Gisteren, 30 maart, was ook de dag dat de Palestijnen ‘de Dag van het Land’ herdenken. In Nederland weten weinig mensen dat, maar niet alleen het land van de Palestijnen in de bezette gebieden is voor een groot deel geconfisceerd, ook de Palestijnen die in Israël leven zijn in de loop van de tijd onteigend en hebben nog maar een paar procent van het land over dat eens van hen was.
Ik moest er vroeg voor op, om op tijd in Den Haag te zijn, van daaruit met de bus naar Delft, weer met een andere bus naar de kerk, en dan anderhalf uur van te voren op de stoeltjes zitten wachten tot de dienst zou beginnen. Ik mopperde wat, dat het me wel erg van mijn werk hield, tot iemand zei: dit is je werk. Het volk vertegenwoordigen.
Uri Avnery, de veteraan die zelf als jongen van 15 met een geweer vocht bij het ondergrondse zionistische verzet – ‘ik was een terrorist’- schrijft over de moord op sjeik Yassin. Geen sterkere bindende factor voor het verzet dan een martelaar. De groepen die elkaar kort geleden nog bestreden, Hamas en de al-Aksa brigades, werken nu broederlijk samen.
(Avnery, met witte baard, tijdens een demonstratie)
Opeens maken wij Israëli’s ons zorgen over Palestijnse kinderen, schrijft Gideon Levy. Nu het een jongen is, Hussam Bilal Abdu, 16 jaar, die bij een checkpoint is gepakt met een riem met explosieven om zijn lichaan gebonden. Maar het lot van Palestijnse kinderen raakt ons alleen als het ons uitkomt, als het in ons belang is, en als wij het niet gedaan hebben.
Amsterdam. Zondag. Animeermeisjes.
De toespraak van onze voorzitter, YvonneTimmerman -Buck bij de herdenking van prinses Juliana is te lezen op de website van de Eerste Kamer. Er werd om gevraagd. Hierbij.
Zaterdags, als het even kan naar de boerenmarkt. Als je in Kosovo bent geweest, de townships van Zuid Afrika, of Gaza, dan vergeet je nooit meer in wat voor een rijk land we wonen. Wat een weelde, wat een keuze.
Gisteravond was ik te gast in het politiek café van de kaderscholing van ROOD. Ik zou met ze in discussie gaan over Palestina/Israël, op uitnodiging van Driek die mee was met het SP reisje naar de gebieden in januari. Eigenlijk had ik als verrassing twee echte levende Palestijnen uit de Gazastrook mee willen nemen, Ramadan en Mohammed, maar die kregen hun visum niet op tijd geregeld.
Voordat ze helemaal uitgebloeid zijn, en allemaal stuk: de tulpen die ik kreeg van de vrouwengroep in Naarden. Vereeuwigd op het weblog.
Die losse tulpen liggen er niet voor de decoratie.
Josephine heeft een hobby. Als ze geen eieren kan vangen bijt ze tulpen dood. Elke keer als ze langs komt, hang, weer een een kopje kleiner.
Dappere kat.
In de HP een pleidooi voor witte scholen. Gemengde scholen zijn slecht voor blanke kindertjes, schrijft een blanke moeder van blanke kindertjes.