(Brits-Palestijns paspoort, voor 1948)
Het is inmiddels geheel wat je kunt verwachten: zo gauw iemand kritiek uit op Israel, hoe goed onderbouwd ook, steekt de beschuldiging van antisemitisme de kop op.
Lees verder
De oorlog tegen Gaza is allang voorbij, en dus is er weinig belangstelling meer voor wat er in Gaza gebeurt. Na de oorlog stroomde de hulp toe, maar veel ervan bereikt Gaza niet, omdat Israel de grenzen gesloten houdt.
Lees verder
Ga zelf luisteren. Bijvoorbeeld hier, vanavond in Rotterdam:
De controverse voorbij.
Onder deze titel organiseren Ettaouhid (sociaal culturele vereniging met een islamitische grondslag) en COC Rotterdam (vereniging tot integratie van homoseksualiteit) op 16 april 2009 een gesprek tussen Tariq Ramadam (filosoof, maatschappelijk leider en moslim) Herman Meijer (voorzitter van de Dialoog over homoseksualiteit, religie en levensbeschouwing) over de driehoek rechtsstaat, religie en homoseksualiteit. Het gesprek staat onder leiding van Febe Deug.
Lees verder
Op ‘Wij blijven hier” schrijft Somaya Achakar een stuk over feminisme oude stijl. Ik wil graag met haar in discussie, omdat het me als ‘oude feministe’ erg interesseert hoe de volgende generaties vrouwen verder emanciperen, en speciaal hoe islamitische vrouwen dat doen. Ik ga er namelijk van uit dat er meerdere wegen zijn naar Rome – of naar Mekka. Hier is het hele stuk te vinden, hieronder een passage waar ik graag op in zou willen gaan.
Lees verder
Zo’n prachtig filmpje op YouTube. Kijken!
Dank je Eric.
Lees verder
De islamdiscussie
Laten we eerlijk zijn: dat religie opeens weer midden in vele publieke discussies staat komt door de met migranten meegenomen islam. Niet dat we er nooit problemen mee hadden: na de ontzuiling die gelijk op gegaan is met de periode van de grote sociale bewegingen, hebben we het nogal eens over wat de progressieven ervaren als het achtergebleven gebied in eigen land: een christelijke partij die geen vrouwen in het parlement wil, en homo’s liever weert, katholieken die formeel gezien nog steeds onder de voogdij van de paus staan, en die paus is bijvoorbeeld tegen abortus en tegen homoseksualiteit, dat zien we meer als resten van vroeger waar we ons niet geweldig druk over maken – zolang we er maar geen last van hebben. Anders dan in Israel, om een voorbeeld te noemen, waarin de orthodoxen niet alleen de vrijheid hebben om zich zelf aan de religieuze wetten te houden, maar ook de seculieren willen dwingen met Pasen geen gegist brood en geen bier te kopen, waar de EL AL op zaterdag niet vliegt, en mensen die een burgerlijk huwelijk wensen uit moeten wijken naar Cyprus. Tot grote ergernis van de seculieren, die graag wat meer scheiding tussen ‘staat en kerk’ zouden willen.
Lees verder
Het is alweer Paasdag, straks de dienst. En ik had nog niet geschreven over de dienst van vorige week, in de Amsterdamse studentenekklesia. Mijn linkse kerk, die ook deze keer weer de bijnaam die ik haar heb gegeven eer aandeed. Verbinding tussen eeuwenoude woorden en de actualiteit van een economische crisis.
Lees verder
(Ali Eddaoudi, links, tijdens een discussie in Argan, ‘Knuffels voor Wilders’,hier)
Alweer gedoe over een moslim. Wat is er toch met moslims dat er steeds maar gedoe is? Of ligt dat toevallig niet aan hen, maar aan de koudwatervrees van veel autochtonen voor religie in het algemeen en wantrouwen tegen moslims in het bijzonder?
Lees verder
Marina Tsvetajeva leefde van 1892 tot 1941. In 1922 verliet zij haar vaderland Rusland, en leefde als balling, in armoede. Ook in de emigrantenkringen in Parijs voelde ze zich nooit thuis. Toen ze met man en kinderen in 1939 remigreerde naar de Sovjetunie werd ze ook daar genegeerd, haar gedichten werden zelden gepubliceerd. In 1941, aan het eind van haar latijn, hing ze zich op. (Hier) Ik hou erg van het volgende gedicht, dat iets beschrijft van de ontheemdheid van ballingen: “het laat me koud in welke taal ik niet begrepen wordt door anderen”.
Lees verder
