Ogestuurd door het NCCR in Gaza, de organisatie voor gehandicapten waar Stichting Kifaia mee samenwerkt.
Een alledaags verhaal
Het gebeurde in een erg arm dorp in Gaza waar een gezin bij elkaar zat in hun huisje. De Hajaj familie werd geraakt door een Israelische raket, die gemaakt was door Amerikaanse handen. Zulke bloedstollende beelden maken ons bang, en we voelen medelijden.
Lees verder
Ga ook eens naar het weblog van Sharida Mohamedjoesoef.
Lees verder
Oef!
Zeiknat tot op mijn onderbroek kon ik naar huis, na eerst een flinke borrel in de kroeg – ik even blij dat ik christen ben en geen moslim.
Dat hebben we doorstaan, en goed. Want ik hield eerlijk gezegd mijn hart vast, of er geen incidenten zouden zijn waar de pers meteen op zou springen. Het is zo makkelijk om een gehele demonstratie in een kwaad daglicht te stellen, door net in te zoomen op die ene activist met te radicale slogans. Ik zag hoe woedend sommige mensen waren en begreep het zo. Vooral de mensen met familie in Libanon. Maar ze hielden zich in. Aan het begin scandeerde een groepje mensen Allahu Akbar. Nou weet ik na vele jaren in een moslimland dat dat niets anders betekent dat God is groot, maar ik weet ook dat bange Nederlanders dat op kunnen vatten als een oproep tot de strijd tegen het Westen. Maar de media vonden andere zaken interessanter. Huilende mensen waren meer populair, deze keer.
Lees verder
Yes! Dat was een mooie, indrukwekkende demonstratie. Nauwelijks een wanklank. Toen de voorbereidingen werden getroffen ging het alleen nog over Palestina. Daarna volgde de invasie in Libanon. Dus kwamen er veel meer mensen dan we aanvankelijk hadden gedacht, geemotioneerde Libanezen, verontwaardigde Nederlanders. RTL4 zei tussen 2000 en 2500 mensen.
Lees verder
Jaap Hamburger, van een Ander Joods Geluid, gisteren tijdens de demonstratie:
Dames en heren,
welkom,
salaam aliakum,
Ik vertegenwoordig een joodse organisatie, maar een andere, dan die afgelopen donderdag bijeen waren op het Jonas Daniël Meijerplein. Mijn organisatie heet niet voor niets Een Ander Joods Geluid.
Lees verder
Uri Avnery
22.7.06
“IT SEEMS that Nasrallah survived,” Israeli newspapers announced, after 23 tons of bombs were dropped on a site in Beirut, where the Hizbullah leader was supposedly hiding in a bunker.
Lees verder
Khaled Abu Zaid, onze vriend en collega in Gaza, oprichter van het centrum voor gehandicapten dat wij van Stichting Kifaia ondersteunen, zou vandaag in Nederland zijn geweest, met zijn zooontjes. De visa lagen klaar. Maar de grens is nog steeds dicht en ging ook gisteren niet open. Dit is de speech die hij zou hebben uitgesproken op het Museumplein.
‘Natuurlijk zijn we pro-Israël’, zei minister Bot gisteren, in de bijeengeroepen vaste kamer commissie buitenland, ‘dat zijn we altijd geweest. Natuurlijk heeft Israël het recht op zelfverdediging’. Niet wat Bot zei was onthullend, maar vooral wat hij niet zei. Want het zou heel verrassend zijn geweest als hij had gezegd: en we staan ook achter de Palestijnen en ook zij hebben recht op zelfverdediging. Nadat Bot erg zijn best had gedaan, met veel verhullend diplomatiek taalgebruik, waarin vooral het woord ‘evenwichtig’ veel voorkwam, om te doen alsof hij boven de partijen stond, en de prettige relatie die hij met de Israelische regering heeft en waar hij zo trots op is inzet om tussen die partijen te bemiddelen. Wat gaande het debat glashelder werd, is wat de linkse partijen al wisten. Bot kiest wel degelijk partij, en dat is voor Israël.
Lees verder
Verscheen in ingekorte versie in de volkskrant. Met dank aan Martin.
Israël als strategische last
Martin Siepermann en Paul Aarts
Voor Arnold Heertje is het zo klaar als een klontje. Het is machtspolitiek die de dienst uitmaakt, niet de internationale rechtsorde (Forum, 12 juli). Dat Dries van Agt en Pieter Bekker dat niet inzien (Forum, 6 juli), getuigt van grote naïviteit, aldus Heertje.
Lees verder
