Die ene dappere poes, Josephine, die zo haar eigen jihad heeft, die durfde wel. De angsthaaspoes Kobus bleef liever bij de drempel van het balkon zitten kijken naar dat spul en die maakte zijn pootjes niet nat, daar begint ie niet aan.
Lees verder
Hou d’r in de gaten! De nieuwe European Union High Representative for Foreign Affairs and Security Policy, Catherine Ashton, (voluit de Barones Ashton van Upholland) had de brutaliteit het in haar maidenspeech al te hebben over de Israëlische bezetting. Je hebt Holland en je hebt Upholland. Er begint vanuit de EU eindelijk een kritischer wind te waaien als het om Israël gaat. Geen tijd om er iets van te vertalen, maar hier, in Haa’retz, artikel van Avika Eldar.
Nou Nederland nog.
Ron Dotsch van de Radboud Universiteit gaf eerlijk toe dat hij Fanon nooit had gelezen. Maar zijn onderzoek bleek een prachtige aanvulling op het thema van de dag. Zoals Job Cohen al zei: slechts 10% van de Nederlanders valt onder het kopje openlijk racistische opvattingen – volgens een onderzoek van Motivaction in 2006. Maar dat wil niet zeggen dat al die andere Nederlanders zonder vooroordelen door de wereld wandelen.
Lees verder
(foto Electronic Intifada)
In Ha’aretz stond het bericht dat Egypte met de hulp van de VS bezig was om de muur tussen de Gazastrook en Egypte ook nog te voorzien van een ondergrondse stalen muur die de tunnelsmokkel onmogelijk zou moeten maken. Egypte heeft het tot nu toe ontkend.
Lees verder
(Khadija Arib)
Op het symposium “Uitsluiting maakt ziek” sprak Khadija Arib. Tweede Kamerlid voor de SP sorry, de PvdA. Schrijfster van “Couscous op zondag”. Niet voor niets dat ze een van de weinige politici is die ik vaak tegenkom bij bijeenkomsten waar ik graag naar toe ga. Het beeld dat Nederland een tolerant land is mag wel een beetje worden genuanceerd, zei zij. Het klimaat is verhard. De aanleidingen weten we ook: 9/11, en de moord op Van Gogh. Maar de vraag is eigenlijk of dat beeld van tolerantie ooit echt geklopt heeft, is Nederland niet altijd al een tamelijk gesloten samenleving geweest? Was er niet altijd al een latente afwijzing van de Ander?
Lees verder
Maxime Verhagen roept internationale gemeenschap op bezette Palestijnen te beschermen tegen agressie joodse kolonisten
Zien we deze kop nog eens in een Nederlandse krant? Het is niet waarschijnlijk. Clara Legene viel een klein artikeltje op, kop: rabbijn naar aangestoken moskee. Waarom was dat nieuws? Omdat rabbijnen nooit naar de Westoever gaan, naar moskeeën. Het echte nieuws was dus dat de kolonisten een moskee in de brand hadden gestoken, uit wraak omdat er een soort van bouwstop van de nederzettingen zou zijn afgekondigd, en als de kolonisten ook maar een strobreed in de weg wordt gelegd moeten de Palestijnen dat bezuren. Maar dat las je niet in de krant.
Hoeveel mensen hebben Fanon in de boekenkast staan? Hoeveel jongere mensen weten nog wie hij was? De Nederlandse vertalingen van “De verworpenen der aarde”, uit 1962, en “Zwarte huid, blanke maskers”, uit 1952, zijn alleen nog tweedehands te krijgen. In mijn kast staan die boeken in het engels, plus A dying colonialism – doorleefde exemplaren, veel zinnen onderstreept. Black Skin, White Masks is van 1967 en kostte toen 5 gulden 25 – die tijd was dat. De tijd dat ik me bewust werd van racisme in Nederland. Vormende boeken. Een gouden greep dus van het NIP – het Nederlands Instituut van Psychologen, om een symposium te wijden aan het werk van Fanon, met de vraag hoeveel van zijn inzichten nog toepasbaar zijn op de situatie nu. En om duidelijk te maken waarom we die vraag stellen was de dag de stelling meegegeven: ‘uitsluiting maakt ziek’.
Lees verder
Leuke klus: ik was voor de vrijwilligersdag van de olijfbomencampagne – Houd Hoop Levend – in de YWCA in Utrecht een verhaal te houden over de vraag hoe je kunt reageren in Nederland, op mensen die nog weinig van Palestina weten, of die erg pro-Israel zijn.
Lees verder
(Voor de vaste gasten op dit weblog is het onderstaande stuk al gesneden koek. Ik heb het op dit weblog gezet als service voor de mensen die het idee ‘paradigmastrijd’ nog niet kennen en er mogelijk wat aan hebben.)
Denkraam
Wanneer meningen botsen en emoties hoog oplopen gaat het vaak om meer dan dat mensen toevallig ergens een andere opinie over hebben. De kwestie Israël/Palestina is zo’n kwestie: een vergaand gepolariseerd debat – als je het nog een debat kunt noemen – waarin de posities meestal vast staan en niet gauw zullen verschuiven. Een hulpmiddel om te begrijpen waarom de discussie zo polariseert is het begrip ‘paradigma’. Te vertalen als: een kijkhouding, een bril waardoor we de werkelijkheid bekijken. Een ‘denkraam’ noemde Marten Toonder dat eens. Het verschil tussen een mening en een paradigma is dit: bij een mening zeggen we: dat vind ik zo. Bij een paradigma: dat is zo.
Lees verder
Grap gehoord op de inspirerende dag van het NIP (Nederlands Intituut van Psychologen) Uitsluiting maakt ziek. Aan de hand van het werk van Frantz Fanon. Ik kom er nog op. Maar nu even een grap, verteld door psychiater Taieb Ferradji.
Lees verder