Vanuit de trein zag ik de eerste SP posters al hangen op de stations, en de eerste afdelingen zijn al begonnen met plakken. Slogan: de SP in alle staten.
Lees verder
Maandelijks archief: februari 2007
Jimmy Carter en Israel
Voormalig president Jimmy Carter schreef een boek met een titel die meteen garant stond voor reuring: Palestine. Peace not Apartheid. De reacties waren te verwachten: Carter werd meteen uitgemaakt voor antisemiet. Onder andere. Want meer nog dan hier is in de VS kritiek op Israel voldoende om een moddergevecht op gang te brengen, en de term ‘apartheid’, als het gaat om Israel, is een absolute no-no. Het is dat Carter zijn politieke carriere er al op heeft zitten, anders kon hij die nu wel vergeten. Maar het is ook omdat hij eens wel een politieke carriere had dat zijn boek niet zomaar onder het tapijt geveegd kan worden. Voor mensen die al redelijk op de hoogte zijn biedt het boek op inhoud geen nieuws. Nieuws is vooral dat een voormalig president van Amerika het schreef. Jammer, uiteraard, dat de politieke moed, zie Van Agt, pas vaak komt wanneer de staatslieden voormalige staatslieden zijn.
Lees verder
Dagboek 9 februari 2007
Dagboek 8 februari 2007
Het coalitieakkoord nu ook in mijn mailbox. Het hele verhaal. 53 pagina’s uitgeprint. Marijnissen heeft het uiteraard al gelezen. Voor zijn visie, ga even buurten op zijn weblog.
Lees verder
Dagboek 7 februari 2007
Gisteren EK. Tineke deed de geneesmiddelenwet. We hadden een paar Duitse collega’s van die Linke, PDS op bezoek. Ik zat bij een gesprek met minister Nicolai over de Antillen, die nu uiteen zijn als Aruba, Curacao, Sint Maarten en de Bes-eilanden. Nicolai gaat dit weekeinde weer erheen, er worden nu ferme afspraken gemaakt voor samenwerking. In de EK zelf veel journalisten en tv camera’s. Belangstelling voor Van Middelkoop, van de CU, is hij ministeriabel? Er wordt veel gespeculeerd in de wandelgangen.
Lees verder
Ilaf for president
Twee opstellen van Bilal -kids
Als ik minister-president was….
Dan zal ik MAX 13 scholen op 1 stad zetten.
Zorgen voor winkels met lange openingstijden tot 21.00.
Terrorisme bestrijden.
Meer gebouwen.
Lees verder
Voor nieuwe bezoekers
Er hoeft maar weer een hoofddoek te zien te zijn op mijn weblog, of er strijkt weer een kraaienplaag neer van jongens (het zijn meestal mannen, dat kan ik ook niet helpen), die mij, dommerdje, eens even ferm de waarheid willen zeggen, en dat het liefst meteen in tienvoud. Doe geen moeite.
Lees verder
De Bilalschool te gast in de EK
Een tijd geleden waren Tiny Kox en ik op bezoek op de Bilalschool in Amersfoort. En toen zeiden we: komen jullie ook eens op bezoek bij ons, in de Eerste Kamer. Dat deden ze, een hele bus vol leerlingen met hun leerkrachten. Zoveel dat er in de hal van de Eerste Kamer niet eens meer genoeg stoelen waren en er een heleboel op de grond gingen zitten.
Lees verder
Dagboek 5 februari 2007
Gebeld met Gaza. Mijn vrienden daar hebben het moeilijk. Het werk van het NCCR gaat nog wel door, maar het dovenschooltje is even dicht, omdat de ouders hun kinderen niet naar school durven te laten gaan, en huisbezoeken worden alleen afgelegd in de buurten die redelijk veilig zijn. Khaled en zijn zoons, die een tijd geleden uit een Hamasbuurt is verhuisd, en nu tijdelijk in een flat zit heeft pech. De flat is vlak bij de President’s Office, en ’s nachts worden ze dus wakker gehouden door het schieten dichtbij. De kinderen slapen slecht en zijn nerveus. Misschien dat er vannacht weer een nieuwe wapenstilstand is afgesproken, want dit is duidelijk: het overgrote deel van de bevolking wil niet meegesleurd worden in een burgeroorlog. De tegenstellingen zijn groot, maar er zijn ook families waarvan verschillende leden zowel Hamas als Fatah aanhangers zijn. En er zijn mensen die van geen van de twee partijen willen weten. Ik hoop met ze mee dat de wapenstilstand nu gaat lukken, dat de kinderen weer rustig kunnen slapen, en dat wij er binnenkort weer heen kunnen.
Lees verder
Safad-Shatilla
Ze staat helemaal alleen op het podium, een jonge vrouw, met een gordel van explosieven om haar middel, en kijkt ons strak aan. En Palestijnse, uit Shatilla-kamp. Jawel, dat kamp van dat bloedbad van Sabra en Shatilla, in 1982. Maar het is geen politiek statement, zegt ze later. Al kun je daar nauwelijks omheen, als je Palestijns bent ben je politiek, zelfs als je probeert dat te ontkennen is het politiek. Maar het begon als het verhaal van haar grootmoeder uit Safat, over de liefde, en toen over haar eigen liefde.
Lees verder