(Kobus)
Kadootje van Anne-Marie Mineur: de nieuwe inleiding bij het onovertroffen boekje van Rudy Kousbroek, de Aaaibaarheidsfactor. Beetje lang, dus voor de echte liefhebber. Een verhandeling over de vergankelijkheid en het houden van poezen.
Lees verder
.
Nou het gaat. Mijn slaapkamer is ziekenboeg en ik heb mijn handen vol aan de kleine patiënt, die maar niet kan wennen aan dat akelige kraagje en toch al niet zo slim was – toen we nog in een huis met trappen woonden viel hij daar vaak af. Dan zag ik een oranje tennisbal naar beneden stuiteren die onderaan gekomen weer pootjes kreeg en poes werd. Kobus heeft een hersenbeschadiging en snapt de dingen niet zo snel.
Lees verder
Kobus heeft een plasje gedaan. En op de bak ook nog. Dat een mens zo gelukkig kan worden van een beetje kattenpis.
Er is de laatste dagen meer dat mij bezighoudt dan de vaderlandse politiek en Gaza: ik zit met twee stukke poezen in de reparatie. Zowat elke dag met een van de beestjes bij dokkie dokkie. Wegbrengen of weer ophalen.
Lees verder
Kennen we die zinnen nog, die bekende zinnen van verzetsstrijder en theoloog Martin Niemöller?
Lees verder
Mislukte foto aan het strand van Gaza
Het is nog even zomer, al lijkt het nergens op. Dus komende week geen nieuwe berichten en na morgenochtend worden er geen reacties meer verwerkt die vragen om antwoord.
Lees verder
Nee hè, nee hè, niet Conny Mus.
Wat een ontzettend slecht idee.
Conny Mus dood, nog geen zestig.
Mag ik even hartgrondig vloeken?
Lees verder
Beetje leedvermaak wel. Het was mij enige tijd geleden al opgevallen dat de Libelle, het breipatronenblad van mijn moeder – en ik ben al oud – een open forum beheerde waar het rechtse geroeptoeter je om de oren vloog. Ik kwam daar pas achter toen de meisjes en jongens het nodig vonden om mij op het forum even door te nemen. Want dat wisten we al, ik ben af en toe de pet hate van de maand voor de rechtse voorstanders van de ‘vrijheid van meningsuiting’. Kijk hier.
Lees verder
Kind in Gaza
Als ik in mijn vakantieoord mijn laptop aan de praat krijg doe ik vandaag (zondag) nog reacties. Dan is er weer een weekje stilte. Er ligt nog van alles voor jullie, waaronder een prachtig stuk dat Engelbert vertaalde, ik heb nog een gedegen artikel van Jeff Halper en nog zo het een en ander. Komt.
Nu: zomertijd.
Een groep Israelische vrouwen heeft doelbewust de wet overtreden. Een paar weken geleden smokkelden zij twaalf Palestijnse vrouwen en vier kinderen in hun auto’s de Westoever uit, voor een dagje uit in Israel. Ze konden gebruik maken van het feit dat Israelische auto’s rijdend op de kolonistenwegen waar Palestijnen geen gebruik van mogen maken zelden aangehouden worden.
Lees verder