Protest en hoop voor Gaza: Rotterdam

090124_kaarsen_aansteken_368laag.jpg

Leo en ik waren er gisteren, in de Citykerk in Rotterdam. Ik was er niet als politica, maar als Stichting Kifaia, met flyers en posters voor onze noodhulpactie. Rotterdam loopt voorop, in het scheppen van een breed front dat opkomt voor de rechten van Palestijnen, met vertegenwoordigers van kerken en moskeeën, met vier politieke partijen die het doel onderschrijven, en nog meer maatschappelijke organisaties. Ik was vaak ontroerd, door de betrokkenheid, de echte solidariteit, en ik hoorde ook van de aanwezige Palestijnse Nederlanders dat ze zich minder alleen voelden nu ze konden zien hoeveel mensen zich aantrekken wat er gebeurd, ook, juist ook, de ‘gewone’ Rotterdammers.
Lees verder

Noam Chomsky over de oorlog tegen Gaza, deel 2

chomsky.jpg

Tweede deel van het artikel van Noam Chomsky over de oorlog tegen Gaza.
Vertaling Engelbert.
Deel 1 hier.

Terwijl ik dit schrijf is er nog een boot onderweg van Cyprus naar Gaza, “geladen met medische goederen waar dringend behoefte aan is, in verzegelde dozen, ingeklaard door de douane op Larnaca International Airport en de haven van Larnaca”, bericht de organisatie. Onder de passagiers leden van het Europees Parlement en artsen. Israel is op de hoogte gesteld van het humanitaire doel. Als de publieke opinie meewerkt kunnen ze hun missie wellicht vreedzaam volbrengen.
Lees verder

Wilders’ dodelijke woorden

Anne-Ruth Wertheim was al vaker te gast op dit weblog, met artikelen over nieuw en oud racisme. Hier. Vanochtend op de opiniepagina van de Volkskrant opnieuw een stuk, over de woorden van Wilders. Wel heel actueel. De versie hieronder is door haarzelf voor dit weblog opgestuurd, en is wat uitgebreider dan de versie in de Volkskrant.

Wilders’ dodelijke woorden
Lees verder

Spoedcursus Palestina/Israël (1)

Vele jaren geleden werd ik voor het eerst voorgesteld aan een echte, levende, Palestijn. Dat was een vrouw, Leila Shahid. Een charmante, levendige, ronde vrouw, die bij een glas wijn net zo lief over de liefde praatte als over de politiek. Zo had ik me Palestijnen eerlijk gezegd niet voorgesteld. Binnen vijf minuten had ze door dat ik wat betreft Palestina een volstrekt onbenul was. Zoals zo vele Nederlanders in die tijd was mijn blik vooral gekleurd door wat ik vanuit Israel en over Israel te horen kreeg. In plaats van geïrriteerd te zijn, zoals ik waarschijnlijk geweest zou zijn – alweer iemand die denkt dat ze politiek bewust is en van geen toeten of blazen weet – riep ze vrolijk: “Anja, ik geef je een spoedcursus Palestijnen”. En zo geschiedde. Ze nam me mee, stelde me aan mensen voor. Ik begon te lezen. Ik ging met de Artsen zonder Grenzen mee naar Gaza en schrok me een ongeluk. Ik studeerde, praatte met mensen, ging naar conferenties, ging opnieuw naar Gaza en ook naar Israël, de Westoever, Jeruzalem, maakte kennis met zowat alle deskundigen die er zijn, Israelische, Palestijnse en andere, en viel van de ene verbazing in de andere. Waarom wist ik dat allemaal niet eerder?
Lees verder