Gisteren het openingsdebat van het Marxisme Festival. Ik zat in het openingspanel. Oude bekenden. Mohamed Rabbae zei: je maakt het toch niet vaak meer mee dat er zomaar gepraat wordt over het kapitalisme. Nee, zei ik, en racisme kennen we ook bijna niet meer. Als woord dan.
Lees verder
De mensen die vaker dit weblog bezoeken weten inmiddels dat ik niet alle ingestuurde commentaren opneem. Ik beslis of ik vind dat ze wat bijdragen. Kritisch is best, maar negativiteit en oordelen zonder argumentatie komen er niet op en scheldpartijen al helemaal niet. Dat levert me uiteraard kritiek op in de trant van je wil alleen maar mensen hebben die het met je eens zijn. Dat hangt er dus van af, zou ondertussen duidelijk mogen zijn.
Beginnende met de serie moslims voor beginners wist ik wel dat het meteen raak zou zijn, want dat is het altijd zo gauw het woord moslim valt. Daar komen de oordelen. En het is niet dat daar geen zaken tussen zitten van mensen die het serieus menen of zich echt zorgen maken, het gaat er mij nu even om dat die stroom negatieve oordelen langzamerhand de omvang heeft van een epidemie. Lees verder
En kijk, dan word ik op mijn wenken bediend. Heb je het over vijandbeelden, vliegen ze me meteen om de oren.
Zo gauw ik iets schrijf over moslims in Nederland, of over de islam kan ik er op rekenen dat er negatieve reacties komen, sommige in de trant van ‘rooie stinktrut met je schapenneukers’ waarbij me vervolgens erge nare dingen toewenst worden, maar ook een aantal minder agressieve reacties die variaties zijn op het thema hoe kan een socialiste/feministe/ex-feministe als jij nou opkomen voor zo’n achterlijke/onderdrukkende/vrouwvijandige/extremistische godsdienst?
Lees verder
De mannen uit Weert, Nederlanders met Turkse en Marokkaanse achtergrond, vele jaren geleden hierheen gekomen als gastarbeiders waren al op bezoek geweest in de Eerste Kamer. Toen wilden de vrouwen ook wel. Een bus vol, vijftig vrouwen, een paar van hen oorspronkelijke Limburgers, een paar van hen tweede generatie. En Leyla Cakir die hen begeleidde, opbouwwerkster en tevens de eerste en nog enige vrouwelijke voorzitter van een moskee. We hadden nog nooit zoveel kleurige hoofddoeken gezien in de Eerste Kamer.
Lees verder
Te gast: Mohammed Benzakour met een column die ook in Contrast verschijnt:
Don Quichotjes van marsepein
Er zijn momenten dat je je afvraagt of iets toeval is of niet.
In onze tijden, waarin oproepen tot historisch bewustzijn dagelijkse kost zijn, en je pas salonfähig bent als je de sterfdag weet van de gebroeders Johan en Cornelis De Witt, mag wereldliteratuur niet ontbreken. Dus ook niet Don Quichot. Lees verder
Pluriformiteit
Herman Beck heeft een nuttige en heldere inleiding geschreven over de islam, Islam in hoofdlijnen. (Uitgeverij Meinema, 2002) Beck is hoogleraar fenomenologie en geschiedenis van de godsdiensten, in het bijzonder van de islam in Tilburg.
Het boekje bestaat uit drie delen; een inleiding op het ontstaan van de islam en een korte geschiedenis van de verschillende stromingen, dan een inleiding op waar de islam eigenlijk over gaat, de vijf zuilen, en tenslotte nog een deel over moslims in Nederland en vooral het ontstaan van een ‘islambeeld’.
Lees verder
(Alweer) mooi stuk van Pieter Hilhorst!
Het verboden verwijt
Aan de bar wilde Pim Fortuyn het wel toegeven: natuurlijk bestaat discriminatie in Nederland en ook op de arbeidsmarkt. Het was april 2002. Ik had hem net geïnterviewd voor de Ikon-televisie. Ik daagde hem uit om dat voor de camera te herhalen. ‘Ik kijk wel uit,’ zei Fortuyn schaamteloos openhartig, ‘jij vindt het leuk als ik dat zeg, maar jij stemt toch niet op mij.”Daar had hij gelijk in. Ik zou niet op hem stemmen en de mensen die dat wel deden, hielden niet van dat gezuer over discriminatie. Ze hadden er genoeg van om zich schuldig te moeten voelen. Ze hadden er genoeg van om op hun woorden te moeten letten, uit angst om als racist te worden weggezet.
Lees verder
Brief van Claar
lieve Anja,
de KSE (Katholieke Scholengemeenschap Etten-Leur) is een enorme school hier die enorm actief is op het gebied van nieuwe media. Ze hebben onlangs ook de status van cultuurprofielschool verworven en profileren zich dus op mediatechnieken. De docenten die de kar trekken, Sjaak Jansen en Michiel Eikenaar, weten steeds nieuwe ontwikkelingen te vinden waarbij ze hun leerlingen laten aansluiten. Lees verder
In de dagen dat we, waarschijnlijk tevergeefs, proberen wat te doen voor 26.000 anonieme mensen. Al een beetje minder anoniem, tot de woede van Verdonk die niet wil dat we weten wat we doen, mensen die hier al jaren zijn het land uit zetten.
Lees verder
Josien van Zutphen is 76. Ze is Molukse en door haar geschiedenis heeft ze altijd oog gehad voor mensen die zichtbaar of onzichtbaar in de verdrukking komen.
Op haar heel eigen manier doet ze daar altijd iets aan, de ene keer door een asielzoeker haar huis te laten schilderen, de andere keer door een boek te schrijven of door andere vrouwen te helpen bij het op papier zetten van hun verhalen. Zo heeft ze onlangs besloten om een Afghaanse vluchteling uit te nodigen om eens in de week bij haar te komen eten en te praten. Hij vertelt haar hoe hij moest vluchten voor de Taliban en nu dreigt te worden teruggestuurd. Maar ook dat hij bij haar voor de eerste keer een Nederlands huis betrad, in de vier jaar dat hij hier is.
Dit is het hart van de campagne ‘Nederland. Niet kapot te krijgen’.
Lees verder