Zie Halper aan het werk, op een videofilmpje, hier.
Morgen een volgend deel over zijn boek.
Lees verder
Zie Halper aan het werk, op een videofilmpje, hier.
Morgen een volgend deel over zijn boek.
Lees verder
De vrouwen van Machsom Watch, een groep vrijwilligsters die als waarnemers bij de checkpoints staan maken filmpjes. Om een indruk te geven wat een checkpoint is, zie hieronder.
Impressie van een controlepost in Qalandia. De rij die te zien is, is de zogenaamde ‘humanitaire rij’, voor ouderen, gehandicapten en moeders met kleine kinderen. Hier.
Lees verder
Kwam er pas weer iemand langs die geheel buiten het onderwerp om kwam vertellen hoe vreselijk hij christenen en eigenlijk alle gelovige mensen vond, kijk maar naar Van Middelkoop, die de troepen naar Afghanistan stuurt, zei hij. Maar geloof was het onderwerp niet. Ik streek mijn hand over mijn hart, want meestal doe ik dat niet meer, en stuurde een mailtje terug. Dat zijn reactie a. geheel off-topic was, want we hadden het over buurten, en b. niet geweldig slim, want tenslotte ben ik ook christelijk, en heb ik nog een paar kerkgangers onder mijn fractiegenoten, en wij zijn allemaal tegen de missie in Afghanistan, dus aan God kan het niet liggen.
Mailtje kwam onbestelbaar terug.
Lees verder
Te gast: een Israelische vrouw, Aya Kaniuk, van de Machsom Watch, een organisatie van vrouwen die observeren bij de controleposten: Israeli Soldiers Do Not Shoot At Children. Ik schreef al eerder over Machsom Watch, hier.
23 April 2008
Translated by Tal Haran.
Israeli soldiers do not shoot children, said the manageress of a shop where I worked. But I have seen this, I told her. And once they murdered a child right in front of my very eyes, shot him with a live bullet to the neck.
No, she said, don’t say murder. And she did not agree and she could not accept this, for she knows. For her sons have served in the army, and her spouse. For Israelis do not shoot children.
But they did shoot. Omar Matar, fourteen-years old, from Qalandiya refugee camp. I was standing right there and saw the soldiers chase the children as these were running away, and they sniped away at them like hunters’ prey. And I saw how he fell, bleeding.
Lees verder
Dat is nog eens een leuke rolverdeling, terwijl ik Koninginnedag ontvluchtte door in Leuven mede namens mijn man over Gaza te gaan vertellen, viert hij Koninginnedag in Gaza, mede namens mij, op uitnodiging van de Vertegenwoordiging van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Misschien heeft hij dat oranje T-shirtje nog, dat ik eens droeg in Gaza bij het kijken naar een voetbalwedstrijd tussen Servië en Nederland – er stond met grote letters HOLAND op – made in Egypt.
Lees verder
Leuven.
Hotelcomputer waar ik ruzie mee heb.
Derde en laatste poging om jullie te zeggen dat ik er weer aan kom.
Gaza gebeld, man aan de telefoon. Meestal is zijn eerste antwoord: we leven nog.
Dit keer vroeg ik: hoe is het leven, en hij antwoordde: dit is geen leven.
Ik ken hem, hij is geen klager.
Lees verder
Israel viert 60 jaar ‘onafhankelijkheid’, en wie geen reden vindt om dat te vieren, denkt nu aan zestig jaar onderdrukking, verdrijving en bezetting. Ik ken Arjan al Fassed uiteraard, want je komt elkaar, als je opkomt voor de rechten van Palestijnen, vanzelf tegen. In Nederland geboren, zoon van een Palestijnse vader die niet meer terug kon, is hij zelf op zoek gegaan naar zijn Palestijnse achtergrond. Hij is een van de mensen achter Electronic Intifada, mijn belangrijkste bron van gedegen informatie. Nu heeft hij een boek geschreven en dat komt vandaag uit. Mabroek, Arjan!
Lees verder
Veel te vertellen maar geen energie. Drukke dag in de Eerste Kamer gisteren (ondanks de krantenberichten dat we daar niks te doen hebben), Paul Peters heeft als laatste van onze ploeg zijn maidenspeech gehouden, een sterk verhaal over Europa. En ik lag pas om twee uur vannacht in mijn bed.
Lees verder