Thank you for your concernes by our friend in Gaza and Holland and we found real friends in Holland that stood up with us in real problems and supported us to forget our suffer trip u went through and tried there best that we see the beautiful sides of Holland. We especially thank Anja for all her services she gave and the great help that made our existence in Holland have an important event and gave us memories that would stick with us through all our life time.
Our best wishes for everyone and God bless you all,
Khaled, Waleed, Waseem

(And thank you Armin for the picture and taking us to Nemo, and Helma too!)

Niet alle Gazanen hebben het geluk van mijn mannen die na veel wachten, veel gezeur, veel gelobby, veel teleurstellingen en voor niks geld uitgeven en heel veel papieren invullen er eindelijk even uitmogen. De tahdia (de rust) is nu twee maanden oud, en de afspraak was dat geleidelijk terug gegaan zou worden naar de regels van voor de blokkade, en toen was het al niet eenvoudig om Gaza uit te komen. Maar er is nog weinig van te merken. Vijftig procent van de patienten die behandeling nodig hebben buiten Gaza komt er niet uit. Waarom ze geweigerd worden weten ze nooit, want dat wordt ze niet verteld, en beroep is dus ook niet mogelijk.

Ahmed Hisham Abu Shawish heeft kanker, en mag er niet uit. Zijn verhaal op Electronic Intifada, hier.

Bij de beweging van Israelische dienstweigeraars heeft zich een nieuwe groep gevoegd: middelbare scholieren. Udi Nir is 19, en werd opgeroepen voor de militaire dienst. Hij weigert. Dit is de verklaring die hij aflegde bij zijn arrestatie:
Lees verder →

Eindelijk lukte het om zeven studenten met een Fulbright beurs naar de VS te krijgen om daar te studeren. Dit gebeurde Fidaa Abed: toen hij aankwam in de VS kreeg hij de mededeling dat hij met het volgende vliegtuig weer terug moest. Waarom? Daarom. Security. En aangezien het om security gaat, hoeven de autoriteiten je niet te vertellen waarom je de toegang bent geweigerd en kun je niet in beroep.
Lees verder →

Ramadan komt langs, oude vriend, leukste seksist die ik ken. Hij werkt niet meer bij het NCCR maar bij Atfaluna. Voor oortjes. Het gaat wel goed met hem, zegt hij. Hij heeft heftige discussies met zijn vrouw, want hij kan misschien een studiebeurs krijgen voor de VS, voor twee jaar. Maar hij kan niet meteen zijn gezin, zijn drie kinderen meenemen.
Lees verder →

Eerste rondje met de teams van het Home Care Program. Mohammed heeft nu drie kinderen, en dat is genoeg, dus zijn vrouw gaat naar de universiteit. Ratiba heeft na vele jaren eindelijk haar Palestijnse identiteitsbewijs, en zou Gaza uitkunnen voor bezoek aan haar familie in Jordanie – als de grens open was. Dia heef er een dochtertje bij. Wael’s vrouw is weer zwanger, en Yasmin heeft een auto-ongeluk gehad maar dat is goed afgelopen. Fatma’s neef, de man van haar zusje, is doodgeschoten door de Israeli’s. De hele familie is in de rouw en zij heeft er moeite mee om plezier te hebben. Er zijn weer nieuwe mensen bij, en Ramsey is weg, voor een baan met een hoger salaris. En verder gaat het slecht in Gaza. Met de blokkade, met de interne gevechten. Er is geen licht aan het eind van de tunnel, zegt Abdelkarim.
Lees verder →