Twee op elkaar aansluitende lezingen van Ran HaCohen. Israeli met een Nederlandse achtergrond. Schrijver van kritische stukken.
De eerste lezing ging over de bezetting. Hij gaat ervan uit, en ik denk heel terecht, dat de meeste mensen, inclusief de Israeli’s niet werkelijk weten wat er gaande is in de bezette gebieden. De tekst is van hem, mijn opmerkingen of aanvullingen zijn tussen haakjes.
Lees verder
The language of force
Te gast: Uri Avnery.
An Israeli saying has it that “Arabs understand only the language of force.” But this poll confirms what Palestinians think: that it’s the Israelis who don’t understand any other language.
Lees verder
In Israel zijn ze aan het overleggen wat ze met Gaza moeten. De aanleiding – zeggen ze – is dat er weer Kassam raketten zijn afgeschoten, en er is er een neer gekomen op een schoolgebouw. Niemand geraakt, wel mensen geschrokken.
Lees verder
Regelmatig krijg ik de nieuwsbrieven van Adalah. Adalah is een organisatie die probeert op te komen voor de mensenrechten en burgerrechten van de Arabische minderheid in Israel. Ze houden zich bezig met het recht op onderwijs van de Palestijnen met Israelisch staatsburgerschap, met de behandeling door politie en in gevangenissen, ze houden zich bezig met de ver doorgevoerde onteigening van de Arabische staatsburgers, en de Israelische wetten die bepalen dat een groot deel van het land alleen door joden mag worden gebruikt. Zie het kaartje hierboven, alles wat rood gekleurd is, is in handen van het Jewish National Fund, dat het wettige recht heeft gekregen om het land te reserveren voor joden.
Lees verder
During the day,
Olmert embraces
Mahmoud Abbas
And speaks about
Permanent peace
And a rosy future
For the Palestinians.
Lees verder
(Distributie van meel door de UNRWA)
De eerste indruk, toen we na ruim een half jaar weer in Gaza waren: dat het er beter uitzag, meer mensen op straat, een vrolijke drukte in de parkjes van de Omar al Mukhtarstraat, al viel het meteen op: de vrouwen in het ene parkje, de mannen in het andere. Toch de invloed van Hamas. We hadden het gehoord; Hamas was sinds de machtsovername veel beter in staat om al die onduidelijke bendes die in Gaza huishielden sinds de boycot en de gestegen armoede aan banden te leggen. We liepen als buitenlanders dus geen gevaar meer dat we gekidnapt zouden worden, en we konden weer komen. (We, moet ik even uitleggen, zijn de mensen van Stichting Kifaia, die al bijna tien jaar een organisatie voor gehandicapten in de Gazastrook ondersteunen).
Lees verder
Ran HaCohen, een kritische Israeli van Nederlandse afkomst, komt op uitnodiging van Een Ander Joods Geluid volgende maand naar Nederland. Ik nam al eerder artikelen van hem over, hier onder andere, en hij komt meermaals voor op de literatuurlijst van mijn boeken. Maar anders dan de meeste kritische Israeli’s ontmoette ik hem nog niet persoonlijk. Hier is de kans.
Lees verder
Clara Legêne heeft een voorbeeldbrief gemaakt, om aan de politici te sturen. Doen.
Lees verder
’s Middags gaan we met een van de medewerkers mee naar zijn huis. Op zijn verzoek zeggen we niet hoe hij heet en maak ik geen foto’s van zijn huis die herkenbaar kunnen zijn op mijn weblog. Als het busje voor zijn huis stopt rennen we snel naar binnen, we mogen niet buiten blijven kijken. Hij is bang. Er waren al eerder aanvallen geweest op zijn huis, van een Hamas-organisatie die verderop woont. Vanachter een gordijn wijst hij aan waar ze zitten. En trekt ons dan weg. Niet voor het raam blijven staan. Er was ruzie geweest. Maar toen.
Lees verder
This is Walid Abu Zaid, who to-day has his birthday and is now twelve years old. Happy birthday, Walid!
Lees verder