Doden Palestijnse burgers is niet strafbaar


(Palestijnse vrouw bij de gedode mannen, 12 september, foto Ha’aretz)

De belangrijkste Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem heeft een rapport uitgebracht, waaruit blijkt dat Israëlische soldaten en officieren vrijwel nooit verantwoording af hoeven te leggen voor het doden van Palestijnse burgers. Dat wil zeggen: mensen die niet aan gevechtshandelingen deelnemen.
Lees verder

De Volkskrant over Palestina/Israël

De Volkskrant is bepaald niet mijn favoriete krant als het gaat om het nieuws en commentaar over Palestina/Israël. Kritiekloos mag het Cidi propagandastukken plaatsen, zoals onlangs op 8 september, Henk van de Volkskrant mag mijn boek afdoen als ‘Anja’s gedram’, en de nieuwe Midden-Oostenverslaggever Rolf Bos is geen aanwinst.
Lees verder

Ibrahim Abu Sayid, 91, doodgeschoten

Het nieuws is te klein om veel kranten te bereiken. In Gaza stierven zaterdagavond drie mensen, Ibrahim Sayid, van 91, zijn kleinzoon Hossam van zeventien en een vriend van zestien, Ismail Abu Oda. Hun misdrijf: dat ze naar hun stukje land gingen om naar hun schapen te kijken. Dat stukje land ligt op 700 meter van de grens met Israël, en Israël heeft besloten dat ze iedereen mogen doodschieten in hun eigen land, als ze dichter bij de grens komen dan 300 meter. De zogenaamde ‘veiligheidszone’, waarmee een kwart van het al schaarse akkerland, en land om vee te hoeden, onbereikbaar is geworden voor de inwoners van Gaza.
Lees verder

Interview Oorlog als er vrede dreigt (3)

boekomslag.jpg

deel 3 (Deel 1, hier)

Tot wie richt je je eigenlijk?

Ik heb niet de illusie dat ik met één boek iedereen van mening kan laten veranderen. Ik hoop wel dat dit boek van waarde is voor mensen die welwillend genoeg zijn om er eens anders tegenaan te kijken. Die gaan denken: is het niet idioot dat wij nog steeds accepteren dat er een land is dat zo’n fundamenteel onderscheid maakt tussen hun burgers op grond van etniciteit en religie, een onderscheid tussen joden en niet-joden? Zouden wij dat elders in de wereld wel goed vinden?
Lees verder

Zondag na 9/11

Ik lig gewoonlijk vroeg in mijn nest, want ook al om zes uur ’s ochtends op met de vogeltjes en de poezen, en ik had geen zin om af te gaan zitten wachten of onze meneer W. nog van plan was om ‘vol op het orgel’ te gaan daar in New York, of dat hij zich een beetje in zou houden, gezien het feit dat hij nu moet proberen of het met onze rechtse partijen nog een beetje gaat lukken – en hij koos voor het laatste, begreep ik vanochtend. Beetje teleurstellend natuurlijk wel, de achterban hoopte er al op dat hij ze flink van jetje zou geven, daar aan de overkant van de plas, en ik stiekem ook wel een beetje. Laat hij de lui van het CDA en de VVD maar flink in verlegenheid brengen dacht ik, maar vreesde al dat hij net een tikje te opportunistisch zou zijn om dat te doen. Helaas dus. Hij bleef reuze gematigd. Voor zijn doen dan.
Lees verder

Onderhandelen over een pizza

071110volterra-069.jpg
(Ali Abunimah)

Ik had er veel woorden voor nodig om uit te leggen waarom het zogenaamde vredesproces niets op gaat leveren (hier), maar Ali Abunimah kan het met veel minder woorden. Het is alsof je zit te onderhandelen over de verdeling van een pizza, en je hebt maar kort tijd voor die koud is geworden. (Ali biedt zijn excuses aan voor diegenen die vasten voor dit ongepaste voorbeeld) En de ene partij, de sterkste, zit zo snel mogelijk zijn mond vol te proppen met pizza, en zegt ondertussen, wat zeur je, we onderhandelen toch? Luister even naar Ali.
Lees verder