Nieuws uit BN/De Stem van zaterdag.
Dank je Claar.
Lees verder
Katholiek stapt naar rechter
12
Maandelijks archief: september 2004
Discussie met Carla Rus
Ik schreef een stuk, over Ayaan Hirsi Ali dat verkort in de Volkskrant werd geplaatst. Daar schreef psychiater Carla Rus weer een reactie op. En op dat Volkskrant stuk schreef ik weer een repliek op deze weblog.
Gisteren stond er op mijn weblog een brief van Carla Rus die direct aan mij gericht was, al mag ook iedereen die lezen. (Het stuk werd gevolgd door een artikel uit Trouw dat ik hier niet opnieuw reproduceer, ga daarvoor naar de track. )
En haar brief was weer een aanleiding om te reageren, hieronder. In welke mate vinden we elkaar, en waar blijft onze visie uit elkaar lopen?
Een discussie.
Lees verder
Tomaat!
Het Tomaat Festival. Vooral een feest van mensen kijken.
Komen en gaan
Gegaan: Wil de Bruijn. Ze had weer een zacht mollevellletje op haar hoofd na de bestralingen, ze genoot na de dienst van haar biertje, maar ze heeft het niet gered, ze is toch overleden.
Gekomen: Jonas Jonathan, zoon van Trijntje en Sander, kleinzoon van Huub Oosterhuis. Nieuw mens. Welkom, Jonas.
Emancipatie op z’n Palestijns (4)
Gaza geldt als het meest conservatieve deel van Palestina. Toch betekent dat niet dat de religie overheerst – we zijn niet zo gelovig, zei Haider Abdel Shafi, een van de bekendse Palestijnen – al is het wel zo dat praktisch iedereen, op de christenen na, moslim is. Ongeveer zoals de Italianen katholiek zijn, sommigen heel vroom, anderen noemen zich alleen nog maar zo. Het Palestijns Gezag is voorstander van een seculiere staat waarin de religieuze groeperingen als partij in kunnen participeren.
Lees verder
Een nieuw soort fundamentalisme
Dick Pels heeft in VN van deze week een essay geschreven getiteld ‘Linkse zelfhaat als rechtse reflex’. Ik vind het geen makkelijk stuk, ik heb het twee keer gelezen voor ik het een beetje ‘had’, maar zeer de moeite. Er zitten voor mij in ieder geval een aantal herkenbare en inspirerende gedachten in.
De aanval op links, die al een tijdje geleden is ingezet, gaat vaak gepaard met insinuerend taalgeweld. (Waar rechtse intellectuelen geen monopolie op hebben, voegt Pels toe). Kenmerkend bij de discussies tussen links en rechts (die dus nauwelijks discussies zijn) is dat rechts links schuldig verklaart aan van alles, cultuurrelativisme, noem maar op, maar dat ‘degene die dit zegt zich ondertussen stilletjes uit de voeten maakt, en poseert als degene die de objectieve tegenspraak alleen maar van buiten af waar hoeft te nemen. Een van de gesprekspartners, en wel degene die het meningsverschil op gang heeft gebracht, doet net alsof hij er niet is’. Lees verder
Partijganger van de armen
Een opfrissingscursus socialisme, voor wie het woord een beetje afgesleten en dof geworden is, voor wie moeite heeft om de vraag te beantwoorden, wat is dat tegenwoordig nog in deze wereld, socialisme? is What’s Left een inspirerend boekje. Tenminste, dat vind ik. Ik heb het nog niet uit, maar leg het na lezing van een stuk even weg omdat ik dan al vol zit met zinnen waarover ik na wil denken. Neem het eerste stuk, van Huub Oosterhuis. Helderder verwoord wat Jezus en Marx met elkaar te maken hebben (en wat niet) ben ik nog niet tegengekomen.
Lees verder
Emancipatie op z’n Palestijns (3)
Nour en Dina zijn beide voorbeelden van vrouwen die elk op eigen wijze aan het emanciperen slaan, ook al noemen ze dat zelf misschien niet eens zo. Misschien zou dat ook wel gebeurd zijn zonder de bezetting, maar die speelt wel een ingewikkelde, want tegenstrijdige rol. Aan de ene kant maakt de bezetting het leven voor iedereen, ook voor vrouwen ontzettend moeilijk. Veel vrouwen hebben niet meer energie dan nodig is alleen maar om te overleven, te zien dat er voedsel komt, de ze kinderen naar school krijgen en heelhuids weer thuis, dat ze naar de dokter kunnen. Zo is een interessant project in Khan Younis, een landelijk stadje in het midden van de Gazastrook, om vrouwen meer te interesseren voor de politiek door een soort schaduwparlement te organiseren op dit moment gestopt, omdat de vrouwen gewoon te moe zijn en geen tijd hebben. (In Palestina is nog geen sprake van een volledig functionerend parlement, wel van een daar aan voorafgaande ‘Wetgevende Raad’. Er zijn nog maar één keer verkiezingen geweest. De volgende worden op dit moment voorbereid, maar of die door kunnen gaan is in grote mate afhankelijk van Israël)
Lees verder
What’s Left?
Aanbevolen!
Morgen op het Tomaat Festival, op het terrein van de Westergasfabriek in Amsterdam, om 13.00, worden Ronald van Raak en ik door Tiny Kox geïnterviewd over het boek dat binnenkort uitkomt, over socialisme, What’s Left? Klassieke teksten van Marx tot Meulenbelt en van alles daartussen, en wat die betekenen in de huidige tijd.
Ik kom er nog op terug.
Maar morgen is het live!
De angst voor de migrant (10)
Emancipatie in stappen.
Ik vind dat de commissie Blok geen slecht werk gedaan heeft, maar één belangrijke sector in de samenleving die in de frontlinie staat van het integratiedebat, omdat ze zowel veel te maken hebben met allochtonen in oude stadwijken als met de autochtonen die daar wonen zijn de welzijnswerkers. Die hebben nu inmiddels het image meegekregen dat ze allemaal geitenwollenharen multiculti’s zijn, en dat is behalve onterecht erg jammer, want van de ontwikkelingen in die sector valt veel te leren.
Lees verder