Dagboek 17 maart 2007

Het is nog lang niet zo dat we nu een humaner asielbeleid hebben, al was het generaal pardon een belangrijke stap.
Er is een jongetje George. Waarschijnlijk uit Congo, maar dat weet niemand zeker, want hij werd als peuter meegenomen door een vrouw die niet zijn moeder was. Zijn moeder zou in Nederland zijn maar werd niet gevonden. Hij werd ’tijdelijk’ ondergebracht bij een pleeggezin. Maximaal drie maanden, werd er gezegd. Tijdelijk: dat is ondertussen vier jaar en drie maanden.
Lees verder

Spelregels

Voor wie nieuw is op dit weblog:

1. Als je een reactie intikt lijkt het meteen op het weblog te staan. Dat is niet zo. Tot ik heb gemodereerd en besloten welke bijdragen er wel en welke er niet op het weblog komen is het alleen voor mij en de inzender te lezen.
Lees verder

Dagboek 16 maart 2007

Ook vandaag geen uitgebreid verhaal. Ik heb nog wel tien plannetjes liggen, maar loop achter met mijn werk. Dat kwam zo. Gisteren wachtte ik in mijn nieuwe huis op de vrachtwagen van IKEA die mijn kasten kwam brengen. Die zouden tussen 12.15 en 16.15 gebracht worden. Nu wil de wet van hoe heet hij ook weer, dat je er dan zeker van kunt zijn dat de kasten niet eerder komen dan 16.15, tenzij je daar niet op rekent en er niet bent, want dan komen ze om 12.15. Affijn, ze kwamen om vijf uur. Ik had ondertussen al menig plintje van een verfje voorzien.
Lees verder

Israels right to be racist

031507_rachelstomb.jpg

Te gast: Joseph Massad.

Israel’s struggle for peace is a sincere one. In fact, Israel desires to live at peace not only with its neighbours, but also and especially with its own Palestinian population, and with Palestinians whose lands its military occupies by force. Israel’s desire for peace is not only rhetorical but also substantive and deeply psychological. With few exceptions, prominent Zionist leaders since the inception of colonial Zionism have desired to establish peace with the Palestinians and other Arabs whose lands they slated for colonisation and settlement. The only thing Israel has asked for, and continues to ask for in order to end the state of war with the Palestinians and its Arab neighbours, is that all recognise its right to be a racist state that discriminates by law against Palestinians and other Arabs and grants differential legal rights and privileges to its own Jewish citizens and to all other Jews anywhere.

Lees verder op Electronic intifada. Hier.

Wat te doen met Wilders?

Vandaag een vluggertje, weinig tijd, hoewel ik nog uitgebreid in had willen gaan op de vraag: ‘wat doen we met Wilders?’ De kranten staan er natuurlijk vol mee, met opinies. Van Doorn. Van Dam. De partijen hebben verschillende strategieeen, tussen meebuigen, zoveel mogelijk negeren (Hirsi Ali en Verdonk gingen ook over) dan wel krachtig tegenspreken, met het gevaar dat Wilders daar weer een nummertje gebeten hond van maakt.
Lees verder

Dagboek 14 maart 2007

070311arib-145.jpg

Mooie dag. Nieuwe ontmoetingen. Met drie jonge Nederlandse moslima’s en met mijn toekomstige collega’s in de EK. De ploeg waar we het vier jaar mee moeten doen.

We krijgen een Slager en een Slagter in de fractie. We krijgen een Tineke en een Ineke en een Sineke en een Nanneke. Alle vrouwen heten ukke, behalve ik. Ik blijf gewoon Anja want mijn vriendin heet al Anneke.
Lees verder

Brief aan Fred

Een brief van Fred Sevriens kwam als reactie binnen op dit weblog. Ik schreef een antwoord.

Beste Anja,

Natuurlijk mag je strijden voor je ideaal van een multicultureel Nederland. We leven gelukkig in een land waar je voor je mening uit mag komen (al wordt dat niet altijd gewaardeerd). Maar voor mij hoeft een dergelijk Nederland niet meer. De reden? Ik was ooit actief aan de linkerkant: actief lid van de PvdA en actief lid van een zogeheten “anti-discriminatie comite” waar we de discriminatie en achterstelling van allochtonen bestreden.
Lees verder

In verzet tegen Wilders

070311arib-116.jpg

Khadija Arib gistermiddag bij een debat georganiseerd door Argan en Emcemo. Over dubbele nationaliteiten, dubbele loyaliteiten en integratie. Toen ik haar begroette vroeg ik of ze het nog een beetje hield. Het moeten geen leuke tijden voor haar zijn geweest. Ja, ze was wel toe aan een beetje rust, maar dat ze toch haar zondagmiddag weer naar een debat kwam sprak vanzelf. Dit was een gesprek met de Marokkaanse achterban. Voor deze mensen doe ik het, zei ze.
Lees verder

‘Wij willen weer onze kinderen horen zingen’

070307verkiezing-545.jpg

De eerste daad van de nieuwe Tweede Kamer: het generaal pardon. Feest? Een beetje feest. En redenen tot zorg. Een bijeenkomst ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag, in De Balie, van Vrouwen tegen uitzetting. Met deskundigen, ook de ervaringsdeskundigen – de vrouwen zelf die in Nederland politiek asiel hebben aangevraagd – polici en activisten.
Lees verder