Glaasje wijn doen bij de Bommels. Komt er alleen maar van in de zomervakantie, normaal komen we elkaar tegen in Den Haag.
Lees verder →

Op aanraden gekocht: toetsenbordenblub. Want inderdaad, op erg veel kattehaar na is het hier in huis redelijk schoon, maar: het toetsenbord. Dat ga ik eens per jaar te lijf met doekjes en wattenstaafjes en dan is het ook echt nodig. Zoals onderzoek uitwijst zijn toetsenborden qua bacterie vaak viezer dan WC brillen.
Lees verder →

Vakantie is als je rustig kunt werken.
Ik blijf de zomer vaak in eigen land. Ik zit te wachten op mijn Palestijnse gezin, dat visa heeft maar Gaza niet uit kan omdat de grens nog steeds dicht zit. Maar dat zo zijnde maak ik er het beste van. Dat leer je van Palestijnen, die nooit kunnen plannen. Als je niets meer kunt doen dan neem je het leven zoals het komt. Beetje werken ’s ochtends, beetje opruimen en schilderen, want nog lang niet alles heeft na de verhuizing een definitieve plek en ik loop me nog regelmatig suf te zoeken.
En als het mooi weer is een uitstapje.
Lees verder →

Eindelijk is het echt reces. Ik moet altijd eerst een weekje afkicken van de adrenaline van het gewone hectische leven. De overdosis aan informatie, de hijgerige toon waarop die wordt gebracht, elke dag een nieuwe kwestie, elke dag wel een bijeenkomst waar ik heen moet of wil en altijd te veel te doen, en opeens hoeft er bijna niks en zijn de weekbladen dik en nog van vorige week.
Lees verder →

Dat was rustig!
Het SPnet lag er uit, dus mijn weblog ook.
Heel het raderwerk lag stil, toen de machtige arm het ook even niet meer wist.
Midden in een stuk tekst dat ik aan het tikken was.
Dat is dus voorgoed weg.
Hindert niet.
Morgen weer.

Voor mensen die voor het eerst op dit weblog komen: een korte kennismaking.
Lees verder →

Ik word zo opgehaald om voor de NOSradio in Hilversum een interview te doen. Ik geloof dat het om acht uur live wordt uitgezonden, voor wie vroeg genoeg achter de PC zit en dit leest en het wil horen.
Lees verder →

Een wat elitaire column van Michael Zeeman in de Volkskrant gisteren. Maar wel een met een punt. Over het web. Over egalitair versus elitair. Hij begint zijn verhaal met de stelling van de bioloog Huxley dat als je maar voldoende apen op een partij schrijfmachines laat rammen er vroeger of later een toneelstuk van Shakespeare uitkomt. Of een dialoog van Plato. Of een column van Zeeman, natuurlijk. De voorwaarden daarvoor zijn voldoende apen, voldoende tijd, voldoende typemachines en voldoende papier.
Lees verder →