Maandelijks archief: april 2004

Onze jongens in Irak (2)

Geplaatst op door
1

Na in de volkskrant de kop te hebben gelezen dat alle buitenlanders weg moeten uit Irak, en na twee dagen geen berocht van ‘onze jongens’ was ik toch wel opgelucht toen ik de verslagen weer op de website zag. Ik weet hoe het is: als ik in Gaza ben zijn de thuisblijvers berzorgder dan ik. Ik denk gewoon: niet gaan staan waar de bommen vallen. Maar op de tv zie je alleen waar het heel erg is.
Affijn, ze zijn er nog gelukkig, hier een foto met Tiny en Serdar.

kranslegging

Ik ga zelf een rare klus doen. Met mijn collega Jan vlieg ik vandaag naar Tel Aviv, dan naar Jeruzalem waar we een vriendin treffen, morgen reizen we naar grenspost Erez van Gaza, waar we een afspraak hebben met de hoogste legerleiding, of we als Stichting Kifaia erkend worden zodat we in Gaza ons werk weer kunnen doen, en dan vliegen we weer terug. Morgenavond ben ik er weer, Insha’Allah.

Bedankt, Bush

Geplaatst op door
5

Het is maar een klein bericht in Ha’aretz. Brief van Bush aan Sharon. Israël zal in de toekomst niet gevraagd worden om zich te houden aan de wapenstilstand linie van 1949, de zogenaamde Groene Lijn, maar met de toekomstige grenzen van Israël mag rekening worden gehouden met de ‘demografische feiten’.
Het komt niet onverwacht, toch is het schokkend dat de grootste macht ter wereld Israël met terugwerkende kracht beloont voor de veroveringstactieken, het steeds verder onteigenen en verdrijven van de Palestijnen van hun land.

Lees verder →

Uw wil geschiedde

Geplaatst op door
3

Wat betekende die verzuchting van Jezus, Uw wil geschiedde? Dat zijn lijdensweg God’s wil was? Nee, zegt Kees Kok in de schriftuitleg. Het verwijst naar het Onze Vader, het gebed dat hij ons geleerd heeft. Dat ‘uw wil geschiedde’ is onlosmakelijk verbonden met ‘uw naam worde geheiligd’ en ‘uw koninkrijk kome’. Dat zijn geen vrome wensen voor een hiernamaals. Het is de wens naar een ommekeer in deze wereld, een omwenteling in de bestaande orde. Dat ‘de groten dezer aarde zich bekeren tot de armen’ bijvoorbeeld. En dat we weten dat de groten der aarde dat meestal niet doen, en daarmee geweld en tegengeweld oproepen, terrorisme en staatsterreur.

ekklesia pasen
Lees verder →

Vanunu feliciteren

Geplaatst op door
Beantwoorden

www.vanunu.nl

Beste mensen,

Vandaag heeft de SP de website Vanunu.nl geopend. Mordechai Vanunu is de Israëlische atoomtechnicus die in 1985 onthulde dat Israël een uitgebreid kernwapenarsenaal heeft. De laatste 18 jaar heeft hij voor deze moedige daad in de gevangenis gezeten. Op 21 april wordt Vanunu vrijgelaten en via de website kunt u hem feliciteren met zijn op handen zijnde vrijlating.

Lees verder →

Les

Geplaatst op door
4

Ik heb al zo’n dertig jaar les gegeven. Bijna altijd aan beroepsmensen, hulpverleners en aanstaande hulpverleners. Ook even kort aan de universiteit, maar dat vond ik lang zo spannend niet. Ik hou niet zo van theoretiseren om het theoretiseren. Hulpverleners zijn drukbezette, ongeduldige en praktisch ingestelde mensen. Ze willen weten wat je er aan hebt, wat je er mee kunt doen, wanneer je met een stuk theorie aan komt zetten. Dus dit was altijd de uitdaging: kom maar met iets waar we wat aan hebben. In ruil kreeg ik altijd bakken praktijkervaring van mijn studenten terug. En er zijn nog steeds sudenten die ik me zo voor de geest kan halen omdat ik iets belangrijks van hen heb geleerd.

spso1
Lees verder →

Waar ik wel was, waar ik niet was

Geplaatst op door
Beantwoorden

Het is rustig in de stad, en ook op mijn weblog. Dagelijks kan ik het statistiekje volgen, zelfs om welke tijd van de dag de meeste van de driehonderd bezoekers een kijkje nemen. Kennelijk zijn er veel mensen weg.

Gisteren was ik niet bij de demonstratie tegen de uitzetting. Helaas. Want niet alleen had ik mijn stem graag bij die duizenden anderen gevoegd omdat ik het zo schandelijk vind, zo’n demonstratie is ook een plek waar ik altijd goeie mensen tegenkom, oude vrienden, en mensen die het kunnen worden. Gelukkig zag ik veel SP borden in het nieuws op de tv, en de vertrouwde koppen van Agnes en de twee Jannen achter een spandoek. Mede namens mij.

Ik gaf les in Utrecht, aan een opleiding voor sociaal-psychologisch werkenden. Daar ga ik mee ophouden, op één lesdag per jaar na, omdat ik het niet red, Gaza, Eerste Kamer en dan ook nog stapels werkstukken na kijken. Maar ik vind het jammer, want ik geef graag les, en helemaal aan deze groep mensen. Daar zal ik nog wat over vertellen.

Ondertussen hoor ik dat Tiny Kox, Hans van Heijningen en Serdar Dosky heelhuids zijn aangekomen in het Koerdische deel van Irak. Volg hun avonturen op de SP website.