Te gast: Shervin Nekuee
Over moslimpesters en islambashers
Sociale patronen worden pas zichtbaar door herhaling. Sinds die vermaledijde elfde september van het jaar 2001 valt in de verhouding tussen de inheemse Nederlanders en de moslims-van-niet-van-hier een ziekelijk en destructief patroon te bespeuren.
Lees verder
Hoe vaak heb ik dat niet gehoord, en hoe vaak is dat niet als reactie op dit weblog langs gekomen, die vraag: waarom doen die (gematigde) moslims hun mond niet open, waarom protesteren ze niet tegen…vul maar in. Nu blijkt het, áls ze protesteren, heel snel weer te worden vergeten. De foto hierboven, Clara stuurde die, was van een protestdemonstratie naar aanleiding van de moord op Theo van Gogh.
Lees verder
Ik had nog even getwijfeld of ik het wel zo’n goed idee vond, het initiatief van Behnam Taebi en Peyman Jafari, (hun tekst, hier), om een persconferentie te beleggen van de andere ex-moslims, de ex-moslims die niets zien in het comité van Jami. Het bekende dilemma zoals we dat ook kennen rondom Wilders, kun je zijn achterlijke uitspraken maar beter negeren, dan geef je wel een groot deel van Nederland het gevoel dat het normaal aan het worden is dat je moslims wegzet als barbaren, of ga je er tegen in, en maak je die man daarmee belangrijker dan hij is.
Lees verder
Onbekend maakt onbemind. Sommige van die tegeltjeswijsheden zitten ook in mijn brein opgeslagen. Ik ben een fervent aanhanger van gemengd. Natuurlijk omdat ik me daar zelf het prettigste bij voel, tot op zekere hoogte. In mijn vriendenkring miechelt het van de mensen die van zichzelf al tamelijk gemengd zijn. Gemengd joods en Indisch, of Nederlands en Marokkaans, of joods getrouwd met een moslim, of christelijk geweest en nu moslim, of politieke vluchteling, of communist geweest, of meer in het buitenland gewoond dan hier, of met een interessante seksuele leefstijl – bijna allemaal mensen die een reden hebben om zich niet zomaar tot de dominante cultuur te bekennen. Zoals Adrienne Rich dat beschreef, met haar specifieke eigen mix van identiteiten, joods en lesbisch en dichter en moeder van zoons, ‘disloyal to civilisation’. Met zo’n gemengde achtergrond laat je je niet makkelijk bij de dominante cultuur indelen en wil je dat ook niet.
Lees verder
Te gast: Ziauddin Zardar, op de Nieuwsbrief van Eutopa. Over moslimterreur.
Lees verder
Het gaat niet zo goed met het comité ter ondersteuning van het comité van de ex-moslims. De kopstukken van de PvdA hadden al laten weten niet te zullen ondertekenen, Pechtold van D66 ook al, en na lang wikken en wegen doen Femke Halsema van Groen Links en Jan Marijnissen van de SP het ook niet. Dat wikken en wegen had er mee te maken dat zij uiteraard voor vrijheid van niet-geloven zijn, en als Hegener een steunverklaring had geschreven zonder addertjes onder het gras dan had hij op brede steun kunnen rekenen.
Lees verder
Twee progressieve ex-moslims, net als Ehsan Jami oorspronkelijk uit Iran afkomstig, denken er ook heel anders over. Te gast: Peyman Jafari en Behnam Taebi. Verscheen 5 september in het NRC.
Lees verder
In Trouw, gisteren. Salima Belhaj en *** (naam op verzoek verwijderd).
Belhaj en *** (die is afgehaakt bij het comité van Jami) willen duidelijk maken dat er binnen de moslimcultuur veel misgaat, maar anders dan Ehsan Jami dat stelt. Afvalligheid is een beladen term die door Marokkanen, die in merendeel helemaal niet zo leven volgens de letter van de koran, maar meer volgens de Marokkaanse tradities, helemaal niet wordt gebruikt. Je kunt zonder veel gevolgen stoppen met bidden of je hoofddoek afdoen, als je voor de familie de schone schijn maar ophoudt. En Belhaj en *** hebben daar geen zin meer in. “Niet de koran, maar wat de buren vinden is het probleem” zegt ***.
Lees verder
Zegt professor Nasr Abu-Zayd vanochtend in de Volkskrant.
Lees verder
In de kranten worden de namen bekend gemaakt van het steuncomité voor het comité van ex-moslims, aangevoerd door Michiel Hegener. Hegener benadrukt dat het alleen maar gaat om het ondersteunen van ex-moslims, dat het comité niet ‘gelieerd’ is aan Jami’s comité, maar alleen ‘gesynchroniseerd’ – een subtiel verschil dat mij ontgaat – en de meeste ondertekenaars benadrukken dat het hen alleen gaat op het recht op afvalligheid en niet om een aanval op de islam. Dat Jami zich wel eens ‘verspreekt’ (zegt Herman Vuijsje) moeten we maar door de vingers zien. En Hegener zegt in een ingezonden brief, NRC gisteren, dat Jami zegt dat hij zijn islamkritiek op persoonlijke titel levert en niet als voorzitter van de ex-moslims. Hegener vindt het niet prettig dat de media en het publiek ‘die nuance’ niet oppikken (mij lukt het ook al niet om Jami op te splitsen in een persoonlijke en een politieke helft, vooral omdat hij dat zelf ook niet doet) en dat hij daar steeds op wordt aangesproken, maar gaat toch maar gewoon door met het steuncomite.
Lees verder