Huisbezoeken in Gaza (2)

aaaa-34.jpg

Verder met onze huisbezoeken. Een jonge man met de akelige brandwonden aan beide benen waar dr. Hamid het al over had. Ze zijn moeilijk te behandelen, want ze weten niet door welk chemisch middel ze veroorzaakt zijn. Wij kunnen het hier niet onderzoeken, die wapens zijn in Israel, het ziet er naar uit dat ze nieuwe wapens op ons uitproberen, misschien komen ze uit Amerika, maar niemand doet er wat aan. Het is alsof het opzet is om mensen niet te doden maar voor hun leven te verminken. Altijd vinden we na een aanval mensen met hun benen eraf, alsof ze er af gemaaid zijn, en soms met vreselijke brandwonden. Hij is een van de gewonden bij wat ze het bloedbad van Jabalya noemen, op 3 maart 2008. Bijna honderd doden. Hij heeft het overleefd, maar zijn twee beste vrienden zijn dood.
Lees verder

East Side Story, deel 4

23jeruz-33.jpg
(Hassan Jabareen)

Sterk verhaal van Hassan Jabareen op de Jerusalem Seminar in den Haag. Jabareen is de oprichter van Adalah, The Legal Center for Arab Minority Rights in Israel. (www.adalah.org) Een stevige man met stevige meningen. Zijn werk is het vooral om principiele zaken uit te vechten voor het Hooggerechtshof in Israel. Daarbij gaat het om de rechten van Palestijnen die leven binnen Israel, maar ook om de humanitaire rechten van de Palestijnen in de bezette gebieden, het gaat om discriminatie, politieke rechten, en om sociale en economische rechten, en niet de onbelangrijkste, recht op land.
Lees verder

East Side Story, deel 3

untitled.jpg

Berichtje van het NIO:

Op uw weblog zag ik uw artikel over de première van afgelopen woensdag
van de documentaire van Mohammed Alatar. Graag wil ik u ook nog even
wijzen mijn reportage van afgelopen zondag over de film. Deze wordt
aanstaande zaterdag om 10:55 uur op Nederland 2 herhaald. De reportage
is ook te zien op onze website www.nioweb.nl
bij laatste tv uitzending.
Lees verder

Droom

Droomde ik dat ik met Anneke en nog een vriendin in de trein zat naar Rome, want daar zouden we het vliegtuig nemen naar Tel Aviv. Dat had me al aan het denken kunnen zetten, want waarom eerst met de trein naar Rome? Het begon me pas te dagen toen ik me bedacht dat ik mijn koffer niet had ingepakt. Ik haalde mijn koffer uit het rek en deed die open, tjee. Leeg. Toen bedacht ik me dat het woensdag was, terwijl ik pas eind van de week weer op reis ga. Het kon dus niet waar zijn, ik keek nog eens in mijn agenda, het klopte echt niet. Dus ik droomde.
Lees verder

Joke Smit (6)

smit-5.jpg

Overeenkomsten en verschillen. Ik wil het kort over ‘fem-soc’ hebben, ik denk dat ik daar later nog een keer uitgebreider op terug kom. (Mijn allereerste boek was niet De schaamte voorbij, maar Feminisme en socialisme.) Kort: dit was het probleem. De meeste feministen keken alleen naar de ongelijkheid tussen vrouwen en mannen. Zoals de socialisten (in ieder geval de marxisten) het alleen hadden over de verhouding tussen kapitaal en arbeiders. In hun ogen was er geen reden voor vrouwen om zich los van links te organiseren, want, zoals de linkse slogan toen luidde: mevrouw Phillips wordt niet onderdrukt, die onderdrukt haar werkster.
Lees verder