Er waart een spook door Europa

Er waart een spook door Europa. Het spook van de confontatiepolitiek en de islamofobie.

Ingezonden brieven zijn vaak dankbare studieobjecten. Ik lees ze graag, vooral om wat er met enige close reading, zeg maar tussen de regels door staat te lezen. Wat zegt iemand nu eigenlijk, wat zijn de impliciete aannames die zo impliciet zijn dat ze niet ter discussie hoeven te staan? In het vervolg op mijn stukje over vijandbeelden een oefening. Dit is een ingezonden brief in de Volkskrant van 15 april. Het is een reactie op de discussie die opnieuw aangezwengeld is door Hirsi Ali, naar aanleiding van het manifest van oud-politici die pleiten voor meer verzoening dan confrontatie, met name waar het gaat om de dreigende scheuring tussen bevolkingsgroepen, waaronder moslims en migranten. Dit is de brief:
Lees verder

WRR

Nog voor de Nederlandse bevolking de kans heeft gehad om zelf kennis te nemen van het rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid over wereldwijde islamitische activisten en de stand van de islam hier en in verschillende landen, zijn een aantal politici al bezig om er een geweldige stofwolk omheen te blazen, uiteraard, Hirsi Ali voorop, geflankeerd door de VVD leiders, Wilders en Verhagen van de CDA. Hirsi Ali noemt het rapport een ´politiek pamflet´, want het bevestigt haar paranoide fantasie over al die moslims die staan te trappelen om hier de macht over te nemen en de sharia in te voeren niet. En het roept op tot verzoening in plaats van tot confrontatie.
Lees verder

Confrontatie en verzoening

Te gast: Esther Langen.

Het artikel “Confrontatie, geen verzoening” van Ayaan Hirsi Ali, dat afgelopen zaterdag in de Volkskrant stond, maakte mij kwaad toen ik het las. In het artikel reageert zij op het manifest “Eén land, één bevolking” van Anja Meulenbelt, Mohammed Rabbae e.a.. Dat Hirsi Ali zich verzet tegen de onderdrukking en de bedreiging die uitgaat van de radicale islam, dat is goed. Maar daarbij scheert zij de radicale islam over één kam met de islam als geheel, en zij past haar visie toe op het Nederlandse integratievraagstuk in het algemeen, en daarmee richt haar gedachtegoed veel schade aan m.b.t. de kansen in Nederland voor de verschillende bevolkingsgroepen om vreedzaam samen te leven.
Lees verder

Eén land, één samenleving

Vanochtend al in Volkskrant en Trouw, straks de persconferentie in Nieuwspoort, het manifest van een aantal oud-politici. De gehele tekst, wel lang, hieronder. Ik heb het meest relevante gedeelte vetgedrukt.
De ondertekenaars: Hans Dijkstal (VVD), Bas de Gaay Fortman (GroenLinks), Jos van Kemenade (PvdA), Tineke Lodders (CDA), Anja Meulenbelt (SP), Jan Terlouw (D66), Kars Veling (ChristenUnie) en initiatiefnemers Rinus Penninx (hoogleraar etnische studies UvA), Mohamed Rabbae (Genoeg is genoeg).
Lees verder

Handen, voeten en manieren

Verdonk stak de hand uit naar een imam die weigerde die te schudden. Dominee Kempenaars uit Elburg wil niet met de leerlingen van een reformatorische school op bezoek naar een moskee omdat ze dan hun schoenen uit moeten doen. Het gaat om het leggen van grenzen. Wie past zich aan aan wie en hoe ver gaat dat? Plasterk probeert in de Volkskrant een paar criteria te noemen die misschien nog eens kunnen leiden tot een consensus in welke mate we ons aan elkaar aanpassen. Of daar in ieder geval een discussie over kunnen voeren.
Lees verder

Islamitisch onderwijs: een bezoek

(Sorry jongens en meiden, dat niet iedereen op de foto staat!)

´Als het Openbaar Onderwijs meer tegemoet was gekomen aan de wensen van islamitische ouders dan zouden we destijds niet het initiatief hebben genomen om islamische scholen op te richten´, zegt algemeen directeur van de Simonscholen, Ismail Taspinar. Een simpel voorbeeld: ouders vroegen aan een school om er op te letten dat hun kinderen bij de tractaties geen worstjes te eten zouden krijgen, omdat hun kinderen geen varkensvlees eten. Dat kon niet, zeiden de leerkrachten, want dan zouden ze sommige kinderen apart moeten behandelen en dan zouden de kinderen boos worden op de juf.
Lees verder

Rekkelijke islam

Ik schreef het al, ik miste in Kampen net de lezing van Mohamed Ajouaou, wat ik jammer vond omdat ik net begonnen was zijn boek te lezen, De moslim die ik ben. Een boek dat tot nadenken stemt, zowel voor moslims als niet-moslims. Interessant vind ik vooral hoe Ajouaou zich een voorstander toont van een ´rekkelijke´ islam, niet op te vatten als een verwaterde islam, maar als een geloof dat ruimte biedt. Ajouaou schreef op uitnodiging van Wij blijven hier een stuk waarin hij zijn stelling poneert. Ik mocht het ook opnemen. Met dank.
Lees verder