(Stine Jensen)
Het is weer bijna 8 maart, Internationale Vrouwendag, en er zijn vele bijeenkomsten en lezingen met vrouwenthema’s. Gisteren gaf Stine Jensen de Annie Romein-Verschoor lezing aan de Universiteit in Leiden, en ik was door Greta Noordenbos uitgenodigd als co-referent. Hier.
Lees verder
Ik heb een iPhone.
Dat is geen hemelbestormende mededeling, er zijn veel mensen met een iPhone.
Waarom ik dat vertel.
Lees verder
Gisteren zat ik in de kantine van een ziekenhuis te wachten tot het bezoekuur begon – vriendin ligt daar met een voet – en opeens kreeg ik zo’n zin in een kroket. Voedsel dat ik anders vermijd. Maar die kroket smaakte me zo geweldig, dat ik er nog een nam.
Lees verder
(Koning Abdullah in het midden, Jeruzalem)
Het is fascinerend, als je je er eenmaal in verdiept, hoeveel over de ontstaansgeschiedenis van Israel al vroeg bekend was, feiten die zijn verdonkeremaand achter het heroische verhaal dat Israel zelf verspreidde, en dat in de westerse landen zolang als de enige versie van de geschiedenis de ronde deed. Naar de Arabische kant wordt nog steeds slecht geluisterd, net als toen.
Lees verder
Eigenlijk had ik vakantie. Daar ga ik nu toch maar een paar dagen gebruik van maken. Na het weekeinde meld ik me weer. Denk ik.
Achter het verwoeste parlementsgebouw in Gaza-stad hebben twintig jongeren, kunstenaars of aanstaande kunstenaars, een vele meters lange muurschildering gemaakt.
Lees verder
Laatste verslag van onze reis naar Gaza.
Gesprek met Ramadan. Ik zit tussen twee vuren in, zegt hij. Tussen Israël, die ons wil vernietigen, aan de ene kant en Hamas aan de andere. Ik ben een moslim maar ik geloof niet dat de islam ons heeft geleerd om fundamentalist te worden. Ik zit er tussenin en voel me alleen, zoveel mensen hebben zich bij Hamas aangesloten, omdat ze er in geloven of omdat ze denken dat het ze wat te bieden heeft, en veel andere mensen zijn alleen nog maar bezig met overleven en denken verder nergens meer aan, ze denken er alleen nog maar aan hoe ze de dag van morgen weer doorkomen, waar ze hun eten vandaan kunnen halen, hoe ze aan een nieuwe ijskast komen of waar ze benzine kunnen krijgen voor hun generator zodat de kinderen tv kunnen kijken.
Lees verder
En hier een historisch document, Engelbert vertaalde het voor ons. Met een vooruitziende blik zag een groep joodse intellectuelen en rabbijnen al in 1948 dat het mis zou gaan met Israel. Hun kritische commentaar loog er niet om, in een tijd dat je ook als jood nog kritiek kon uiten zonder meteen afgestraft te worden en als ‘zelfhatende jood’ of zelfs als antisemiet te worden weggezet. Medeondertekenaars van de open brief die in de New York Times werd afgedrukt op 4 december 1948 waren Hannah Arendt en Alfred Einstein.
Lees verder
Tijdens de oorlog tegen Gaza was Al Jazeera de enige zender die permanent aanwezig was en de klok rond berichten en reportages uitzond. Israel was al voor ze de aanval inzetten begonnen om journalisten te weren, en nu wreekte zich dat geen enkele westerse journalist in Gaza zelf gestationeerd was, en ook de Midden Oosten verslaggevers er de voorkeur aangeven comfortabel in Israel te blijven en af en toe een uitstapje naar Gaza te maken. Die stonden nu geheel buitenspel. Anders dan de ploeg van Al Jazeera die er permanent aanwezig is. Die waren nu de enigen waar we op konden rekenen.
Lees verder