Vrouwen in het Israëlische leger. Er was enige ophef over de soldaat Eden Abergil die de foto’s op facebook zette waarin ze te zien was met een paar geblinddoekte en geboeide Palestijnen als achtergrondje. Gewoon een souvenir, vindt ze zelf, ze had de tijd van haar leven in het leger, en ze snapt niet wat er verkeerd aan is en waar de ophef over is ontstaan als je gewoon wat souvenirs op facebook zet. (Lees hier.)
Lees verder
Dit is waar: op de Westoever heb je jongeren die stenen gooien naar Israëlische auto’s, meestal die van de kolonisten. Wat ze ermee willen is duidelijk: de tot de tanden bewapende bezetter laten weten dat het verzet niet is afgelopen, en dat de Israëlische soldaten in het Palestijnse land niet welkom zijn. Het is inmiddels een vast ritueel, vol tienerachtige bravoure, ook verveling speelt een rol, net als de behoefte om hun ouders te laten weten dat zij de strijd tegen de bezetting niet opgeven.
Lees verder
Nee hè, nee hè, niet Conny Mus.
Wat een ontzettend slecht idee.
Conny Mus dood, nog geen zestig.
Mag ik even hartgrondig vloeken?
Lees verder
Dit is een speech van Chris Hedges tijdens een evenement voor fondsenwerving ten bate van een Amerikaans hulpschip voor Gaza.
(http://www.ustogaza.org) Ik vind het een prachtige statement. Engelbert vond het stuk en vertaalde het voor ons, waarvoor dank. Hier het origineel, in het engels.
De tranen van Gaza moeten onze tranen zijn
Lees verder
Een groep Israelische vrouwen heeft doelbewust de wet overtreden. Een paar weken geleden smokkelden zij twaalf Palestijnse vrouwen en vier kinderen in hun auto’s de Westoever uit, voor een dagje uit in Israel. Ze konden gebruik maken van het feit dat Israelische auto’s rijdend op de kolonistenwegen waar Palestijnen geen gebruik van mogen maken zelden aangehouden worden.
Lees verder
(Jaap Hamburger)
Ik had het er al over, in mijn stuk over de vraag waarom altijd Israël, hier, over de verwarring die ontstaat wanneer je kritiek op Israël aanziet voor antisemitisme. Het echtpaar van der Wieken schreef voor Trouw een opiniestuk waarin ze betoogden dat het antisemitisme is wanneer het bestaansrecht van Israël wordt betwijfeld, of wanneer de kritiek op Israël selectief is, dat wil zeggen alleen Israël wordt bekritiseerd en andere landen niet. Hier.
Lees verder
checkpoint bij de toegang tot snelweg 443
Het was een kleine overwinning dat route 443, een snelweg die dwars door de Westoever loopt, en uiteraard bedoeld is voor de kolonisten, door het Hooggerechtshof opengesteld moest worden voor Palestijnse auto’s. Maar het leger dat samen met de kolonisten, met grote gedoogsteun van de regering, er erg tegen is dat Israëli’s en Palestijnen elkaar nog ergens kunnen ontmoeten weet daar wel raad mee.
Lees verder
Ik ben een groot fan van journalist Gideon Levy, die als Israëli de moed heeft om elke keer opnieuw de vinger op de zere plekken van zijn eigen land te leggen. Nu ook weer zijn laatste stuk, over de vraag, onder andere, waarom Israël zo vast zou houden aan het concept van de ‘joodse staat’, begrijpen mensen wel wat dat werkelijk inhoudt? Waarom niet gewoon een rechtvaardige democratie – die dus ook te allen tijde open zou staan voor joden, mocht er ooit weer een reden zijn om te vluchten?
Lees verder
(Vervolg op deel 1, hier)
Er zijn meerdere redenen waarom we ons meer interesseren voor wat Israël doet, dan voor de daden van andere landen. Een ervan is een hele simpele: we voelen ons meer verwant met de joodse bevolking van Israël dan met vele andere volkeren elders. De joodse Israëli’s komen voor een groot deel uit Europa, en we hebben een pijnlijk stuk van de geschiedenis gedeeld. En het is ook niet vreemd dat dat meer verontwaardiging oplevert: we zijn ook meer ondersteboven wanneer een vriend vreselijke dingen blijkt te hebben gedaan, dan wanneer het een vreemde is die we alleen uit de krant kennen.
Lees verder
Tony Judt is overleden. Het was bekend dat hij niet lang meer zou leven, toch ben ik er stil van. We gaan hem ontzettend missen.
Lees verder