Niet naar Gaza

Tot vier uur zitten wachten. Dat was de deadline, om onze tickets nog om te kunnen zetten, want morgenochtend vroeg zou ons vliegtuig gaan. Helma heeft elke dag gebeld, er zijn achter de schermen nog meer mensen bezig geweest om ons er door te lullen, maar het is weer eens zover: ‘you are still under procedure’. Ze wisten al weken geleden wanneer ons vliegtuig zou gaan, maar dat vinden ze niet hun probleem, die leuke lui daar in Israël.
Lees verder

Verwarrende tijden

Ga even lezen bij buurvrouw Clara, met een stuk over, onder andere, het proces tegen Wilders. “Trias Politica”, een paar overdenkingen.

Het zijn verwarrende tijden. Ik kan wel eens jaloers zijn op al die mensen die ogenblikkelijk een mening hebben over het maakt niet uit wat. En over het maakt niet uit wat geen enkele twijfel kennen. Noch behoefte hebben te luisteren naar tegengestelde meningen. Om nog maar te zwijgen over je mening nuanceren of mogelijk zelfs bij te stellen. En dit tiepende weet ik dat er een groeiend leger van mensen is die wat ik heb getiept vinden getuigen van morele superioriteit. ‘Moreel superieur’ is de nieuwe valkuil. De nieuwe vloek. “Denk maar niet, trut, dat je hoogstaander of moreel superieurder bent dan ik. Met je linkse elitaire mening.” Zoiets.

Lees verder

“Missing Peace”

Nu het voor de kritiekloze Israëlaanhangers steeds moeilijker wordt om de legitimeringsoorlog (term van Richard Falk) nog te winnen werd het tijd voor hergroepering en bundeling van krachten. Dat gebeurde met de oprichting van alweer een clubje onder een vriendelijk klinkende naam, Missing Peace, dat als doel heeft Israël te redden van ‘demonisatie en delegitimatie’.
Lees verder

“I migrated to Europe with hope. Now I feel nothing but dread”

Dutchman Abdelkader Benali, well-known writer in the Netherlands, from Moroccan origin, writes about what is happening in our country.

“When I arrived with my mother in Rotterdam in the late 1970s, we thought we had found a safe haven. Coming from the sharp-edged mountains of north Morocco, the streets of the Low Countries felt like a place where everything could be done better. It did not seem possible that, 30 years later, the likes of Geert Wilders would wield influence, pushing his ban on the burqa, but then there were no burqas to be seen in the street.

The Netherlands felt like a country that would never betray me.”

More here.