Ik kon er niet de hele dag bij zijn, want ’s middags was ook de bijeenkomst in De Balie, over Palestina. Maar ik was bij het begin, en nog een paar uur aan het eind. Het eerste Nationale Islam Congres. Georganiseerd door het Dar-al-Ilm, het Instituut voor Islam Studies. (hier) Bij elkaar werd het bezocht door zo’n anderhalfduizend bezoekers – en dit viel meteen op: grote diversiteit. Vrouwen met en zonder hoofddoek of niqab, mannen met en zonder baard. Maar ook een grote mengeling van etniciteiten, die je, behalve in de Poldermoskee en de islamomroepen, in moslimorganisaties zelden tegen zult komen, hier van alles door elkaar: Turkse achtergrond, Marokkaanse, Surinaamse en nog andere. Heel bewust was er ook gekozen voor een brede insteek: vele stromingen, van streng orthodox tot vrijzinnig waren vertegenwoordigd.
Lees verder →

De ontwikkeling van de polderislam

In de Groene van deze week een aantal artikelen samengevat onder de vraag: Polderislam, wens of werkelijkheid? Het artikel van Joeri Boom is te lezen op de website van de Groene, hier. Het beeld dat Boom schetst is ook het mijne: de integratie van de moslimjongeren gaat rustig door. Ze geven een eigen invulling aan hun moslimidentiteit dan hun ouders – en je kunt dus spreken van een typisch Nederlands verschijnsel. In veel opzichten leven en denken de zoons en dochters van de eerste generatie migranten niet zo erg anders als hun autochtone leeftijdgenoten, behalve in hoe ze over elkaar denken, en behalve het gegeven dat de emancipatie van migrantenkinderen niet gepaard gaat met secularisatie. Jonge Nederlandse moslims, zo modern als ze verder ook zijn, zijn niet minder gelovig geworden dan hun ouders – maar wel religieus op een andere manier.
Lees verder →