half miljoen keer werd aangeklikt. Maar in de Nederlandse media, die vol staan met oordelen en discussies over de islam moet hij nog ontdekt worden. In Trouw, van afgelopen vrijdag, een interview. Daarvan hier een paar citaten. Lees verder
Cisca en de hoofddoekjes
Zondag interviewt Radi Suudi de hoofdredactrice van Opzij op de Nederlandse Moslim Omroep op Nederland 1, van 12.30 tot 13.00
“Opzij” riep een paar jaar geleden op tot de derde feministische golf, gericht op de huidige allochtone vrouw. Waarmee men meestal de moslimvrouw bedoelt. Zij zou immers meer achtergesteld zijn dan bijvoorbeeld haar Antilliaanse evenknie. Onder de bezielende leiding van Cisca Dresselhuys kreeg Ayaan Hirsi Ali bij “Opzij” de mogelijkheid om te pleiten voor de emancipatie van de moslimvrouw. Dresselhuys: “In de jaren zestig en zeventig streden wij tegen de ongelijkheid van man en vrouw op de arbeidsmarkt, de ongelijke verdeling van huishoudelijke taken. Wij streden tegen de vanzelfsprekendheid dat je als vrouw, eenmaal getrouwd, je baan opzegde. Dat je thuis achter de geraniums bleef zitten. We hebben veel bereikt maar nog niet alles. Juist de emancipatie van de moslimvrouw baart mij zorgen.” Want élke vrouw moet vrij zijn. Om te leven zoals zij verkiest.
Lees verder
Een gezegende maand Ramadan
Voor iedereen die moslim is: een gezegende en gelukkige maand Ramadan, to all my friends in Gaza, we wish you a blessed month of Ramadan for all of our friends and your families, we think of you every day.
All my best,
Anja
En een wens van mijn vriendin Rula uit Jeruzalem:
Dear friends,
I wish you and all your loved ones a to celebrate the month of Ramadan, with happiness and health. There has been many times we wished each other peace and peace so maybe if I only wish you helath and happiness one day the rest of my wishes will be achieved.
Blessed month of Ramadan to all of you.
Your friend Rula
De grootste
Jezus, wat vind ik dat een flauwekul. Misschien ontbreekt mij het nationalistische gen om me er druk over te maken, wie is de grootste Nederlander? Of misschien irriteert me die hardnekkige neiging om rangordes aan te leggen. Zo ben ik ook niet gecharmeerd van de hobby van mevrouw Dresselhuys om in Opzij mannen langs de meetlat te leggen en ze van een cijfer te voorzien – hebben die mannnen dan geen zelfrespect om zich daaraan te onderwerpen? Lees verder