Over dit weblog

Dit weblog staat op het moment op bijna vijf duizend bezoeken per dag (voor de preziesen: bijna drie en een half duizend ‘unieke bezoekers’ per dag, en dertigduizend ‘unieke bezoekers’ per maand). De meeste van die mensen ken ik natuurlijk niet persoonlijk. Af en toe – dat gebeurde afgelopen zaterdag bij de wake in Utrecht – komen er mensen naar me toe die zeggen dat ze mijn weblog vaak bezoeken. Om de informatie, maar ook om het gevoel dat je daar mensen aantreft die betrokken zijn bij Gaza. Als ondersteuning voor iedereen die zich zorgen maakt, woedend en verdrietig is, iets wil doen. Voor hen is dit weblog op dit moment in de eerste plaats bedoeld. Om ons te sterken. Om ons beter in te kunnen zetten voor onze medemensen in Gaza.
Lees verder

Liesbeth Zonneveld over Gaza

Ik ken Liesbeth Zonneveld uit Gaza. Daar woonde ze vele jaren met haar man Henri, en hun twee zoontjes die daar waren geboren. Zij coördineerde eens de vuilophaaldienst van Gaza. Hun huis was voor mij toen een heerlijke pleisterplaats om even een koud pilsje te gaan drinken en weer even bij te komen van Gaza. Inmiddels wonen ze er niet meer. In de afgelopen jaren hebben ze Gaza al naar de kloten zien gaan, maar dat was nog voor deze gruwelijke aanval. Ik vroeg Liesbeth dus hoe het met haar is, nu ze vanuit de verte moet toezien wat er gebeurt. Haar antwoord:
Lees verder

Veel Vlaardingers, Eén Huis

000avlaardingen-13.jpg

Het is op het ogenblik moeilijk kiezen, elke dag demonstraties, wakes, bijeenkomsten. Donderdag miste ik een bijeenkomst in Amsterdam van Cordaid, waarvoor ook vriendin Trees was overgekomen uit Israel, omdat ik een andere keuze had gemaakt. Om bij een bijeenkomst in Vlaardingen te zijn. Daar woont de grootste Palestijnse gemeenschap in Nederland, de vroegere gastarbeiders uit Nablus die in de margarinefabriek gingen werken. Daar leven de meesten nog, tweede en al derde generatie. Nederlanders, maar nog steeds ontzettend verbonden met hun oude vaderland en hun mensen daar.
Lees verder

Nieuwe wapens

Ik had het al eerder over de nieuwe wapens die de laatste jaren tegen Gaza worden gebruikt. Van het ‘eenvoudige’ neerschieten van mensen, vaak in hoofd of rug, met veel dwarslaesies en hersenbeschadigingen als gevolg – wij zien dat op onze bezoeken aan het NCCR in Gaza dat gehandicapten verzorgt, zijn het nu vooral een soort bommen die afgeschoten, vlak boven de grond ontploffen, en van iedereen in de buurt de benen afmaaien. Heel veel amputatiegevallen krijgt het NCCR de laatste tijd. Ook worden er wapens gebruikt die ernstige brandwonden veroorzaken door onbekende chemicaliën, die ook vaak amputaties tot gevolg hebben.
Lees verder