Nog eens de spelregels

Voor de mensen die voor het eerst op dit weblog komen: uw reacties worden niet automatisch geplaatst. U wordt geacht zich aan de spelregels te houden, die vindt u hier.

Dat houdt dus in dat u het volstrekt met mij oneens mag zijn, maar dat u zich wel houdt aan de inhoud, aan argumenten, en u zich verder fatsoenlijk gedraagt. Wie mij – of anderen – uitmaakt voor antisemiet of nazi, maakt geen enkele kans om hier geplaatst te worden, en uitspraken als: ‘u bent een levende leugen op twee vette billen’ getuigen natuurlijk van een zeker literair talent maar overtuigen qua argumentatie toch niet echt.

Een jood in Sakhnin

Terwijl Ratna Pelle in de Volkskrant (dinsdag) mag uitleggen dat Israel géén apartheidsstaat is, staat er in Haaretz een leuk stuk. Over de enige (Israelische) jood die in Sakhnin woont. Sakhnin is een stadje bewoond door Palestijnen met Israelisch staatsburgerschap, midden in Galilea, en nog even voor de duidelijkheid: in Israel dus. Trees Zbidat, onze weblogbezoekers welbekend, woont er met haar man Ali.
Lees verder

De media en het MO

Nu we toch bezig zijn, en ik massa’s informatie uit de kasten trek en opzoek op het web: hier een voorbeeld van een groep die de media screende op de berichtgeving over Palestina Israel, met aanwijzingen hoe je dat kunt doen. Het is Amerikaans, maar misschien toch een voorbeeld. Het laatste bericht op de site is van 2007 – ik weet niet of ze nog actief zijn, maar toch: hier. de Palestine Media Watch.

De oprichter was Ahmed Bourzid, die ook het een en ander heeft gepubliceerd. Ga ik nog naar kijken.
Lees verder

If Americans Knew..

interviewing-in-rafah.png

Amerikaanse journaliste Alison Weir ging naar Palestina, naar Gaza en Ramallah, en net als zovelen (waaronder vijftien jaar terug ook ik) was ze verbijsterd. Waarom wist ze dit niet? Terug besloot ze om te bekijken wat er in de Amerikaanse media was verschenen over alle zaken die ze daar had meegemaakt, de doden, de gewonden. En was opnieuw verbijsterd. Haar conclusie: Amerikanen weten nauwelijks wat er aan de hand is, en dat terwijl er zo’n vijftien miljoen dollar per dag naar Israël gaat – waar ze overigens ook niet over geïnformeerd worden.
Lees verder

Meer Palestina/Israel

080714-ibrahim-diary.jpg

Waarom de Palestijnen niet vaker geweldloos verzet plegen wordt me wel eens gevraagd. Antwoord: er is dagelijks geweldloos verzet. Het komt alleen niet zo vaak in de krant. En de reactie van de kant van Israel erop wordt steeds gewelddadiger. Weer een demonstrant tegen de muur het ziekenhuis in geschoten. Zoals we in Gaza kunnen waarnemen worden soldaten kennelijk geinstrueerd niet dood te schieten, maar te verminken. Hier: weer een slachtoffer, drie kogels in zijn been.
Lees verder

My little garden. Letter to Walid and Wasim

aa-356.jpg

Dear Walid and Wasim,

Remember my house before? I did not have a garden. Now in my new house I have a small balcony, and I made a little garden on it. I like it very much. Now that I have my holiday, when it is not raining I like to sit outside with the cats, who like it also. But they are more interested in looking at the birds. I don’t think they care about the beauty of the flowers. So I hope soon we will be able to sit in our little garden en your Baba and me can smoke shisha, and you can eat pizza when the sun is going down. Insha’Allah.
Lees verder

Dabka

280debkakam.jpg

Palestijnen zijn dol op muziek. Als ik weer over de grens bij Erez ben en in de taxi stap staat er meestal een bandje aan. Soms met religieuze muziek, maar meestal Arabische pop. Binnen een minuut hoor ik het: habibi, habibi. Mijn liefste, mijn schatje. Smartelijke en hartstochtelijke liedjes over de liefde. Er wordt veel naar de Egyptische tv gekeken, met een schuins oog of de buren het niet zien, want het is veel bloter en wulpser op de Egyptische tv dan in Gaza. En bij Fatma thuis zetten de meiden vaak de tv op een Arabisch popstation en dansen.
Lees verder