Welk westers koninkrijk bestond rondom 1930 voor 65% uit moslims?
Lees verder
Dialoog Academie – Indische lessen
10
Categorie archieven: Algemeen
Ramadan over ‘integratie’
Artikel van Tariq Ramadan over ‘integratie’ in het NRC van zaterdag. Scholingsmateriaal, zeg maar. Helaas heeft de website van het NRC er geen linkje naar, terwijl we hier nu echt erg veel meer aan hebben dan aan de zoveelste column van Afshin Ellian. Maar misschien komt die link nog, want het is de moeite op het gehele artikel te studeren.
Als je wilt dat mensen er bij horen, zegt hij, moet je niet praten over ‘integratie’. Dat bevordert het idee dat mensen ‘anders’ zijn. Richt de aandacht liever op sociaal-economische factoren. En begin met het onderwijs.
Lees verder
Desmond Tutu over de bezetting
Pas was Ronnie Kasrils hier nog ’te gast’, (hier) Zuid-Afrikaan, jood, blanke, verzetsstrijder tegen de apartheid, nu minister in de Zuid-Afrikaanse regering. Niet voor niets dat de Zuid-Afrikanen die tegen de apartheid vochten vinden dat ze iets te zeggen hebben over Palestina en Israel. De herkenning eerst: nee, in Israel zul je geen bordjes vinden met ‘alleen voor blanken’ cq ‘alleen voor joden’, maar dat is wel de realiteit.
Lees verder
Dagboek 12 april 2008
Gisteren naar Rotterdam, naar de Dialoog Academie. Vandaag naar Nijmegen, naar Een land Een samenleving. Verhalen komen.
Doorbreek de stilte (2)
Homostrijd en het nieuwe racisme
Te gast: Paul Mepschen
Homostrijd en het nieuwe racisme
Vroeger was alles heel duidelijk: je had extreem rechts en die rotzakken waren niet alleen racistisch, ze waren tegen homo’s en vonden dat vrouwen maar één recht hadden, het welbekende aanrecht. Bij uiterst rechts zag je eigenlijk steeds dezelfde eigenschappen terugkomen: racistisch, antisemitisch, anti-feministisch; overtuigd van de westerse, blanke superioriteit.
Lees verder
Huishouden (5)
Kobus had nare klitten op zijn rug, bij zijn staart. Nu is Kobus een kneus, als hij probeert met zijn snuit bij zijn stuit te komen valt hij om en geeft het op. Met Kobus naar dokkie dokkie. Behalve dat de diagnose kneus nu officieel is – dat heet een neurologische afwijking – bleek hij zere kiesjes te hebben, en ook dat hielp niet bij het schoonhouden van zijn vacht. Dus liet ik mijn lieve kneus achter bij de dokter om de klitten weg te scheren en zijn kiesjes te laten trekken, en kreeg een paar uur later een slappe kat mee naar huis met een grote kale plek bij zijn bips en miste daardoor een interessante boekpresentatie – zo is het leven. Poes gaat voor boek.
Lees verder
Kox over Bos
(Tiny Kox spreekt in de Raad van Europa)
Op 4 april j.l. hield PvdA-leider Wouter Bos in Londen een speech voor het Policy Network van de Britse Labourpartij onder de titel ‘Modernising social-democracy, back to the future’. Na de ‘truc’ waarmee in het recente verleden liberale concepten voor eigen doeleinden geïncorporeerd zijn, zou de PvdA nu ‘links-populistische’ concepten moeten overnemen om zich te versterken. Kan die truc lukken of moet Bos gewoon kiezen tussen een liberale of sociale politiek?
Lees verder
Bijlage: zijn de joden nog een volk?
Yeshayahu Leibowitz, die in 1994 in Israel stierf toen hij 91 was, werd vereerd en verguisd. Landverrader, nestbevuiler, profeet, radicaal linkse orthodoxe jood werd hij genoemd. Hij had in ieder geval geen blad voor de mond, en keerde zich heftig tegen wat hij als verloedering van het judaisme zag, als wezensvreemd aan het jodendom: militarisme, nationalisme, geweld. In 1993 kwam een boek uit, Het geweten van Israel, waarin de weerslag van een reeks lezingen die Leibowitz organiseerde, voorzien van zijn eigen commentaar. De vraag: zijn de joden nog een volk? Antwoord: dat weet ik niet en dat zal de geschiedenis leren. Hieronder een samenvatting van wat hij zegt.
Deze bijlage hoort bij het Dossier Palestina-Israel, hier.
Lees verder
Ramsj
Vroeger was dat toch niet iets om trots op te zijn, om als auteur ‘in de ramsj te liggen’. Ik zat eens bij een echte uitgever, Van Gennep. Met een echte uitgever bedoel ik dat hij niet een boek uitgaf maar een auteur. En dat hij er eer in stelde om van zijn auteurs de boeken nog ‘op de plank’ te houden. Jaap Jansen, want zo heette mijn uitgever annex redacteur (zo heet hij nog, maar hij is nu uitgever in ruste) beknibbelde altijd ontzettend op de oplage. Want als hij er te veel liet drukken zat je misschien met een gigantisch overschot, en het is duur, om zo’n boekenberg in voorraad te houden, en dan moest je die misschien wel de deur uitdoen. Beter was het wanneer je er nog een paar honderd overhield, waarmee je klanten die nog een oude titel wilden bestellen gelukkig kon maken. Al zijn het er maar vijf en zeventig per jaar, dan is dat nog de moeite, zei Jaap.
Lees verder